Αρκετοί φίλοι του Παναθηναϊκού μετά την ισοπαλία με τον Πανθρακικό και το Τριφύλλι να παρουσιάζει εικόνα μικρής ομάδας παίζοντας για ένα τέταρτο πίσω από την σέντρα ενώ ήταν μπροστά στο σκορ αναρωτήθηκαν αν το βαρέλι έχει φτάσει στον πάτο η αν έχει και άλλο. ΄

Όχι τόσο βέβαια μόνο για το αποτέλεσμα αλλά και για την όλη εικόνα εντός και εκτός του αγωνιστικού χώρου. Όπως φάνηκε βέβαια και ύστερα από τον αποκλεισμό από τον Πλατανιά τελικά το βαρέλι δεν είχε φτάσει στον πάτο.

Κάποιοι όμως θα πουν τώρα έφτασε ή μήπως υπάρχουν και χειρότερα που δεν τα έχουμε δει ακόμα. Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος και θέλω να ελπίζω ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα κινδυνεύσει καθώς για το αν θα μπορέσει να διεκδικήσει την είσοδο του στα πλέι οφ θα μπορούμε να μιλήσουμε μετά τα ματς με Ατρόμητο και Αστέρα Τρίπολης.

Ας επιστρέψουμε όμως στο ματς με τον Πλατανιά και την εικόνα του Παναθηναϊκού. Μια εικόνα τραγική. Μια εικόνα μιας ομάδας χωρίς ούτε μιας κλασικής ευκαιρίας έτσι για να χουμε να θυμόμαστε και να χουμε να λέμε. Μιας ομάδας η οποία φάνηκε να μην έχει όρεξη και διάθεση, με ελάχιστες εξαιρέσεις την παρουσία του Καπίνο και του Σο.

Ο Παναθηναϊκός παρότι ο Φάμπρι δήλωσε ότι έκανε το καλύτερο παιχνίδι επί ημερών του δεν απείλησε ούτε μια φορά, επί μας ομάδας που ναι μεν δεν έπαιξε με τα "δεύτερα" αλλά που σίγουρα δεν έχει ως στόχο το Κύπελλο αλλά την παραμονή της στην Σούπερ Λιγκ κάτι το οποίο είναι ξεκάθαρο.

Το Τριφύλλι παρουσιάστηκε μονοδιάστατο, δεν εκμεταλλευόταν τους χώρους και έδειξε όπως και στο ματς με τον Πανθρακικό σημάδια μικρής ομάδας.

Δυο χαρακτηριστικά περιστατικά είναι αρκετά. Σε διάστημα λίγων λεπτών μεταξύ τους. Το πρώτο κοντά στο 75' με τον Σπυρόπουλο να γυρνάει την μπάλα στον Καπίνο και τον 19χρονο γκολκίπερ με το σκορ στο 0-0 να κάνει καθυστέρηση. Δεν λέω επουδενί ότι φταίει ο διεθνής πορτιέρο. Αλλά φανταστείτε την ψυχολογία που είχε βλέποντας τον Πλατανιά να είναι απειλητικό για να κάνει καθυστέρηση εκείνη την στιγμή και να μην παίξει την μπάλα γρήγορα μπροστά. Μιλάμε για τον Παναθηναϊκό.

Δυο λεπτά αργότερα ο Σισοκό δέχτηκε μια πολύ όμορφη πάσα από τον Ζέκα μέσα στην περιοχή του Πλατανιά, άνοιξε όμως το κοντρόλ και δεν πλάσαρε με την μια ενώ την ίδια στιγμή ένιωσε ένα τράβηγμα στο χέρι. Ο άσος από την Ακτή Ελεφαντοστού άφησε την φάση και διαμαρτυρήθηκε προς τον Μάνταλο ενώ την ίδια ώρα ο Κηπουρός έκανε τσαφ και έχανε την μπάλα και αν ο Σισοκό είχε κυνηγήσει την φάση μπορεί μέχρι και σκόρερ να είχε χριστεί.

Οι δυο αυτές φάσεις ίσως είναι ενδεικτικές και της ψυχολογίας που έχει αυτή τη στιγμή η ομάδα. Ψυχολογία που βρίσκεται υπό του μηδενός και την οποία από ότι φαίνεται ο Φάμπρι δεν μπορεί να αλλάξει με τίποτα.

Ο αποκλεισμός από τον Πλατανιά και ο χαμός και του Κυπέλλου που φάνταζε ως ο μοναδικός στόχος που μας είχε απομείνει σίγουρα μας στεναχώρησε όλους. Δείχνει όμως ξεκάθαρα ότι η επιλογή του Γιάννη Αλαφούζου να αλλάξει τον Χουάν Ραμόν Ρότσα με τον Φάμπρι ήταν 100% λανθασμένη.

Πόσο μάλλον όταν η αλλαγή αυτή έγινε την παραμονή του πρώτου αγώνα με τον Πλατανιά. Αν είναι δυνατόν δηλαδή να αλλάζεις τον προπονητή σου 24ωρες πριν το πιο κρίσιμο ματς της φετινής σεζόν όπως είχε διαμορφωθεί τότε η κατάσταση στον Παναθηναϊκό.

Οπότε ναι μεν οι ευθύνες για τον αποκλεισμό από τον Πλατανιά βαραίνουν τεχνική ηγεσία και παίκτες οι οποίοι σε 180 λεπτά δεν μπόρεσαν να αποκλείσουν την ομάδα του Άγγελου Αναστασιάδη αλλά σίγουρα βαραίνουν και την διοίκηση του Γιάννη Αλαφούζου με την λανθασμένη απόφαση που είχε πάρει τότε.

Υ.Γ. Αν δεν έχω χάσει κάτι στο ποδόσφαιρο εξακολουθεί να υπάρχει ο κανόνας των τριών αλλαγών. Το γιατί ο Φάμπρι κάνει μια, άντε δυο δεν μπορώ να το καταλάβω. Πως θα ξεκουράσει τους παίκτες του, πως θα δώσει ανάσες, πως θα δώσει τρεξίματα, πως θα δώσει το κάτι εναλλακτικό στην ομάδα του Παναθηναϊκού. Και φυσικά μην πει κανείς ότι το Τριφύλλι δεν έχει δεκατέσσερις-δεκαπέντε παίκτες που μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα. Αν είναι δυνατόν.

Υ.Γ.1 Με την παρουσία του Φάμπρι εδώ και είκοσι μέρες στον Παναθηναϊκό έχουμε ξεχάσει και τους νέους παίκτες του Τριφυλλιού. Μόνο οι Μαυρίας, Τριανταφυλλόπουλος και Καπίνο οι δυο τελευταίοι σε ένα μόνο παιχνίδι έχουν δώσει το παρών. Ο Φουρλάνος στον πάγκο, ο Λαγός εκτός και στα δυο ματς Κυπέλλου με τον Πλατανιά δεν αγωνίστηκε κανείς άσος από την ομάδα Νέων.

Αυτό φυσικά δεν συμβαδίζει με την προοπτική του να στηρίξουμε τα παιδιά της ακαδημίας μας και να τους βάζουμε σιγά-σιγά στην ομάδα την ίδια ώρα που θέλουμε να διώξουμε τα μεγάλα συμβόλαια.

Υ.Γ.2 Το γεγονός ότι δεν πήγε κόσμος το βράδυ της Τετάρτης στο "Ελ. Βενιζέλος" με βρίσκει σύμφωνο. Δεν άξιζε να πάει κανείς... ούτε καν για να αποδοκιμάσει.