Η Δημοκρατική Αριστερά κατάφερε να διατηρήσει τις δυνάμεις της στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις αντισταθμίζοντας τις απώλειες προς τον ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως γιατί ο κ. Κουβέλης παρουσίασε την εικόνα του υπεύθυνου πολιτικού που θέλει να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες και προτίθεται να συμβάλει στην έξοδο της χώρας από την κατάσταση ακυβερνησίας, στην οποία είχε περιέλθει. Αυτή η βασική θέση της ΔΗΜΑΡ βοήθησε στην αντιμετώπιση των πιέσεων που ασκήθηκαν σε όλα τα μικρότερα κόμματα στις εκλογές της 17ης Ιουνίου.

Από τη στιγμή που επετεύχθη ο σχηματισμός κυβέρνησης, το νέο διακύβευμα είναι η μακροημέρευσή της. Αυτή τίθεται σε αμφιβολία, καθώς το πλαίσιο συνεργασίας που συμφώνησαν Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ κρίνεται ανέφικτο από τους δανειστές και την τρόικα, οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι να το αποδεχτούν.

Επιπλέον πρόβλημα συνιστούν οι «κόκκινες γραμμές» του κ. Κουβέλη, καθώς από την ακύρωσή τους ή όχι θα κριθεί η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση του κ. Αντώνη Σαμαρά. Τέτοιες είναι η μετενέργεια, η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και η αποφυγή νέων μειώσεων σε μισθούς και συντάξεις.

Επίσης, πρόβλημα θα προκύψει όταν η κυβέρνηση Σαμαρά αναγκαστεί να λάβει νέα σκληρά μέτρα, υπό την απειλή διακοπής του προγράμματος βοήθειας.

Σημαντικό ρόλο τέλος θα παίξουν οι πρώτες δημοσκοπήσεις, οι οποίες πιθανώς θα παρουσιάζουν μια πτωτική πορεία της ΔΗΜΑΡ.

Παράλληλα, ο κ. Φώτης Κουβέλης θα έχει να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και την ενδεχόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια.

Η ρωγμή στην εύθραυστη κυβερνητική συνεργασία μπορεί να έρθει πολύ σύντομα, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, όταν ο κ. Κουβέλης βρεθεί μπροστά σε κρίσιμες αποφάσεις: να παραμείνει στην κυβέρνηση, εισπράττοντας το τίμημα της φθοράς ή να αποχωρήσει. Κάποιοι, πάντως ήδη έχουν αρχίσει να βάζουν στοιχήματα.