Ο πρόεδρος της Κούβας Ραούλ Κάστρο συμπλήρωσε τα 81 του χρόνια την Κυριακή, ωστόσο συνεχίζει μια μάχη με το χρόνο για να προωθήσει μεταρρυθμίσεις στην οικονομία της χώρας και να διασφαλίσει, όπως λέει, την συνέχεια του κομμουνιστικού συστήματος στη νήσο όταν ο ίδιος και πολλοί γηραιοί σύντροφοί του δεν θα βρίσκονται πια στη ζωή. 

Στόχος του, λέει, είναι να διορθώσει ορισμένα από τα σφάλματα που έγιναν στα 53 χρόνια που μεσολάβησαν από την επανάσταση στη χώρα της Καραϊβικής, κάτι που απαιτεί «μέρες και χρόνια δουλειάς», αλλά επιθυμεί να ολοκληρώσει. 

«Η γενιά που έκανε την επανάσταση είχε το ιστορικό προνόμιο, κάτι που σπάνια βλέπουμε, να μπορέσει να διευθύνει την διόρθωση των λαθών που διέπραξε η ίδια», είπε απευθυνόμενος στα στελέχη του ΚΚ Κούβας τον Ιανουάριο. «Παρά το γεγονός ότι δεν είμαστε τόσο νέοι, δεν σχεδιάζουμε να απολέσουμε αυτήν την τελευταία ευκαιρία». 

Ο δεύτερος τη τάξει στην ηγεσία της Κούβας, ο Χοσέ Ραμόν Ματσάδο Βεντούρα, είναι 81 ετών. Ο τρίτος τη τάξει, ο Ραμίρο Βαλδές, είναι 80. Ο Φιδέλ Κάστρο, ο γηραιότερος αδελφός του προέδρου, ο οποίος ηγήθηκε της επανάστασης και κυβέρνησε την Κούβα για 49 χρόνια, πριν μια ασθένεια τον αναγκάσει να εγκαταλείψει το τιμόνι, είναι 85 ετών, αλλά θεωρείται ότι συνεχίζει να παίζει σημαντικό ρόλο. 

Ο πρόεδρος λέει ότι η υγεία του είναι σε καλή κατάσταση και νοιώθει σαν νέος, και επιπλέον η οικογένειά του έχει ιστορικό μακροζωίας. Η αδελφή του Άνχελα απεβίωσε σε ηλικία 88 ετών το Φεβρουάριο, ενώ ο μεγαλύτερος αδελφός του Ραμόν είναι 87. Αν ανησυχεί για το χρόνο, ο Ραούλ Κάστρο δεν το δείχνει δημόσια. 

Έχει πει ότι τον προβληματίζει το ότι δεν υπάρχουν νεότερα στελέχη για να διαδεχθούν τη σημερινή ηγετική ομάδα-δεν έχουν αναδειχθεί προφανείς υποψήφιοι. Υπόσχεται ότι η αναμόρφωση της οικονομίας θα γίνει «χωρίς βιασύνη, αλλά και χωρίς διακοπή», ώστε να μην προστεθούν νέα λάθη στα παλιότερα. Όμως αρκετοί τον καλούν να κινηθεί ταχύτερα. 

Αφότου διαδέχθηκε επίσημα τον Φιδέλ Κάστρο, προώθησε μεταρρυθμίσεις για την ενθάρρυνση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και την μείωση του ρόλου του κρατικού τομέα, στον οποίο παραμένει περίπου το 90% της οικονομίας. Αναλυτές διατείνονται ότι η Κούβα χρειάζεται να ακολουθήσει τα παραδείγματα χωρών όπως η Κίνα και το Βιετνάμ, αλλά η Αβάνα δεν μοιάζει να υιοθετεί τα συγκεκριμένα μοντέλα μικτών οικονομιών. 

Μολαταύτα η χώρα αντιμετωπίζει υψηλό χρέος, οι πηγές προσόδων από το εξωτερικό είναι περιορισμένες-κυρίως λόγω του εμπάργκο που επιβάλλουν επί δεκαετίες οι ΗΠΑ-και η νήσος εξαρτάται από τη Βενεζουέλα του προέδρου Ούγο Τσάβες σε ό,τι αφορά τις ανάγκες της σε καύσιμα και για τις επενδύσεις. 

Ο Τσάβες, που επιδιώκει την επανεκλογή του στις προεδρικές εκλογές στη Βενεζουέλα τον Οκτώβριο, ενώ συνεχίζει τη θεραπεία για την αντιμετώπιση του καρκίνου που τον είχε προσβάλει πέρυσι, θεωρείται σημαντικό στήριγμα για την Κούβα.