Στο τέλος της σχολικής χρονιάς τα παιδιά του νηπιαγωγείου πάνε δώρα στην δασκάλα τους. Το πρώτο είναι από τον γιο του ανθοπώλη. Το κουνά η δασκάλα και λέει: - Στοιχηματίζω ότι ξέρω τι είναι μέσα! Είναι λουλούδια! - Σωστά, λέει το αγοράκι, μα πως το καταλάβατε; - Α, είμαι πολύ τυχερή, λέει η δασκάλα. Το δεύτερο είναι από την κόρη του ζαχαροπλάστη. Το κρατά ψηλά η δασκάλα, το κουνάει ελαφρά και λέει: - Στοιχηματίζω ότι και αυτό ξέρω τι είναι. Είναι γλυκά! - Σωστά, λέει το κοριτσάκι. Αλλά πως το μαντέψατε; - Α, στην τύχη, λέει η δασκάλα. Ο μπαμπάς του τρίτου παιδιού έχει κάβα. Σηκώνει η δασκάλα το κουτί ψηλά, αλλά κάτι στάζει... Δοκιμάζει η δασκάλα μία σταγόνα: - Είναι κρασί; ρωτάει. - Όχι, λεέι το αγοράκι συνεπαρμένο. Ξαναδοκιμάζει η δασκάλα: - Είναι σαμπάνια; - Όχι, λέει το αγόρι ακόμη πιο εντυπωσιασμένο. Δοκιμάζει μία ακόμα σταγόνα η δασκάλα και λέει: - Παραιτούμαι... Τι είναι; - Ένα κουταβάκι!
Εξετάζει η δασκάλα τον Τοτό: - Τοτό, πες μας τι έκανε ο Νεύτωνας; - Α, κυρία... Ο Νεύτωνας ήταν κακός, πολύ κακός, πάρα πολύ κακός... Καλύτερα να μην μιλάμε για αυτόν...
Στο μάθημα της έκθεσης. Η δασκάλα βάζει θέμα: "Μία μέρα στο γήπεδο." Μετά από ένα λεπτό βλέπει τον Τοτό να σηκώνεται να δώσει το γραπτό του. Διαβάζει έκπληκτη η δασκάλα: "Καιρός βροχερός. Ματς ανεβλήθει!!"
Βάζει η δασκάλα εργασία στα παιδιά να γράψουν τρεις προτάσεις. Πηγαίνει ο Τοτός στην μητέρα του. - Μαμά, πες μου μία πρόταση. - Δεν μπορώ, πλένω τα πιάτα τώρα. Το γράφει. Πάει στον πατέρα του. - Μπαμπά, πες μου μια πρόταση. - Δεν βλέπεις; Μιλάω στο τηλέφωνο. Το γράφει. Πάει και στον αδελφό του. - Αδελφέ, πες μου μία πρόταση. - Είμαι ο Σούπερμαν, και μπορώ να πετάω. Το γράφει και αυτό. Την επομένη στο σχολείο ρωτάει η δασκάλα. - Τοτό, πες μας τι έγραψες. - Δεν μπορω, πλένω τα πιάτα τώρα. - Τι κάνεις; - Δεν βλέπεις; Μιλάω στο τηλέφωνο. - Καλά, ποιος νομίζεις ότι είσαι; - Είμαι ο Σούπερμαν, και μπορώ να πετάω...
| 
