Το κλάμα είναι «βάλσαμο» για την ψυχή μας. Το ξέσπασμα λειτουργεί ως θεραπεία. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά το κλάμα νιώθουμε καλύτερα, χωρίς να έχει παύσει η αιτία που εξ αρχής έφερε δάκρυα στα μάτια μας.

Πώς εξηγούνται, όμως, επιστημονικά οι θεραπευτικές ιδιότητες του κλάματος;

Καταρχήν πρέπει να διευκρινιστεί ότι υπάρχουν τρεις τύποι δακρύων: Τα συνεχή ή αλλιώς βασικά δάκρυα, που διατηρούν τα μάτια υγρά και τα προστατεύουν από το στέγνωμα Τα αντανακλαστικά δάκρυα, που προκαλούνται από ερεθισμό λόγω κάποιου εξωτερικού παράγοντα, όπως όταν μας ενοχλεί ο καπνός, όταν καθαρίζουμε κρεμμύδια ή όταν μπει στο μάτι μας σκόνη ή κάποιο σκουπιδάκι Τα «συναισθηματικά» ή «ψυχολογικά» δάκρυα, που οφείλονται σε συναισθηματική φόρτιση.

Η χημική σύσταση και ο τρόπος παραγωγής των δύο πρώτων τύπων έχει μελετηθεί και αποσαφηνιστεί. Περιέχουν ένζυμα, πρωτεΐνες, ορμόνες και μεγάλες ποσότητες από μαγγάνιο, κάλιο και νάτριο, ουσίες που προστατεύουν τα μάτια από μολύνσεις.

Για τα «συναισθηματικά» δάκρυα, φαίνεται, ότι τα πράγματα είναι λίγο πιο πολύπλοκα. Από έρευνες προκύπτει ότι έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη από τα βασικά δάκρυα αλλά και σε ορμόνες, όπως η προλακτίνη, που λειτουργεί αγχολυτικά και παράλληλα ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Οι επιστήμονες εξετάζουν τη σύνθεση των «ψυχολογικών» δακρύων από ουσίες, όπως οι ενδορφίνες, που αποτελούν φυσικά παυσίπονα του οργανισμού. Το κλάμα, λοιπόν , φέρνει την «κάθαρση» και αυτό αποδεικνύεται και επιστημονικά. Όπως το γέλιο, έτσι και το κλάμα, απελευθερώνει τοξίνες από τον οργανισμό, «καθαρίζει» το μυαλό και ανακουφίζει από δυσάρεστα συναισθήματα.

Οκτώ στους δέκα δηλώνουν ότι αφού κλάψουν, βελτιώνεται η διάθεσή τους.

Ωστόσο υπάρχουν και κάποιοι, που δε νιώθουν καλύτερα μετά από το κλάμα ή ακόμη αισθάνονται και χειρότερα από πριν. Οι ψυχολόγοι σημειώνουν ότι οι επιπτώσεις, που μπορεί να έχει το κλάμα στη διάθεση και την υγεία μας, βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με την προσωπικότητα και την ψυχοσύνθεσή μας.

Το κλάμα έχει αποτελέσει αντικείμενο προβληματισμού εδώ και πολλά χρόνια όχι μόνο για τους επιστήμονες αλλά και για ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που το έχουν συνδέσει με την ψυχική ισορροπία. Είναι χαρακτηριστική η φράση του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ «το κλάμα μικραίνει το βάθος της θλίψης» αλλά και του Βίκτορα Ουγκώ «τα μάτια δεν βλέπουν καλά το Θεό, παρά μόνο μέσα από δάκρυα».

Συμπέρασμα: Αν αισθάνεστε την επιθυμία να κλάψετε, κάντε το χωρίς δισταγμό. Αν υπάρχει κάποιο άτομο, που εμπιστεύεστε, δίπλα σας, ακόμη καλύτερα, αφού η στήριξη που θα σας προσφέρει, σύμφωνα πάντα με τους ειδικούς, θα σας ανακουφίσει ακόμη περισσότερο. Αν πάλι πιστεύετε ότι με το κλάμα θα χειροτερεύσει η ψυχολογική σας κατάσταση, συγκρατείστε τα δάκρυά σας. Αφήστε το για κάποια στιγμή, που θα νιώσετε την ανάγκη να ξεσπάσετε.