Μετά την Μπελς Μπιτς, η µικρή παραθαλάσσια πόλη Ανγκλσι είναι επίσης ένα δηµοφιλές τουριστικό θέρετρο και απέχει 16 χλµ. από το Τόρκι. Μπορεί οι κάτοικοι να φτάνουν µόλις τους 2.500, όµως τους καλοκαιρινούς µήνες οι επισκέπτες ξεπερνούν τους 8.000. 

Στο Ανγκλσι τα όµορφα παλιά σπίτια όπου φύλασσαν τις ψαρόβαρκες συνυπάρχουν µε τις καινούργιες µικρές πανσιόν, τα καφέ, τα εστιατόρια και τα χαριτωµένα καταστήµατα. Θα κολυµπήσετε σε οικογενειακές παραλίες µε κατασκηνωτικούς χώρους γύρω από τον οικισµό. Θα ψαρέψετε, θα σερφάρετε ή απλά θα λιαστείτε στην άµµο. 

Η πιο διάσηµη παραλία βρίσκεται µεταξύ του ποταµού Ανγκλσι και του Πόιντ Ροαντνάιτ, ενώ όλες οι παραλίες επιβλέπονται από το Anglesea Surf Lifesaving club που χρονολογείται από το 1952. Γύρω από την πόλη οι λόφοι είναι καταπράσινοι µε πυκνό πευκοδάσος και 700 είδη φυτών, ενώ έχουν καταγραφεί στην περιοχή 100 είδη άγριας ορχιδέας που µερικές ευδοκιµούν µόνο στην περιοχή του Ανγκλσι. 

Στο δάσος θα συναντήσετε µικρά και µεγάλα καγκουρό, πολλά είδη πουλιών, κοάλα, κ.ά. Τα πιο θαρραλέα καγκουρό απαντώνται στις εγκαταστάσεις του γηπέδου γκολφ του Ανγκλσι που εξοικειωµένα µε τους ανθρώπους κυλιούνται στο γρασίδι ανάµεσα στους παίκτες. 

Στην ανατολική πλευρά του Ακρωτηρίου Ατγουι, κατά µήκος της εκβολής του ποταµού Μπάρχαµ και στη σκιά της οροσειράς Ατγουι, το Απόλο Μπέι µε 1.800 κατοίκους, απέχει 40 χλµ. από τη Λορν. Ο στενός δρόµος, είναι το θεαµατικότερο κοµµάτι του Μεγάλου Ωκεάνιου ∆ρόµου και ελίσσεται σε κολπίσκους και πελώρια βράχια µε απότοµες στροφές µέχρι να φτάσει στο δηµοφιλές παλιό ψαροχώρι. Με το άνοιγµα του Μεγάλου Ωκεάνιου ∆ρόµου, η πόλη κατάφερε να εµπορευτεί την πλούσια αλιεία και έγινε και παραθεριστικό κέντρο. Επιπλέον η υποθαλάσσια τοποθέτηση του πρώτου τηλεγράφου και τηλεφωνικού καλωδίου µε την Τασµανία, έκανε το Απόλο Μπέι και σηµαντικό κέντρο επικοινωνιών το 1936. 

Στη δεκαετία του 1950 από το λιµάνι της πόλης µεταφερόταν η ξυλεία µέχρι το 1962 που ολοκληρώθηκε η κατασκευή της σιδηροδροµικής γραµµής. Σήµερα το Απόλο Μπέι µε τις αµέτρητες ψαρόβαρκες και το άφθονο φρέσκο ψάρι, προσελκύει οικογένειες που διαλέγουν τις µικρές ασφαλείς παραλίες για κολύµπι, κάνουν ιππασία, πεζοπορία µέχρι το Μάρινερς Λουκάουτ µε πανοραµική θέα στις ακτές και επτά καταρράκτες, καγιάκ ανάµεσα στις φώκιες, και εκδροµές για ψάρεµα για µικρούς και µεγάλους. Τα Σάββατα µε καλό καιρό ο δρόµος µπροστά στην προκυµαία γεµίζει από πάγκους ντόπιων παραγωγών που αραδιάζουν σπιτικές λιχουδιές και χειροτεχνήµατα. Από το κέντρο του Απόλο Μπέι, ελάχιστα λεπτά απέχουν τα πυκνά δάση βροχής του Εθνικού Πάρκου Ατγουι, µε ψηλούς ευκαλύπτους, γιγαντιαίες φτέρες και πλούσια χλωρίδα και πανίδα. 

