Η Kay Tate ζει στο Newcastle αλλά δεν είναι μια συνηθισμένη μητέρα. Ξεπερνά για λίγα εκατοστά στο ύψος τον εξάχρονο γιο της. Η Κay πάσχει από ατελή οστεογένεση. Η κληρονομική αυτή πάθηση δεν δίνει στον οργανισμό της Kay τη δυνατότητα να παράγει το απαιτούμενο κολλαγόνο, χωρίς το οποίο τα κόκαλα σπάνε πάρα πολύ εύκολα. Η Kay μπορεί να σπάσει ένα πλευρό με ένα απλό φτέρνισμα, ή με μια σφικτή αγκαλιά από το φίλο της. « Όταν ήμουν 22 θυμάμαι, μία φίλη μου με αγκάλιασε και έσπασε ένα πλευρό μου. Εκείνη τρομοκρατήθηκε μα εγώ γέλασα. Γεννήθηκα με τη συγκεκριμένη πάθηση και πρέπει να την αντιμετωπίσω, γιατί δεν έχω άλλη επιλογή.» Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η νεαρή μητέρα είναι αρκετά. Ωστόσο με τη θέληση της καταφέρνει να τα ξεπερνά μέρα με τη μέρα. Παρότι ήταν στην αναπηρική καρέκλα μέχρι τα δεκατέσσερα της σήμερα περπατάει κανονικά και παίζει –με προσοχή πάντοτε- με το γιο της. Πολλές φορές την περνούν και εκείνη ως παιδί όμως η Kay δεν πτοείται. Έχει μάθει να ζει αντιμετωπίζοντας καθημερινά τα δεικτικά βλέμματα των άλλων, όπως και τα επώδυνα φτερνίσματα.