Έγινα πουτάνα για το παιδί μου... - 21 August 2012

Θα τα έχετε ακούσει όλοι – μπορεί και να τα έχετε πει:

«Αν δεν είχα τα παιδιά, δεν θα μ’ ένοιαζε»,

«Αν δεν είχα τα παιδιά, θα είχα πάρει τα όπλα»,

«Αν δεν είχα τα παιδιά, θα έφευγα στο εξωτερικό»,

«Αν δεν είχα τα παιδιά, θα ψήφιζα αλλιώς»,

«Αν δεν είχα τα παιδιά, θα έκανα απεργία».
Οι Έλληνες τα κάνουν όλα για τα παιδιά τους.

Έχουν παραμερίσει εντελώς τον εαυτό τους και θυσιάζονται για τα παιδιά τους.

Βέβαια, και πριν την...

χρεοκοπία, πάλι για τα παιδιά τους τα έκαναν όλα.

Για τα παιδιά τους έκαναν τις λαμογιές, για τα παιδιά τους λάδωναν, για τα παιδιά τους δεν πλήρωναν φόρους, για τα παιδιά τους ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, για τα παιδιά τους έχτιζαν τα αυθαίρετα, για τα παιδιά τους έκαναν εμπόριο ναρκωτικών και σωματεμπορία, όλα για τα παιδιά τους.

Και μετά την χρεοκοπία, όμως, κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα που έκαναν πριν την χρεοκοπία και επικαλούνται πάλι την ίδια δικαιολογία: το κάνουμε για τα παιδιά μας.

Κάπως περίεργο, βέβαια, να ακολουθείς την ίδια συνταγή που κατέστρεψε τα παιδιά σου, για να σώσεις τα παιδιά σου.

Αχ, τι καλοί άνθρωποι που είναι οι Έλληνες. Καθόλου δεν νοιάζονται για τους εαυτούς τους – μόνο για τα παιδιά τους.

Είναι εύκολο να επικαλείσαι συνέχεια τα παιδιά σου. Άλλωστε, τα παιδιά δεν έχουν άποψη –«σκάσε εσύ, είσαι μικρός, μη μιλάς»-, οπότε εσύ ξέρεις τι είναι για το καλό τους.

Τα παιδιά είναι το τέλειο άλλοθι για τον κάθε ρουφιάνο, τον κάθε προσκυνημένο και τον κάθε σκατά. Κάνεις την πουστιά και την φορτώνεις στα παιδιά σου. Εσύ αθώος. Καμία ευθύνη.

Κανείς δεν ρωτάει τα παιδιά για τις χυδαιότητες που κάνουν καθημερινά οι γονείς τους και κανείς δεν σκέφτεται πως κανένα παιδί δεν έχει ανάγκη έναν ξεπουλημένο πατέρα και μια καριόλα μάνα που συμπεριφέρονται σαν αρπακτικά. Δεν είναι και τα πιο ιδανικά πρότυπα αυτά για ένα παιδί.

Δεν το συζητάω, τα παιδιά είναι η καλύτερη δικαιολογία για να είσαι εσύ ένα σιχαμένο απόβρασμα της κοινωνίας. Και τα παιδάκια σου θα γίνουν σαν κι εσένα. Ίδια.

Είναι γνωστός ο ωραίος στίχος του Μιχάλη Γκανά «με τα παιδάκια μας στον ώμο, για να μας δείχνουνε τον δρόμο».

Βέβαια, όπως επικαλούνται συνέχεια τα παιδάκια τους οι Έλληνες, ο στίχος θα έπρεπε να είναι «με τα παιδάκια μας σαν δικαιολογία, για να σας γαμήσουμε την Παναγία». Μεγάλη η χάρη της.