∆ιάσηµο είναι και το ετήσιο τριήµερο µουσικό φεστιβάλ που ξεκίνησε το 1993 και συγκεντρώνει καλλιτέχνες από όλον τον κόσµο αλλά και το «Great Ocean Sports Festival» κάθε Φλεβάρη, µε αγωνίσµατα κολύµβησης, κανό, καγιάκ και κωπηλασίας. 

Αφήνοντας το Απόλο Μπέι ο δρόµος εισβάλλει και πάλι στη στεριά µέσα από τα βουνά της οροσειράς Ατγουι, µε τις καταπράσινες πλαγιές και τη θέα του ωκεανού από ψηλά ενώ για όσους αγαπούν την πεζοπορία υπάρχουν σηµατοδοτηµένα πεζοπορικά µονοπάτια. Στα 19 χλµ. µετά το Απόλο Μπέι, αν ακολουθήσετε τον φιδογυριστό χωµατόδροµο τριών χιλιοµέτρων θα φτάσετε στον φάρο του Ακρωτηρίου Ατγουι. Πρόκειται για τον παλαιότερο της χώρας, που κατασκευάστηκε το 1848 από καταδίκους µε τοπική πέτρα και λειτουργούσε ανελλιπώς µέχρι τον Γενάρη του 1994. 

Το Ακρωτήριο Ατγουι ανακαλύφθηκε από τους Ευρωπαίους όταν ο Τζέιµς Γκραντ καταµέτρησε τις ακτές της Βικτόρια το 1800 πλέοντας µε το Lady Nelson. Τότε η γη ονοµαζόταν Κράµπρουκ, µια αβορίγινη λέξη για τον Αµµουδερό Τόπο, και γύρω στα 1877 οι Ευρωπαίοι τον µετονόµασαν σε Μίντλετον. Μετά από είκοσι χρόνια το όνοµα άλλαξε και πάλι σε Απόλο από τη γολέτα που κατέπλευσε ο Καπετάν Λούτιτ το 1845 και χρησιµοποίησε τον κόλπο ως καταφύγιο στο ταξίδι του µεταξύ Μελβούρνης και Γουάρναµπουλ. 

Πρόκειται για µια παραθαλάσσια λωρίδα, που είναι και το πιο φωτογραφηµένο κοµµάτι της διαδροµής, µε δραµατικές εικόνες από φαράγγια µε βράχια και άγρια κύµατα. Η ακτογραµµή µεταξύ του Κέιπ Ατγουεϊ ως το Πορτ Φέρι ήταν πάντα ένα επικίνδυνο κοµµάτι για τα πλοία λόγω των πολλών κρυµµένων υφάλων και της πυκνής οµίχλης. 

