Με εμμονή στις θέσεις που είχαν αρχικά,
χωρίς να μετακινηθούν απ΄ αυτές, αλλά χωρίς αντεγκλήσεις και έντονους
διαλόγους (όπως αρχικά είχε αφεθεί να εννοηθεί) οι τρεις αρχηγοί της ΝΔ
κ. Αντ. Σαμαράς, του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλ. Τσίπρας και του ΠαΣοΚ κ. Ευ.
Βενιζέλος συμφώνησαν στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την περασμένη
Κυριακή στο Προεδρικό Μέγαρο μόνον σ΄ ένα σημείο: στη γραπτή εγγύηση του
Πρωθυπουργού κ. Λ. Παπαδήμου για την πληρωμή ή μη του ομολόγου που
λήγει και ανήκει στην κατηγορία των ομολόγων αγγλικού δικαίου παλαιάς
έκδοσης, που έμειναν εκτός PSI.
Σ΄ όλα τα υπόλοιπα οι τρεις αρχηγοί ανέπτυξαν τις δικές τους θέσεις,
όπως προκύπτει από τα επίσημα πρακτικά που δόθηκαν το βράδυ της Δευτέρας
από την Προεδρία της Δημοκρατίας στη δημοσιότητα. Και τούτο έγινε μετά
από απαίτηση του κ. Π. Καμμένου, ο οποίος ζήτησε ενημέρωση για το συνέβη
στη σύσκεψη της Κυριακής προτού συναντηθεί την Τρίτη στη 1 μ.μ. με τον
Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Παρά το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επεσήμανε στους τρεις
αρχηγούς στην αρχή της συνεδρίασης ότι «οι διαφορές των θέσεών σας είναι
μικρές και ασήμαντες σε σύγκριση με το χρέος σας απέναντι στην πατρίδα»
και οι τρεις έμειναν αμετακίνητοι στις θέσεις. Αλλά οι δύο τουλάχιστον (
οι κκ. Σαμαράς και Βενιζέλος) αναγνώρισαν ότι «πρέπει να βάλουν νερό
στο κρασί τους»
Από τα επίσημα πρακτικά φαίνονται οι δραματικοί τόνοι με τους οποίους
περιέγραψε την κατάσταση της χώρας ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας,
επισημαίνοντάς τους τον άμεσο κίνδυνο κατάρρευσης του ελληνικού
τραπεζικού συστήματος, προκειμένου να τους αναδείξει την επιτακτική
ανάγκη να κυβερνηθεί άμεσα η χώρα.: «Ο κίνδυνος είναι πραγματικός, σας
το λέω μετά λόγου γνώσεως» τους είπε και εξήγησε ότι «έχει ήδη χαθεί
πολύτιμος χρόνος και η ακυβερνησία αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την
οικονομική ασφάλεια του ελληνικού λαού και την ίδια την εθνική μας
υπόσταση».
Όσον φορά το ομόλογο, ο κ. Βενιζέλος αποκάλυψε ότι η δική του
προδιάθεση, πολιτική και οικονομική ήταν να μην πληρωθεί, αλλά όπως είπε
«θα υποτάξω την προσωπική μου άποψη στη συλλογική άποψη με βάση την
εισήγηση του Πρωθυπουργού ένα είναι διαφορετική».Ο κ. Τσίπρας αφού είπε
ότι το ομόλογο δεν προέκυψε στις 7 Μαΐου και ότι ήταν ένα πρόβλημα που
όλοι το γνωρίζαμε εδώ και καιρό, ανέφερε ότι «από τη στιγμή που θα
έχουμε μία συγκεκριμένη εισήγηση από την πλευρά του κ. Παπαδήμου, θα
τοποθετηθούμε επί της ουσίας».
Η πρόταση του κ. Σαμαρά ήταν να σχηματισθεί κυβέρνηση με την προϋπόθεση
του ευρώ με συνεργασία ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠαΣοΚ και ΔΗΜΑΡ ή ακόμα και του κ.
Καμμένου εάν ήθελε ή εάν δεν συμμετείχε σ΄ αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ να υπάρχει η
ανοχή του. Η κυβέρνηση αυτή, όπως είπε χρειάζεται ένα ελάχιστο χρονικό
διάστημα έως τις ευρωεκλογές..
Ο κ. Τσίπρας απέρριψε την πρόταση αυτή, λέγοντας ότι έτσι «διαμορφώνεται
η δυνατότητα μιας κυβέρνησης με 168 βουλευτές άρα με δεδηλωμένη»
προεκλογικά είπε μιλήσαμε για την ανάγκη ακύρωσης ενός προγράμματος που
θεωρούμε ότι είναι σε λάθος κατεύθυνση, του προγράμματος του μνημονίου:
«δεν μιλήσαμε για τη δυνατότητα συμμαχιών μας μετεκλογικά με τα κόμματα
και τις δυνάμεις που υποστήριξαν και δεσμεύτηκαν σ΄ αυτό το πρόγραμμα»
Η μοναδική φορά που υψώθηκαν κάπως οι τόνοι ήταν όταν ο κ. Παπούλιας
ρώτησε ευθέως τον κ. Τσίπρα εάν είναι υπέρ των εκλογών για να πάρει την
εξής απάντηση: Όχι κύριε πρόεδρε, μη διαστρεβλώνετε αυτά που λέω. Λέμε
ότι η κρίση του λαού και η λαϊκή ετυμηγορία δεν είναι εθνική καταστροφή.
όλα επιμέρους».
Ο κ. Βενιζέλος αναφερόμενος στην εισήγηση του κ. Τσίπρα για τους 168
βουλευτές που μπορούν να συγκεντρώσουν συνεργαζόμενοι ΝΔ, ΠαΣοΚ και
ΔΗΜΑΡ, είπε «Το 168 δεν σημαίνει τίποτα. Το 168 είναι ένα
κοινοβουλευτικό άθροισμα χωρίς επαρκή νομιμοποίηση υπό την έννοια ότι
δεν μπορεί, όταν έχουμε μία αλλαγή των συσχετισμών, να μην αποτυπώνεται
στη διαχείριση της ευθύνης της χώρας το νέο μέγεθος των κομμάτων».