Σφύριξε τον πρώτο του τελικό Kυπέλλου Ελλάδος το 1998 (Άρης-ΑΕΚ 71-68, Αλεξάνδρειο), επέστρεψε το 2006 (Παναθηναϊκός-Μαρούσι 68-57, Γαλάτσι) κι ολοκλήρωσε με τους πρώτους δύο συνεχόμενους τελικούς «αιωνίων» το 2008 (Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 79-81, Ελληνικό) και 2009 (Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 70-80, Ελληνικό).

Ο Νίκος Ζαβλανός, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας πια, φαντάζει εκ των πιο κατάλληλων να μιλήσει για ακόμη έναν τελικό Κυπέλλου Ελλάδος μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκου κι απάντησε στο gazzetta.gr για όλα όσα έχουν αλλάξει στο θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδος κι όχι μόνο.

-Στην Ελλάδα του 2012 θέλει ένας διαιτητής να σφυρίξει τελικό ή καλύτερα να τον προσπεράσει και να γλιτώσει τη μουρμούρα;
Πιο παλιά όλοι οι διαιτητές εύχονταν να σφυρίξουν σε έναν τελικό. Τώρα, έτσι όπως έχει γίνει η κατάσταση με τη βία κι όλα τα παρελκόμενα, το απεύχονται.

-Πριν από κάθε απ' τους τέσσερις τελικούς που διευθύνατε, πολύ περισσότερο απ' αυτούς των «αιωνίων», τι προετοιμασία κάνατε;
Έκανα ό,τι πάντα, ό,τι και πριν από κάθε αναμέτρηση. Αλλά έκανα και... σκάουτινγκ των ομάδων, δηλαδή πώς παίζουν, πώς αντιδρούν. Μη νομίζεις, οι προπονητές των ομάδων κάνουν κι αυτοί σκάουτινγκ των διαιτητών.

-Ποιος παίκτης γκρίνιαζε περισσότερο στο παρκέ;
Όλοι οι παίκτες γκρινιάζουν. Το θέμα είναι πώς θα το χειριστεί ο διαιτητής, αν θα δώσει ή όχι τεχνική ποινή. Εγώ λέω στους νέους διαιτητές πως ο καλύτερος είναι αυτός που τελειώνει έναν τελικό χωρίς τεχνικές ποινές. Ο διαιτητής πρέπει να επιβληθεί των παικτών, αλλά χωρίς την τεχνική ποινή, η οποία είναι το τελευταίο μέσο πίεσης.

-Ποιος εκ των Ίβκοβιτς κι Ομπράντοβιτς μονολογεί περισσότερο εν ώρα τελικού;
Οι επιτυχίες και των δύο μαρτυρούν ποιοι πραγματικά είναι. Είναι τιμή μας που τους έχουμε εδώ. Ο καθένας προσπαθεί για το καλό της ομάδος του, αλλά κανείς τους δεν κάνει κάτι ακραίο εν ώρα τελικού. Και καλά κάνουν που διατυμπανίζουν πως είναι φίλοι και κουμπάροι, βοηθούν για κάτι καλύτερο.

-Υπάρχει κάτι που ακούσατε να σας λέει παίκτης κι έκανε τη... διαφορά;
Έχω ακούσει τόσα πολλά και... καλά, που, όχι δεν τα θυμάμαι, δεν μπορώ να ξεχωρίσω. Σε μία αναμέτρηση Άρη-ΠΑΟΚ, όχι σε τελικό, είχα μία διένεξη με τον Γιώργο Σιγάλα, είπαμε πράγματα που δεν μπορώ να τα πω δημοσίως, αλλά, εντάξει, είμαστε φίλοι πια.

-Τα... καντήλια απ' τις εξέδρες ακούγονται στο παρκέ;
Ο διαιτητής είναι σαν τον τερματοφύλακα στην πρώτη απόκρουση. Έτσι κι ο διαιτητής στο πρώτο σφύριγμα τα ξεχνάει όλα κι επικεντρώνεται στο αγωνιστικό κομμάτι. Βέβαια υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις, όπου ακούγονται ακραία πράγματα και πρέπει να επέμβει.

Αλεξάνδρειο, Γαλάτσι, Ελληνικό ή κάπου αλλού;
-Με τη σημερινή βία, το Ελλληνικό είναι η καλύτερη λύση, με 500-600 θεατές. Σαφέστατα κι όλοι μας επιθυμούμε ΟΑΚΑ ή ΣΕΦ, που είναι εξαιρετικές έδρες και για τον διαιτητή, αφού υπάρχει κενό μεταξύ παρκέ κι εξέδρων. Αλλά, για την ώρα, δεν είναι εφικτό. Μακάρι στο μέλλον ο τελικός Κυπέλλου Ελλάδος να είναι γιορτή για το ελληνικό μπάσκετ.

-Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός για 5η συνεχόμενη φορά; Πόσο παγωμένα είναι τα μπαλάκια της κληρωτίδας;
Τα δικά μας μπαλάκια είναι όλα ζεστά (γέλια)! Οι κληρώσεις γίνονται ενώπιον εκπροσώπων των ομάδων, οπότε δεν μπορεί να μας πει κανείς τίποτα.

Θα θέλατε να ξανασφυρίξετε τελικό ή γενικά;
-Μου έλειψε, μου λείπει και θα μου λείπει. Αλλά όλα έχουν ένα τέλος, δυστυχώς για εμάς κι ευτυχώς για τους νέους διαιτητές, που έχουν τα φόντα να μας ξεπεράσουν.