Μέσα σε σαράντα χρόνια συνέβησαν τουλάχιστον 80 ναυάγια. Το «Falls of Halladale», ένα µπάρκο από τη Γλασκόβη, ναυάγησε το 1908 στο ταξίδι του από τη Νέα Υόρκη στη Μελβούρνη χωρίς ανθρώπινες απώλειες, σφηνώνοντας σε έναν ύφαλο για κάµποσους µήνες µε τα πανιά ανοιχτά. Γνωστά επίσης ναυάγια είναι του «La Bella» το 1905 και του Newfield το 1892. Ωστόσο το πιο διάσηµο είναι του κλίπερ «Loch Ard» τον Ιούνιο του 1878. Μόνο δύο άτοµα επέζησαν από τα 53 που επέβαιναν στο πλοίο: η 18χρονη Εύα Καρµάικλ και ο συνοµήλικός της µαθητευόµενος ναύτης Τοµ Πιρς που την έσωσε. Η νεαρή Ιρλανδέζα, γόνος πλούσιας αριστοκρατικής οικογένειας, έχασε τους γονείς και τα πέντε αδέλφια της στο ναυάγιο. Η λαϊκή φαντασία την ήθελε ροµαντικό ζευγάρι µε τον νεαρό σωτήρα της. Ωστόσο εκείνη γύρισε πίσω στην Ιρλανδία και ο νεαρός συνέχισε να ταξιδεύει στα καράβια, ενώ γλίτωσε από δύο ακόµη ναυάγια. 

Γύρω από το φαράγγι Λοχ Αρντ έχουν διαµορφωθεί µονοπάτια, ενώ µπορείτε να κατεβείτε στην παραλία του εφιαλτικού ναυαγίου από µια ξύλινη σκάλα και να δείτε από κοντά τη σπηλιά στην οποία οι δύο νέοι βρήκαν καταφύγιο µετά το ναυάγιο. Προσοχή στα κύµατα που τις περισσότερες φορές είναι πανύψηλα, ενώ σχεδόν πάντα ο αέρας φυσάει δαιµονισµένα. 

∆υτικά του Πορτ Κάµπελ βρίσκονται οι σχηµατισµοί Αρτς και Λόντον Μπριτζ που κάποτε ενωµένοι σχηµάτιζαν γέφυρα µε τη στεριά. Το 1990 κατέρρευσαν και δύο τουρίστες που βρίσκονταν πάνω τους έπεσαν στη θάλασσα, από όπου αργότερα τους περισυνέλεξε ελικόπτερο. Τα βράδια µε φεγγάρι θα δείτε να µαζεύονται εκεί πιγκουίνοι. 

Η αεροπορική εταιρεία Emirates αυτή την περίοδο προσφέρει την καλύτερη τιμή μέσω Ντουμπάι και Σιγκαπούρης. 

Λίγο ακριβότερη η Olymπc Air, όμως με μία μόνο στάση, στο Αμπου Ντάμπι. 

Το αεροδρόμιο της Μελβούρνης απέχει 22 χλμ. από την πόλη, περίπου μισή ώρα από το κέντρο, όπου μπορείτε να φθάσετε με το Skybus, το οποίο έχει τακτά δρομολόγια όλο το εικοσιτετράωρο.

Τη διαδρομή στον Μεγάλο Ωκεάνιο Δρόμο μπορείτε να την πραγματοποιήσετε και αγοράζοντας μια ημερήσια εκδρομή από μεγάλα τουριστικά γραφεία, όπως το Gray Line ή το AATKings, όπου μπορείτε ακόμη να κλείσετε και διανυκτέρευση στις μικρές πόλεις. 

Αρκετά γραφεία προσφέρουν δυνατότητα περιήγησης από ψηλά με ελικόπτερο, εφόσον το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες. Πληροφορίες θα πάρετε από τα Visitors Centers που υπάρχουν σχεδόν σε κάθε πόλη. 

Στη Λορν το «Grand Pacific Hotel» (www.grandpacific.com.au, 268 Mountjoy Parade, τηλ. +61-0-352891609), κτισμένο το 1879, ήταν το πρώτο ξενοδοχείο, και τότε η πρόσβαση ήταν μόνο από τη θάλασσα. Με καταπληκτική θέα στον ωκεανό, ξαναβρήκε την αίγλη του στα χέρια του καινούργιου ιδιοκτήτη, ενός αρχιτέκτονα από τη Μελβούρνη. 

Επίσης στη Λορν, το «Cumberland Lorne Resort» (150 Mountjoy Parade, www.cumberlandlorneaccommodation.com.au), παραθαλάσσιο, από τα πιο ονομαστά στην περιοχή. 

