Μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Τένεσσι ισχυρίζεται ότι έχει αναπτύξει μια χαμηλού κόστους μέθοδο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, με βάση τις διαδικασίες της φωτοσύνθεσης.

Ο καθηγητής Barry Bruce αναφέρει ότι η διαδικασία αυτή θα μπορούσε να κάνει την «πράσινη» ηλεκτρική ενέργεια δραματικά φθηνότερη και ευκολότερη.

"Αυτό το σύστημα είναι μια μέθοδος αειφόρου ενέργειας, καθώς είναι καθαρό και δυνητικά είναι πολύ αποτελεσματικό”, ισχυρίζεται.

"Σε αντίθεση με τα συμβατικά φωτοβολταϊκά συστήματα ηλιακής ενέργειας, έχουμε τη χρήση ανανεώσιμων βιολογικών υλικών και όχι τοξικές χημικές ουσίες για την παραγωγή της ενέργειας. Επίσης, το σύστημά μας θα χρειαστεί λιγότερο χρόνο, γη, νερό και ορυκτά καύσιμα για την παραγωγή ενέργειας από τα περισσότερα βιοκαύσιμα.

Οι επιστήμονες βάσισαν τη μέθοδο τους σε ένα βασικό συστατικό στοιχείο της φωτοσύνθεσης γνωστό ως φωτοσύστημα-Ι (PSI), που προέρχεται από τα μπλε και πράσινα φύκια. Κατάφεραν μέσω της βιο-μηχανικής να αλληλεπιδρούν ειδικά με ημιαγωγούς, έτσι ώστε, όταν φωτίζονται, η διαδικασία της φωτοσύνθεσης να παράγει ηλεκτρική ενέργεια.

Το σύστημα αυτο-συναρμολογείται και είναι πολύ ευκολότερο να δημιουργηθεί απ’ ότι οι προηγούμενες μέθοδοι του Barry, όπως λέει ο ίδιος – στην πραγματικότητα, θα πρέπει να μπορούν να αναπαράγονται στα περισσότερα εργαστήρια.

"Επειδή το σύστημα είναι τόσο φθηνό και απλό, η ελπίδα μου είναι ότι αυτό το σύστημα θα αναπτυχθεί με επιπλέον βελτιώσεις για να οδηγήσει σε μια πράσινη, βιώσιμη πηγή ενέργειας”, ισχυρίζεται ο Bruce.

Το ηλιακό κύτταρο αποτελείται από μικρούς σωλήνες κατασκευασμένους από οξείδιο του ψευδαργύρου, με σκοπό να προσελκύσουν σωματίδια PSI και γρήγορα να επικαλυφθούν με αυτά. Όταν φωτίζονται από το φως του ήλιου, το PSI διεγείρεται για να παράγει ένα ηλεκτρόνιο το οποίο «πηδά» στον ημιαγωγό του οξειδίου του ψευδαργύρου, παράγοντας έτσι ηλεκτρικό ρεύμα.

Ο Bruce λέει ότι, ενώ εξακολουθεί να είναι αναγκαία μια πρόσθετη βελτίωση, ο μηχανισμός είναι μερικές τάξεις μεγέθους πιο αποτελεσματική από τις προηγούμενες εργασίες του.

"Είναι ένα πραγματικό επιστημονικό επίτευγμα που θα μπορούσε να γίνει σημαντικό τμήμα της μελλοντικής στρατηγικής των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας”, λέει ο Lee Riedinger, υπεύθυνος για την έρευνα.