Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Κυδίππη αναφέρονται τα παρακάτω 4 διαφορετικά πρόσωπα:

1. Μια Αθηναία νέα που φημιζόταν για την ομορφιά της. Μια φορά που επισκέφθηκε τη Δήλο ένας ωραίος νέος, γόνος πλούσιας οικογένειας της Κέας, ο Ακόντιος, είδε μέσα στον ναό της Αρτέμιδας την Κυδίππη και την ερωτεύθηκε αμέσως. Της πέταξε λοιπόν ένακυδώνι πάνω στο οποίο είχε χαράξει τη φράση: «Ορκίζομαι μέσα στο ναό της Αρτέμιδας να πάρω για άντρα μου τον Ακόντιο.» Η Κυδίππη μόλις διάβασε τον όρκο οργίσθηκε και έφυγε από τον ιερό τόπο, αλλά είχε πλέον δεσμευθεί ενώπιον της θεάς διαβάζοντας τον όρκο εκεί μέσα. Από τότε, κάθε φορά που η Κυδίππη αρραβωνιαζόταν με κάποιον, αρρώσταινε και θεραπευόταν μόνο όταν διαλυόταν ο αρραβώνας. Τελικά ο πατέρας της ρώτησε το ίδιο το Μαντείο των Δελφών, που του απάντησε ότι ο μόνος τρόπος για να ησυχάσουν ήταν να παντρευτεί η κόρη του τον Ακόντιο, ώστε να καταπραϋνθεί ο θυμός της θεάς για τις «καταπατήσεις» του όρκου. Η Κυδίππη τότε υπάκουσε στον χρησμό και παντρεύθηκε τον Ακόντιο. Ο μύθος αυτός έγινε το θέμα ποιήματος του Καλλιμάχου.
2. Ιέρεια της θεάς `Ηρας, μητέρα του Κλέοβι και του Βίτωνα. Σε μία εορτή της θεάς, τα βόδια που επρόκειτο να σύρουν τελετουργικά την άμαξά της αργούσαν να έλθουν, οπότε τα παιδιά της ζεύθηκαν στην άμαξα και την τράβηξαν ολόκληρη τη διαδρομή, 45 στάδια ή 8 περίπου χιλιόμετρα. Η Κυδίππη, συγκινημένη από την αφοσίωσή τους, ζήτησε από την Ήρα «το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να δώσει ένας θεός σε έναν άνθρωπο». Τότε η θεά τους σκότωσε, καθώς το καλύτερο δώρο που μπορούσε να τους δώσει ήταν ο θάνατος στην πιο ευτυχισμένη στιγμή (στην αρχαία Ελλάδα θεωρούσαν τον θάνατο αυτό θεϊκή ανταμοιβή για τους θνητούς, πρβλ. και την ιστορία του Διαγόρα).
3. Κόρη της Ηγητορίας και του Οχίμου. Παντρεύτηκε τον θείο της τον Κέρκαφο, έναν από τους Ηλιάδες, ο οποίος κληρονόμησε τη Ρόδος. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο πατέρας της την είχε αρραβωνιάσει με τον Οκρίδιο, αλλά ο Κέρκαφος ήταν τόσο ερωτευμένος μαζί της ώστε την απήγαγε και επέστρεψε μόνο όταν ο Όχιμος ήταν πια πολύ γέρος για να τους κάνει κακό.
4. Μία από τις 50 Νηρηίδες, τις κόρες του Νηρέα και της Δωρίδας.
   
     Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Λιμνώρεια είναι γνωστή μία από τις 50 Νηρηίδες, δηλαδή τις θυγατέρες του Νηρέα και της Δωρίδας. Η Λιμνώρεια είναι μία από τις 32 Νηρηίδες που αναφέρονται στην Ιλιάδα (ραψωδία Σ, στίχοι 39 κ.ε., για τη Λιμνώρεια στίχος 41), ότι ήρθαν να θρηνήσουν μαζί με τη Θέτιδα από τα βάθη της θάλασσας στην ακτή της Τρωάδας για τον επικείμενο θάνατο του γιου της Αχιλλέα.
   
     Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Νημερτής είναι γνωστή μία από τις 50 Νηρηίδες, δηλαδή τις θυγατέρες του Νηρέα και της Δωρίδας. Η Νημερτής είναι μία από τις 32 Νηρηίδες που αναφέρονται στην Ιλιάδα (ραψωδία Σ, στίχοι 39 κ.ε., η Νημερτής στον στ. 46), ότι ήρθαν να θρηνήσουν μαζί με τη Θέτιδα από τα βάθη της θάλασσας στην ακτή της Τρωάδας για τον επικείμενο θάνατο του γιου της Αχιλλέα.
   
    Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Πανόπη είναι γνωστά τα παρακάτω δύο διαφορετικά πρόσωπα:

   
   

   1. Μία από τις 50 Νηρηίδες, θυγατέρες του Νηρέα και της Δωρίδας.
   2. Θυγατέρα του βασιλιά Θεσπίου, δηλαδή μία από τις 50 Θεσπιάδες. Η Πανόπη απέκτησε από τον Ηρακλή ένα παιδί, τον Θρεψίππα.
      
       Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Πασιθέα είναι γνωστά τα παρακάτω δύο διαφορετικά πρόσωπα:

      
      

      1. Μία από τις τρεις Χάριτες σε μία από τις πολλές παραλλαγές των σχετικών με αυτές παραδόσεων.
      2. Μία από τις 50 Νηρηίδες, θυγατέρες του Νηρέα και της Δωρίδας.
         
           Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Σπειώ είναι γνωστή μία από τις Νηρηίδες, δηλαδή τις κόρες του Νηρέα και της Δωρίδας. Η Σπειώ είναι μία από τις Νηρηίδες εκείνες που αναφέρονται στην Ιλιάδα (ραψωδία Σ, στίχος 40). Ετυμολογικά, το όνομα «Σπειώ» προέρχεται από την ομηρική λέξη σπέος ή σπείος, που σημαίνει σπήλαιο, σπηλιά — δηλαδή Σπειώ = Σπηλιώτισσα.
         
          Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Φέρουσα είναι γνωστά τα παρακάτω δύο διαφορετικά πρόσωπα:

         
         

         1. Μία από τις Νηρηίδες, που ονομάσθηκε έτσι ως «φέρουσα» (= επειδή έσερνε) το άρμα των Νηρηίδων. Η Φέρουσα βοηθούσε τους ναυτικούς όταν αυτοί αντιμετώπιζαν κίνδυνο στη θάλασσα και αναφέρεται στην Ιλιάδα του Ομήρου (Σ 43), καθώς και στη Θεογονία. Μαζί με την αδελφή της Δυναμένη, η Φέρουσα συνδέεται με τη δύναμη των μεγάλων «βουβών» κυμάτων των ανοικτών θαλασσών.
         2. Μία από τις `Ωρες, που αναφέρεται μαζί με την Αυξώ, τη Θαλλώ και την Καρπώ.
            
            

            Η Ψαμάθη ήταν κόρη του Νηρέα και της Ωκεανίδας Δωρίδας. Ήταν μία από τις 50 Νηρηίδες και δεύτερη γυναίκα του Αιακού, βασιλιά τηςΑίγινας. Μαζί του απέκτησε τον Φώκο, τον οποίο σκότωσαν τα δύο ετεροθαλή του αδέρφια, Πηλέας και Τελαμώνας.

            Σύμφωνα όμως με μία άλλη λιγότερο γνωστή παράδοση από τον Ηρόδοτο, η Ψαμάθη ήταν σύζυγος του βασιλιά της Αιγύπτου, Πρωτέα. Με τον οποίο απέκτησε τον Θεοκλύμενο και την Ειδυθέα ή Ειδώ.
            
               Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ωρείθυια, που σημαίνει «αυτή που τρέχει σαν τρελή στο βουνό» («η εν τω όρει ως μανιώδης τρέχουσα»), αναφέρονται τα παρακάτω 4 πρόσωπα:
            
            1. Μία από τις θυγατέρες του βασιλιά των Αθηνών Ερεχθέως και της συζύγου τουΠραξιθέας. Ανάμεσα στα αδέλφια της Ωρειθυίας συγκαταλέγονται ο Κέκρωπας ο νεότερος, ο Άλκωνας, ο Ορνέας, ο Θέσπιος, ο Ευπάλαμος, ο Πάνδωρος, ο Μητίωνας, η Μερόπη, η Κρέουσα, η Πρόκρις και η Πρωτογένεια. Η Ωρείθυια αυτή απάχθηκε από τον Βορέα, τον θεό του βόρειου ανέμου, στις όχθες του Ιλισού. Ο Βορέας τη μετέφερε στον «Βράχο του Σαρπηδόνα», κοντά στον ποταμό Εργίνο, στη Θράκη. Εκεί την τύλιξε μέσα σε ένα σύννεφο και ενώθηκε βίαια μαζί της. Το ζευγάρι απέκτησε δίδυμους γιους, τον Ζήτη και τον Κάλαϊ, καθώς και δύο κόρες, τη Χιόνη και την Κλεοπάτρα. ΟΑισχύλος έγραψε ένα σατυρικό δράμα σχετικώς με το περιστατικό, την «Ωρείθυια», το οποίο έχει χαθεί. Ο Πλάτων αναφέρει (Φαίδρος, 229) κάπως ειρωνικά ότι ίσως υπάρχει μία λογική εξήγηση της ιστορίας: η Ωρείθυια μπορεί να έπεσε και να σκοτώθηκε στα βράχια του Ιλισού όταν φύσηξε μια δυνατή ριπή βοριά, και έτσι να ειπώθηκε ότι «την πήρε ο Βορέας». Προσθέτει και μια άλλη εκδοχή, κατά την οποία η αρπαγή της Ωρειθυίας έγινε όχι στον Ιλισό αλλά στον `Αρειο Πάγο (εκδοχή θεωρούμενη μεταγενέστερη και λιγότερο σοβαρή από τους νεότερους μελετητές).
            2. Μία από τις κόρες του αρχαιότερου βασιλιά των Αθηνών, του Κέκροπα. Η Ωρείθυια αυτή παντρεύτηκε τον Μακεδόνα, σύμφωνα με μία παράδοση, και απέκτησαν μαζί ένα γιο, τον Ευρωπό.
            3. Μία από τις Νηρηίδες, δηλαδή τις θυγατέρες του Νηρέα και της Δωρίδας. Η Νηρηίδα Ωρείθυια αναφέρεται στην Ιλιάδα (Σ 48).
            4. Μία Νύμφη, γιαγιά του `Αδωνι κατά τον Αντωνίνου Λιμπεράλις (Μεταμορφώσεις, 34).