Ο γιος μας είναι 7 ετών και βλέπει σχεδόν καθημερινά εφιάλτες. Που μπορεί να οφείλεται αυτό και πώς μπορούμε να τον βοηθήσουμε να το αντιμετωπίσει;

Ένα παιδί που βλέπει εφιάλτες σημαίνει ότι δυσκολεύεται να νοηματοδοτήσει μία πτυχή του κόσμου που το περιβάλλει. Εξωτερικά ερεθίσματα και εσωτερικές ανασφάλειες όπως είναι οι ανατροπές στην μέχρι τώρα καθημερινότητά του (μετακόμιση, αποχωρισμοί, γέννηση άλλου παιδιού), οι συμβολικές και οι πραγματικές απώλειες, η επανειλημμένη έκθεση σε ταινίες και βιβλία που δημιουργούν φόβο, οι καθημερινές συναισθηματικές συγκρούσεις (π.χ. καβγάδες μεταξύ των γονιών) και άλλα «απλά» γεγονότα που όμως το πιέζουν και αδυνατεί να διαχειριστεί (π.χ. παρατήρηση από δάσκαλο) είναι τα βασικότερα αίτια. 

Οι εφιάλτες είναι μία φυσιολογική απάντηση του παιδιού σε μία αίσθηση απειλής την οποία καλείται να αντιμετωπίσει προκειμένου να προσαρμοστεί στην ζωή του. 

Ως γονείς μπορείτε να συνδράμετε στην επεξεργασία του περιεχομένου των εφιαλτών, μιλώντας με το παιδί σας καθημερινά για τα συναισθήματά του. Ρωτήστε το τι σκέφτεται και τί νιώθει όταν πέφτει στο κρεβάτι του, πώς πέρασε η μέρα του, τι το προβλημάτισε. Κινητοποιήστε το να ζωγραφίζει τα όνειρά του για να απελευθερώνει το συναισθηματικό τους φορτίο. 

Η μείωση του καθημερινού άγχους, της στεναχώριας και της έλλειψης ύπνου σε ένα παιδί διατηρούν τους εφιάλτες. Και πάνω από όλα θυμηθείτε ότι οι εφιάλτες δεν είναι παρά ένα παροδικό σύμπτωμα στον ύπνο που καταλαγιάζει όσο το παιδί μεγαλώνει.