Έχουμε γράψει κι’ άλλη φορά για την ανεπίτρεπτη κατάσταση που επικρατεί, αρκετές φορές, στα διάφορα μνημεία και ηρώα που υπάρχουν στις πλατείες και στα πάρκα της πόλεώς μας. Και όλα αυτά παρά τις αξιόλογες προσπάθειες των αρμοδίων υπηρεσιών να διατηρήσουν αυτά, όπως ακριβώς αρμόζει στο σκοπό για τον οποίο έγιναν.

Το φαινόμενο της καθολικής μουντζούρας που χτυπά αδιάκριτα ακόμα και αυτά τα ιστορικά μνημεία δεν διστάζει να προσβάλλει και τους μαρμάρινους καταλόγους. Τα απουσιολόγια των ηρώων που έπεσαν υπέρ της πατρίδος. Δυστυχώς, κάποια βέβηλα χέρια κακοποιούν, κάθε φορά, όχι τους ήρωες αυτούς – γιατί αυτούς δεν τους αγγίζει τίποτα – αλλά την ίδια τη δυνατότητα ύπαρξης αυτών που προκαλούν τις βανδαλικές αυτές πράξεις. Γιατί, εκείνοι που είναι γραμμένοι στις μαρμάρινες πλάκες των μνημείων είναι απόντες για να μπορούν αυτοί που τις προσβάλλουν να είναι σήμερα ελεύθεροι.

Η πατρίδα μας είναι διάσπαρτη από τέτοιες νησίδες ιστορικής μνήμης. Από καταλόγους και απουσιολόγια με ονόματα πεσόντων υπέρ πατρίδος. Με ονόματα μικρών, μεγάλων, μορφωμένων και απλοϊκών ανθρώπων, που ήταν όλοι παρόντες στο κάλεσμα της πατρίδας. Απόντες στο παρουσιολόγιο των ζώντων. Πιο ζώντες από τον καθένα μας στη συνείδηση του έθνους. Οι μεγάλοι παρόντες στη συγγραφή της ιστορίας μας.

Αυτούς πραγματικά βλέπουμε και διαβάζουμε κάθε φορά που βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα τέτοιο μνημείο. Τους δημιουργούς των ενδόξων ιστορίας μας. Αυτούς που αν δεν έσπευδαν στα κρίσιμα σαλπίσματα του Έθνους δεν θα ήμασταν σήμερα ελεύθεροι.

Και αντί να θαυμάζουμε και να τιμούμε αυτούς τους ανθρώπους τους μουντζουρώνουμε αλύπητα. Μουντζουρώνοντας έτσι την ιστορία μας. Τη διαδρομή της πατρίδας μας. Το πέρασμά της από δύσκολες καταστάσεις. Που ξεπεράστηκαν χάρη στην αντίσταση και αντίδραση αυτών που έσπευσαν και θυσιάστηκαν για τη μεγάλη ιδέα της Ελλάδας.

Δυστυχώς, αυτούς μουντζουρώνουμε σήμερα. Τα απουσιολόγια μέσα στα οποία είναι καταχωρημένα τα ονόματά τους. Και η αιτία των απουσιών κοινή για όλους: «Έπεσαν υπέρ πατρίδος».

Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση αφιλόπατρης συμπεριφοράς κανένας αληθινός πατριώτης δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος και αδάκρυτος. Γιατί το μουντζούρωμα της ιστορικής μνήμης είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σ’ έναν λαό. Τον απογυμνώνει από κάθε στοιχείο της εθνικής του ταυτότητας και τον οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο χαμό του.

Για να μη φτάσουμε, λοιπόν, ποτέ σε μια τέτοια καταστροφή θα πρέπει να τιμούμε τους ήρωες και τα απουσιολόγιά τους. Για να μην ξεχάσουμε αυτούς που με τη γενναία τους πράξη έγραψαν την ιστορία. Μια ιστορία που πρέπει να τη διαβάζουμε καλά. Για να μαθαίνουμε καλά αυτούς που όχι μόνο δεν έκαναν πίσω στα δύσκολα, αλλά έβαλαν φράχτη τα σώματά τους για να μην περάσει ο οδοστρωτήρας αφανισμού της φυλής μας.

Σήμερα στους δύσκολους καιρούς που περνάμε της ηθικής και πνευματικής μας αποσύνθεσης και της κοινωνικής και εθνικής μας υποβάθμισης απαιτείται, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ενδυνάμωση της εθνικής μας μνήμης και συνείδησης. Για να αποτρέψουμε τα χειρότερα. Για να σταματήσει ο διασυρμός της ιστορίας μας. Των ηρώων που πλημμύρισαν με αίμα τα χώματα της πατρίδας. Για να ζούμε όλοι μας ελεύθεροι. Τιμώντας και ευγνωμονώντας τους προγόνους μας, μέσα από τα μνημεία και απουσιολόγια αυτών.

Ας στεκόμαστε λοιπόν με σεβασμό και ευλάβεια στα εθνικά αυτά σύμβολα και ας αποτρέπουμε τους βέβηλους και συλητές της ιστορίας μας να ασεμνούν στα ιερά και όσια της ενδόξου φυλής μας.