Λέγαμε ότι είναι πολύ λογικό το σκεπτικό ότι τον ΠΑΟΚ τον συμφέρει να αντιμετωπίσει στα πλέι οφ τον Παναθηναικό και όχι τον Ολυμπιακό. Λέγαμε ότι ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη ομάδα και έχει και περισσότερα εξωαγωνιστικά "κόζια”. Κι ο ΠΑΟΚ, τελικά, κατάφερε να "επιλέξει” τον Παναθηναϊκό ως αντίπαλό του στα πλέι οφ, μ' αυτή την πανάξια, καθαρή νίκη 2-0 στο ΟΑΚΑ.

Πράγματι, οι παίκτες του ΠΑΟΚ κατάλαβαν πως πρέπει να στρώσουν καλά για να κοιμηθούν ωραία. Απέδειξαν, μ' αυτή την καλή εμφάνιση κόντρα στον Παναθηναικό ότι είναι αποφασισμένοι να "τα δώσουν όλα” στο Πρωτάθλημα, καθώς δεν απέμεινε για την ομάδα άλλος στόχος. Απέδειξαν, επίσης, ότι η ομάδα είναι όντως ικανή για τέτοιες επιτυχίες, όταν αποφασίσει να γίνει σοβαρή και να παλέψει για να νικήσει τις ίδιες τις δικές της αγωνιστικές αδυναμίες.

Με σχεδόν υποδειγματική αμυντική λειτουργία, με Χαλκιά σε πολύ καλή μέρα, με έναν Γκαρσία εκπληκτικό, με πολλά τρεξίματα από Φωτάκη και Σαλπιγγίδη, με έξυπνες κινήσεις από τον Αθανασιάδη και με πολύτιμη βοήθεια από τον Γεωργιάδη που χρησιμοποιήθηκε από τα μισά του δευτέρου ημιχρόνου, ο ΠΑΟΚ πήρε αυτό που ήθελε. Στο πρώτο ημίχρονο έχασε δύο καλές ευκαιρίες έναντι μιας του Παναθηναικού και στο δεύτερο βρήκε τον τρόπο να σκοράρει με το πέναλτι που κέρδισε, χάρη στη σωστή τοποθετήσή του, ο Αθανασιάδης.

Δεν άρεσε σε κανέναν το γεγονός ότι από το σημείο εκείνο η ομάδα κλείστηκε στα καρέ της, δίνοντας πολύ γήπεδο στον Παναθηναικό και βέβαια θα την πλήρωνε ακριβά αυτή την οπισθοχώρηση αν ο Χαλκιάς δεν έκανε δύο σπουδαίες επεμβάσεις. Ωστόσο, με μια καλή αντεπίθεση βρήκε πάλι τον τρόπο να σκοράρει με τη σπεσιαλιτέ προβολή του Σαλπιγγίδη και εκεί τελείωσαν όλα.

Στα θετικά για τον ΠΑΟΚ η ελπιδοφόρα εμφάνιση του νεαρού Αποστολόπουλου, η διάθεση του Λίνο και η πολύ καλή συνεργασία μεταξύ Μαλεζά και Τσιρίλο. Στον αντίποδα, ο τσαπατσούλης Λάζαρ, που αδικεί την εικόνα του με την επιπολαιότητά του και ο Νιμανί, που έδειξε να είναι ο αδύναμος κρίκος της ομάδας. Ηταν πολύ βαρύς και φάνηκε να βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου. Αν δεν δικαιολογείται από το γεγονός ότι είχε μείνει πολύ πίσω από φυσική κατάσταση, τότε σίγουρα δεν έχει να προσφέρει πολλά στον ΠΑΟΚ.

Κορυφαίος όλων υπήρξε ο Γκαρσία, που μοίρασε υπέροχες πάσες, μάρκαρε παντού χωρίς να κουραστεί και έκλεψε πολλές φορές την μπάλα από τους αντιπάλους του. Ηταν υπέροχος ο χθεσινός Γκαρσία κι αν κάποιον πρόσεξαν οι πολλοί σκάουτερς ξένων ομάδων που βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ, ήταν ο Ουρουγουανός άσος. Τα χρόνια μπορεί να πέρασαν, η ποιότητα όμως ξεχειλίζει...

Του Ζεσουάλδο Φερέιρα του έφταιξε η διαιτησία. Ισως γιατί ο Βοσκάκης έκανε δώρο στον Παναθηναικό, στο φινάλε του αγώνα, ένα ανύπαρκτο πέναλτι. Θα ήταν άριστος ο Ρεθυμνιώτης διαιτητής αν δεν παρασυρόταν από το θεατρικό πέσιμο του παίκτη του Παναθηναικού. Η διαιτησία του ήταν 50-50, πράγμα πολύ σπάνιο στα ελληνικά γήπεδα. Μακάρι όλοι οι Ελληνες διαιτητές να είχαν το ίδιο σθένος. Πάντως, ο παρατηρητής διαιτησίας τον παραπέμπει με τον βαθμό που του βάζει. Ακριβώς επειδή καταλόγισε πέναλτι που δεν έγινε ποτέ και επειδή δεν έδειξε κόκκινη, αλλά μόνο κίτρινη κάρτα, στον παίκτη του Παναθηναικού που έκανε το πέναλτι στον Αθανασιάδη. Αυτή είναι η καλύτερη απάντηση στα παράπονα των "πράσινων”.

Ωστόσο, ο προπονητής του Παναθηναικού είχε απόλυτο δίκιο με όσα είπε για την απουσία των φιλάθλων από το γήπεδο. «Μ’ αυτές τις ποινές δεν τιμωρούμε τους κακούς φιλάθλους, αλλά το ίδιο το ποδόσφαιρο». Ελα ντε. Το φωνάζουμε χρόνια ολόκληρα. Κανείς κάφρος δεν συνετίζεται από το «κεκλεισμένων των θυρών». Μόνο στην Ελλάδα επιμένουμε σ’ αυτόν τον τρόπο… καταπολέμησης της βίας στα γήπεδα. Και επιμένουμε σ’ αυτόν διότι πολύ απλά η ελληνική πολιτεία είναι απολύτως ανίκανη να θεσπίσει σοβαρά και αποτελεσματικά μέτρα σαν αυτά που εφάρμοσαν όλες οι προηγμένες ποδοσφαιρικά – και όχι μόνο- χώρες του κόσμου…