Στο Απόλο Μπέι, το «Seaview Motel» (www. seaviewmotel.com.au, 6 Thomson Street), απέχει 50 μέτρα από τη θάλασσα, και διαθέτει και οικογενειακά δωμάτια, καθώς και πλήρως εξοπλισμένα διαμερίσματα με κουζίνα και οικιακές συσκευές. 

Στο Πορτ Κάμπελ, τα «Southern Ocean Villas» (www.southernoceanvillas.com) περιλαμβάνουν 20 πολυτελείς βίλες σχεδιασμένες και εξοπλισμένες σε μοντέρνο στυλ. 

Στο Τόρκι, το «The Sands Golf Retreat» (www. thesandstorquay.com). Το συγκρότημα αποτελείται από δύο τριώροφα κτίσματα που συνδέονται μεταξύ τους, με θέα από το γειτονικό γήπεδο του γκολφ στις 18 τρύπες που σχεδίασε ο επαγγελματίας παίκτης του γκολφ Stuart Appleby. Πολύ φημισμένο το γκουρμέ εστιατόριο του συγκροτήματος, «Hanners». 

Στο Τόρκι επίσης, το «Potter’s Inn B&B» (40 Bristol Road, τηλ. +61(0) 3 5261 4131) με δωμάτια που βλέπουν σε κήπο με οπωροφόρα δέντρα. Στο Γουόρναμπουλ, το πολύ ιδιαίτερο «Quamby Homested» (www.quambyhomestead.com.au, 3223 Caramut Road τηλ. +61(0) 3 5569 2395). Κτισμένη το 1888, η 70 εκταρίων παλιά αγροικία, όπου τα διαμερίσματα του προσωπικού μεταμορφώθηκαν σε ξενώνες για τους επισκέπτες. Εντυπωσιακός και ο τριών εκταρίων βοτανικός κήπος που σχεδίασε ο πρώην επιμελητής των Βοτανικών Κήπων της Μελβούρνης. 

Στα εύφορα λιβάδια της Πολιτείας της Βικτόρια, στην οποία ανήκει η περιοχή, εκτρέφονται αρνιά. Θα τα απολαύσετε μαγειρεμένα με διάφορους τρόπους, ανάλογα με τον σεφ κάθε εστιατορίου, μια και εκπροσωπούνται όλες οι κουζίνες της Γης! 

Βεβαίως το ψάρι έχει και εδώ την τιμητική του, καθώς υπάρχει πλούσια παραγωγή, όπως και τα θαλασσινά – κυρίως μύδια. 

Αν σας αρέσει το διαφορετικό, δοκιμάστε κρέας από καγκουρό , το οποίο λένε ότι έχει μια γλυκάδα. 

Απολαύστε ακόμη τυριά από τοπικές φάρμες, ελιές, μαύρη τρούφα, μαύρα μούρα, νόστιμες φράουλες παραγωγής Ταζμανίας και μην παραλείψετε την περίφημη πάβλοβα από μαρέγκα και κρέμα με φρούτα του πάθους. 

Φυσικά θα απολαύσετε τα διάσημα αυστραλέζικα κρασιά που συγκαταλέγονται ανάμεσα στα καλύτερα του κόσμου, από τους αμπελώνες που απλώνονται στην αρχή και στο τέλος του Μεγάλου Ωκεάνιου Δρόμου. 

Επίσης η περιοχή της Μελβούρνης φημίζεται ότι διαθέτει τον καλύτερο εσπρέσο όλης της χώρας. 

Στο Τόρκι, το «Imperial Rhino», είναι το πιο δημοφιλές εστιατόριο, με απλά ξύλινα τραπέζια και ασιατική κουζίνα. 

Στη Λορν, μια ελληνική νότα, το δημοφιλές εστιατόριο «Kosta’s». 

Στο Απόλο Μπέι, το «La Bimba» με νεανικούς θαμώνες, θέα στη θάλασσα και φαγητό με ασιατικές και μεσογειακές επιρροές.