«Αγάπη μου έλα να με βοηθήσεις λίγο με τις σακούλες» είπε καθώς επέστρεφε φορτωμένη από το σουπερ μάρκετ.

Εκείνος άφησε κάτω την εφημερίδα του. Τον ενοχλούσε να τον διακόπτουν κατά την ανάγνωση της. Ιδιαίτερα τα Σαββατιάτικα πρωινά που ξυπνούσε από τις 7 το πρωί για να απολαύσει τον cappuccino και τα πρωινά νέα.

Ευτυχώς για τη σύζυγο του σήμερα ήταν Παρασκευή απόγευμα και εκείνη μόλις είχε επιστρέψει από τη δουλειά της.

«Σου αγόρασα και εκείνες τις άθλιες σούπες που τρως με κρουτόν και ντομάτα.»

«Ευχαριστώ Ρεγγίνα μου» της απάντησε και συνέχισε να διαβάζει ένα άρθρο σχετικό με τις επιδοτήσεις ενεργειακών πάρκων .

«Σήμερα έκανα τζίρο μόνο 60 ευρώ. Απο τις 8 το πρωί μέχρι τις 4 το απόγευμα 60 ευρώ. Το διανοείσαι;»

«Εντάξει, γλυκιά μου θα μπορούσε να είναι και χειρότερα. Έλα κάτσε δίπλα μου να ξεκουραστείς. Έλα εδώ να σου δώσω μια τεράστια αγκαλιά να τα ξεχάσεις όλα.»

«Ανδρέα, με εκνευρίζεις. Πέρασα μια εφιαλτική ημέρα. Περίμενα επί ώρες να μπουν όλοι και όλοι δύο πελάτες στο μαγαζί οι οποίοι τελικά αγόρασαν μια θήκη καπνού και έναν ασημένιο αναπτήρα.»

Ένιωθε στην φωνή της πως είχε διάθεση να τσακωθεί, να ξεσπάσει. Και εκείνος ήταν το πιο άμεσο θύμα.

Ήταν παντρεμένοι 9 χρόνια. Είχαν γνωριστεί σε ένα κάμπινγκ όταν εκείνος τελευταία στιγμή αποφάσισε να ακολουθήσει κάτι φιλαράκια του στην εξόρμηση τους.

Εκείνη είχε αποφασίσει να συσφίξει τότε τις σχέσεις τις με τη μικρή της αδερφή. Της είχε προτείνει να περάσουν μαζί 5 ημέρες κάνοντας ελεύθερο κάμπινγκ κοντά στο Γύθειο, στην Ελαφόνησο.

Βρέθηκαν να στήνουν τις σκηνές τους ο ένας δίπλα στον άλλον. Εκείνη ήταν ειδική. Με τα πασαλάκια της, το ψυγείο και τις αδιάβροχες καρέκλες της.

Εκείνος πάλι πάλευε να στήσει τη σκηνή τους για πάνω από 2 ώρες. Εκείνη τελικά τον λυπήθηκε και τον βοήθησε.

Τις επόμενες ημέρες είχαν γίνει μια μεγάλη παρέα. Τα πρωινά πήγαιναν για ψαροντούφεκο δίπλα στα βράχια, τα απογεύματα έπαιζαν τάβλι και έτρωγαν ντάκους στην καντίνα του Σίμου ενώ τα βράδια έλεγαν ιστορίες γύρω από τη φωτιά.

Του άρεσε ο τρόπος που έβλεπε τα πράγματα. Ήταν πρακτική και λίγο κυνική κάτι που δεν μαρτυρούσε το αγγελικό παρουσιαστικό της.

Καστανά μαλλιά, μεγάλα γαλανά μάτια και λευκό δέρμα. Σε αντίθεση με την αδερφή της που ήταν ένα μαυροτσούκαλο με κατάμαυρα μαλλιά και επιδερμίδα.

Και σε εκείνη πάλι άρεσε πολύ. Δεν ήταν τόσο η όψη του που την τραβούσε όσο η ευγένεια και η αφοπλιστική του ειλικρίνεια.

Ο Ανδρέας είχε σπουδάσει Χρηματοοικονομικά και είχε ανοίξει το δικό τ ου ασφαλιστικό γραφείο. Δούλευε κυρίως με ασφάλειες αυτοκινήτων και μοτοσικλετών.

Εκείνη πάλι δήλωνε wannabe διπλωμάτης. Είχε πτυχίο από το πανεπιστήμιο Πειραιά στις Διεθνείς Ευρωπαϊκές και Οικονομικές Σπουδές. Έδωσε μια φορά για τη διπλωματική ακαδημία. Την έκοψαν στα Γαλλικά. Δεν ξαναασχολήθηκε ποτέ με την καριέρα στο διπλωματικό σώμα. Άνοιξε σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο στα νότια προάστια ένα κατάστημα με είδη καπνού. Τα πρώτα χρόνια οι δουλειές της πήγαιναν καλά. Μετά από ένα σημείο όμως η κίνηση έκοψε απότομα και αυτό της προκαλούσε τεράστια ανασφάλεια και εκνευρισμό.

Θυμόταν ακόμη την τελευταία τους μέρα στην Ελαφόνησο. Δεν είχαν φιληθεί ως τότε. Τον παρότρυνε να κάνουν μπάνιο γυμνοί. Εκείνος αν και ιδιαίτερα συντηρητικός ,δέχτηκε. Βρέθηκαν όχι μόνο να φιλιούνται αλλά να κάνουν έρωτα μέσα στο νερό.

