Έγινε το κουτσομπολιό της μικρής πόλης, το γεγονός ότι ένας ογδοντάχρονος παντρεύτηκε μια εικοσάχρονη. Μετά από ένα χρόνο ευτυχισμένου έγγαμου βίου, η νεαρή σύζυγος έμεινε έγκυος και μια μέρα εισήχθη στο μαιευτήριο για να γεννήσει.

Η νοσοκόμα μετά από κάποια ώρα βγήκε για να συγχαρεί τον πατέρα λέγοντάς του:

- Συγχαρητήρια! Να σας ζήσει ο γιος! Αυτό είναι απίστευτο. Πώς το κάνατε αυτό στην ηλικία σας;

- Πρέπει να κρατάμε τη μηχανή σε καλή κατάσταση, απάντησε αυτός.

Τον επόμενο χρόνο η γυναίκα του γέρου γεννά ξανά.

Η ίδια νοσοκόμα κι αυτή τη φορά του ανακοινώνει τα καλά νέα:

- Συγχαρητήρια! Να σας ζήσει η κόρη! Αυτό είναι πραγματικά απίστευτο. Πώς τα καταφέρατε; ρωτά η νοσοκόμα.

- Ε, δεν θέλω να το παινευτώ αλλά πρέπει να κρατάμε τη μηχανή σε καλή κατάσταση, ξαναπάντησε ο γέρος. 

Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και την επόμενη χρονιά.

Η ίδια νοσοκόμα και πάλι του λέει:

- Συγχαρητήρια! Πρέπει πραγματικά να είστε πολύ καλός.

- Πρέπει να κρατάμε τη μηχανή σε καλή κατάσταση, απαντά και πάλι ο γέρος και του λέει η νοσοκόμα:

- Καλύτερα όμως να αλλάξετε λάδια στη μηχανή γιατί αυτό το μωρό βγήκε μαύρο!

 Ήτανε ένας ζητιάνος έξω από μία πολυκατοικία, και κανείς δεν του έδινε λεφτά.

Μόνο ένας κύριος, κάθε φορά που τον έβλεπε του έδινε 2 ευρώ.

Μετά από έναν χρόνο όμως, ο κύριος το μείωσε και του έδινε 1,5 ευρώ.

Μετά από κάνα εξάμηνο μειώθηκε στο 1 ευρώ, και... 

μετά πάλι μειώθηκε, ώσπου τελικά δεν του έδινε τίποτε.

Τον πιάνει λοιπόν μία μέρα ο ζητιάνος και τον ρωτάει:

- Γιατί δεν μου δίνεις πια καθόλου λεφτά;

- Κοίτα, λέει ο κύριος, στην αρχή παντρεύτηκα και στριμώχτηκα λίγο. Ύστερα ήρθε και το πρώτο παιδί και ξόδεψα πολλά λεφτά... Ε, μετά έκανα και το δεύτερο, και...

- Καλά ρε μ..., τον διακόπτει ο ζητιάνος, με τα δικά μου τα λεφτά θα κάνεις εσύ παιδιά;

 Κάποτε ένα νιόπαντρο ζευγάρι, μετακομίζει σε ένα καινούριο σπίτι πάνω από τις γραμμές του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου.

Αφού λοιπόν τακτοποιούνται, η γυναίκα συνειδητοποιεί ότι κάθε βράδυ, την ώρα που περνάει το τραίνο των 10, τα ρούχα στην ντουλάπα πέφτανε.

Έτσι, την επόμενη κιόλας μέρα, παίρνει τηλέφωνο στον ξυλουργό και του λέει να έρθει να το κοιτάξει.

Το απογευματάκι, περνάει ο ξυλουργός από το σπίτι με τα σύνεργα. Αφού ρίχνει μια ματιά στην ντουλάπα, σκέφτεται ότι οι δονήσεις του τραίνου κουνάνε όλη την ντουλάπα και τα ρούχα πέφτουν.

Έτσι, στηρίζει με βίδες την ντουλάπα στον τοίχο.

Το ίδιο βράδυ, στις 10 η ώρα, περνάει το τραίνο και...

όπως ήταν αναμενόμενο, τα ρούχα ξαναπέφτουν.

Έξαλλη η γυναίκα, ξαναπαίρνει τηλέφωνο τον ξυλουργό και του εξηγεί.

Έκπληκτος αυτός της λέει ότι θα περάσει να δει τι άλλο μπορεί να κάνει.

Έτσι την επόμενη μέρα, πηγαίνει πάλι, και στηρίζει την ντουλάπα με σκοινιά και ξύλα, και φεύγει σίγουρος πλέον ότι τα ρούχα είναι αδύνατον να πέσουν.

Παρόλα αυτά μόλις περνάει το τραίνο των 10 τα ρούχα ξαναπέφτουν.

Εξοργισμένη η γυναίκα, ξαναπαίρνει τηλέφωνο τον ξυλουργό και του γνωστοποιεί την αποτυχία της μεθόδου του.

Έτσι εκείνος αποφασίζει να πάει την ώρα που περνάει το τραίνο και να δει από κοντά τι ακριβώς συμβαίνει και τα ρούχα πέφτουν.

Το ίδιο βράδυ λοιπόν κατά τις 9:30 και ενώ ο άντρας της τύπισσας έλειπε, ο ξυλουργός πηγαίνει σπίτι της και της λέει ότι θα μπει στην ντουλάπα για να δει τι ακριβώς συμβαίνει, πράγμα που γίνεται.

Η γυναίκα, κλείνει την ντουλάπα και αφήνει τον ξυλουργό μέσα για να δει..

Εκείνη την στιγμή επιστρέφει σπίτι ο άντρας, και γεμάτος όρεξη φωνάζει στη γυναίκα του..

- Γυναίκα, ντύσου γρήγορα. Θα σε βγάλω έξω vα φάμε και μετά θα πάμε σινεμά..

Ενθουσιασμένη η γυναίκα πηγαίνει στην τουαλέτα για να βαφτεί, ενώ ο άντρας πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα για να αλλάξει ρούχα.

Όπως ανοίγει την ντουλάπα βλέπει τον ξυλουργό καθισμένο πίσω από τα ρούχα.

Φανερά θυμωμένος ο άντρας τον ρωτάει με επιτακτική φωνή..

- Εσύ τι κάνεις εδώ;

Και ο ξυλουργός... 

- Τώρα, αν σου πω ότι περιμένω το τραίνο των 10, θα με πιστέψεις;

 - Ξέρετε πως πέθανε ο τελευταίος Κούρδος;

.............

- Ξεκουρδίστηκε!!!