Αυτό είναι το ερώτημα που θα μπορούσε να προκύψει από τον αναγνώστη του σημερινού δημοσιεύματος του Bloomberg, σύμφωνα με το οποίο, η Γερμανίδα Καγκελάριος φέρεται να εξετάζει το ενδεχόμενο χαλάρωσης των όρων στο πακέτο για την Ελλάδα, σύμφωνα με τα όσα ανέφεραν δύο συμπολιτευόμενοι βουλευτές στο οικονομικό-ειδησειογραφικό πρακτορείο. Οι δύο πολιτικοί πάντως δεν διευκρινίζουν στο τι ακριβώς θα μπορούσε να συνίσταται αυτή η «χαλάρωση». Το ερώτημα αυτό όμως (της μπλόφας ή όχι με την σκληρή στάση) θα μπορούσε να προκύψει μελετώντας και τα υπόλοιπα σχετικά δημοσιεύματα και ειδικά τα προερχόμενα από την Γερμανία.

Το Blooomberg συνομίλησε με τον Κλάους-Πέτερ Βιλς των Χριστιανοδημοκρατών και τον Φρανκ Σέφλερ των Φιλελεύθερων. Και οι δύο βουλευτές έχουν καταψηφίσει μέτρα που έφερε η κυβέρνηση στο Μπούντεσταγκ για την αντιμετώπιση της κρίσης. Δεδομένης της αντίθεσης αρκετών στον γερμανικό κυβερνητικό συνασπισμό, «η επίσημη γραμμή είναι σκληρή, αλλά παράλληλα η κυβέρνηση στέλνει κάποιους να «δοκιμάσουν το νερό» για το πώς θα μπορούσε να εγκαταλειφθεί αυτή η σκληρή γραμμή» υποστήριξε ο Βιλς. «Βλέπουμε ήδη χαλάρωση στην περίπτωση της Ισπανίας, που πήρε το «πολυτελές πακέτο» διάσωσης αντί ενός πλήρους μνημονίου» ανέφερε από την πλευρά του ο Σέφλερ.

«Και εφόσον η Ισπανία χρειαστεί περισσότερα χρήματα, εκείνο το πρόγραμμα θα είναι ηπιότερο των υπολοίπων» εκτίμησε ο βουλευτής των Φιλελευθέρων. Κανείς από τους δύο βουλευτές δεν εξειδίκευσε ακριβώς πώς θα μπορούσε να γίνει «χαλάρωση», αλλά το πρακτορείο δείχνει στην αναφορά του Χρισιανοδημοκράτη βουλευτή Νόρμπερτ Μπάρτλε πως ίσως χρειαστεί δεύτερο ελληνικό «κούρεμα». Με το υφιστάμενο κλίμα πάντως, θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο πως ένα τρίτο πακέτο για την Ελλάδα θα μπορούσε να υπερψηφιστεί στη γερμανική Βουλή.

Στην αντίπερα όχθη όμως βρίσκεται το δημοσίευμα της φιλοκυβερνητικής γερμανικής εφημερίδας Der Spiegel, που επισημαίνει πως η Ελλάδα πρέπει να χρεοκοπήσει, καθώς ούτε η ευρωζώνη, ούτε το ΔΝΤ, μπορούν να θυσιάσουν την αξιοπιστία τους προσφέροντας στην Ελλάδα μια νέα βοήθεια, όπως τουλάχιστον υποδεικνύει το γερμανικό έντυπο. «Η χρεοκοπία θα προσέφερε στην Ελλάδα, αναφέρει, την ευκαιρία να απελευθερωθεί από τα χρέη της και να κάνει μια νέα αρχή, είτε ως μέλος της ευρωζώνης, είτε όχι». Το γερμανικό περιοδικό επιμένει ότι η Ελλάδα δε θα καταφέρει τελικά να αποφύγει την χρεοκοπία. Αν ο στόχος της κας. Μέρκελ και των συμμάχων της ήταν να σώσουν την Ελλάδα από τη χρεοκοπία, τότε απέτυχαν, τονίζει, καθώς το μόνο που κατάφεραν τα μέτρα λιτότητας ήταν να επιδεινώσουν την κρίση και να αυξήσουν το χρέος. Αυτό που επιβάλλεται να παρατηρήσει ο αναγνώστης όλων αυτών των δημοσιευμάτων του ξένου Τύπου, είναι ότι και στην Γερμανία φαίνονται να έχουν αποφασίσει, ότι όχι μόνο το ευρώ ως νόμισμα πρέπει να διατηρηθεί, αλλά ταυτόχρονα να ενισχυθεί ως δομή η ευρωζώνη και να μεταβιβαστούν και άλλες εξουσίες στις Βρυξέλλες.

Μέχρι στιγμής το δίπτυχο αυτό υπάρχει στις επιδιώξεις της καγκελαρίου Α.Μέρκελ στο κοινοτικό επίπεδο, στη ρητορική όλων των βασικών κομμάτων στο εσωτερικό της ομοσπονδίας, στην κριτική της αντιπολίτευσης (που θέλει να γίνουν πιο πολλά, πιο γρήγορα προς αυτή την κατεύθυνση), στις αναλύσεις των μεγάλων βιομηχανιών, στις δημοσκοπήσεις που καταγράφουν τις διαθέσεις των πολιτών, αλλά και στα κείμενα των ειδικών, με πρόσφατο το άρθρο στον Guardian των Bofinger και Habermass.

Αυτή η αίσθηση μεταδίδεται και από τις πληροφορίες που διαρρέουν οι Βρυξέλλες προς τον διεθνή Τύπο, άρα είναι πολύ πιθανόν η «σκληρή γλώσσα» της Γερμανίας και η μόνιμη απειλή εξόδου από την ευρωζώνη να είναι απλά το αντίβαρο της πραγματικής λύσης που θέλει ο πυρήνας εξουσίας της Ε.Ε να προωθήσει, ουσιαστικά δηλαδή η πλήρης πολιτική ένωση και σαφής επιτροπεία στα οικονομικά κυρίως των χωρών του Νότου από τις …Βρυξέλλες, κάτι που η Καγκελάριος Μέρκελ άφησε να διαφανεί χθες και κατά τις δηλώσεις της, μετά τη συνάντηση που είχε με τον Καναδό πρωθυπουργό. Είναι πιθανόν, λοιπόν αντί ο πρωθυπουργός να ζητήσει, στην πραγματικότητα να του ζητηθεί και έτσι να φανεί σαν λύση- μονόδρομος η πλήρης έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη ή μία θετική απόκριση σε πλήρη ένωση με …αντάλλαγμα την …εθνική κυριαρχία όπως την αντιλαμβανόμαστε!