Για πολλά χρόνια της πείραζε κατηγορώντας την πως τον αποπλάνησε εκείνο το βράδυ του Ιουλίου. Εκείνη πάντα χαμογελούσε στο άκουσμα της κατηγορίας και φούσκωνε σαν παγώνι για το "κατόρθωμά” της.

Αναμφισβήτητα, εκείνη ήταν ο άνδρας αυτής της σχέσης. Εκείνος ήταν η καρδιά.

«Ανδρέα με ακούς ή τόση ώρα μιλάω μόνη μου;» του φώναξε υψώνοντας τα ντεσιμπέλ της φωνής της.

«Ρεγγίνα μου υπομονή. Για όλους έτσι είναι. Δυστυχώς το εμπορικό κέντρο είναι απομονωμένο με αποτέλεσμα να μην προσελκύεις πολλούς πελάτες παρά μόνο τους κατοίκους των γύρω περιοχών. Αν φτιαχτεί και το πάρκο που…»

«Το πάρκο και το πάρκο. Τόσα χρόνια μιλάνε για αυτό το έρμο πάρκο αναψυχής αλλά κανείς δεν πρόκειται να αφήσει τα ωραία του λεφτουδάκια σε μια αμφίβολη επένδυση», του απάντησε ξεφυσώντας.

«Μη σκας, Βασίλισσα μου. Έλα εδώ» της είπε με σιγανή φωνή και πρόταξε το χέρι του προς το μέρος της.

«Ανδρέα, οι κατευναστικές σου προτάσεις δε με βοηθούν. Φαντάσου να είχαμε κάνει και ένα παιδί ή το σπίτι να μην ήταν δικό μας. Πώς θα τα βγάζαμε πέρα;»

«Με αν δε ζει κανείς, μωρό μου. Είμαστε μια χαρά οικονομικά. Εντάξει, αντιμετωπίζουμε κάποιες μικρές δυσκολίες ανά περιόδους αλλά γενικά ζούμε καλά. Ας είμαστε αυτάρκεις.»

«Ο γλυκός Ανδρέας. Ο καλός Ανδρέας που όλα τα βλέπει θετικά. Που για εκείνον όλα στο τέλος θα πάνε καλά γιατί θα εμφανιστεί ο από μηχανής Θεός και θα γλιτώσει τους ήρωες της τραγωδίας.»

Έβγαλε τις εκκεντρικές πράσινες γόβες της,πέταξε το μωβ φουλάρι της και πήγε και στάθηκε μπροστά του σε απόσταση ενός μέτρου. Τον κοίταξε μέσα στα μάτια και εκστόμισε μόνο 3 λέξεις.

«Σε έχω απατήσει.»

Περίμενε από εκείνον μια έντονη αντίδραση. Μάταια. Την κοιτούσε μέσα στα μάτια. Το βλέμμα του όμως ήταν ψυχρό.

«Τον λένε Κώστα και έχω σχέση μαζί του τα τελευταία 2 χρόνια. Ήρθε μια μέρα στο μαγαζί να αγοράσει μια δερμάτινη θήκη. Ξεκινήσαμε να μιλάμε και κατάλαβα πόσο πολύ ταιριάζουμε. Είναι area manager μεγάλης αλυσίδας supermarket.Είναι παντρεμένος με 2 παιδιά και βρισκόμαστε κάθε φορά που σου λέω πως θα πάω με την αδερφή μου στα σεμινάρια κεραμοποιίας και γλυπτικής.

Το σεξ μαζί του είναι παθιασμένο και λυτρωτικό. Μαζί του νιώθω πως είμαι εγώ το θήραμα. Ξέρεις πόσο πολύ σιχαίνομαι τις γυναίκες «γατούλες». Κ’ όμως με τον Κώστα μεταμορφώνομαι σε μια από αυτές.»

Εξακολουθούσε να μη μιλάει και να διατηρεί την ψυχραιμία του. Απείχαν ο ένας από τον άλλον 1 μέτρο. Κ’ όμως ένιωθε πως η μεταξύ τους απόσταση ήταν χαοτική.

«Το ήξερα πως δε θα πεις τίποτα. Ας συνεχίσουμε λοιπόν την υπέροχα συμβατική ζωή μας. Τί λες;»

Γδύθηκε μπροστά του και περπάτησε γυμνή ως το μπάνιο.

Όση ώρα εκείνη έκανε ντους εκείνος ανακαλούσε στιγμές από την κοινή τους ζωή. Τα σημάδια της απιστία της ήταν πράγματι εκεί. Απογεύματα που καθυστερούσε να επιστρέψει από το μαγαζί ή πάλι όταν αιφνίδια αποφάσιζε Κυριακή μεσάνυχτα να πάει και να αλλάξει τη βιτρίνα του μαγαζιού της.

Την άκουσε να βγαίνει από το ντους και να κατευθύνεται στην κρεβατοκάμαρα.

Πήγε και κοντοστάθηκε στο άνοιγμα της πόρτας του υπνοδωματίου.

«Έχεις κάτι να μου πεις;» τον ρώτησε περιπαικτικά ενώ άπλωνε στο κορμί της το αγαπημένο της body butter με άρωμα raspberry.

«Εγώ και η αδερφή σου είμαστε ζευγάρι εδώ και 5 χρόνια. Τα ήξερα όλα από την αρχή. Απλά δε με ένοιαξε ποτέ Βασίλισσα μου.»

Επέστρεψε στο σαλόνι, έκατσε στην πολυθρόνα και συνέχισε να διαβάζει την εφημερίδα του.