Η νόσος ALZHEIMER είναι η συχνότερη αιτία άνοιας στις δυτικές χώρες. Η νόσος προκαλεί διαταραχές μνήμης, ενώ προοδευτικά εμφανίζεται διαταραχή ομιλίας, οπτική αίσθηση του χώρου, γνωσιακά προβλήματα, αποδιοργάνωση του χαρακτήρα. Σε σοβαρές περιπτώσεις τελικού σταδίου, οι ασθενείς χάνουν τη μνήμη, την κρίση, τη λογική, τη γνωσιακή ικανότητα.
Σημαντικές μελέτες έχουν γίνει για τη διερεύνηση της παθογένειας της νόσου και των παραγόντων κινδύνου που την προκαλούν.
Ο πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου είναι το θετικό οικογενειακό ιστορικό. Ορισμένα κληρονομούμενα γονίδια παίζουν σημαντικό ρόλο στην παθογένεια της νόσου. Περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως έκθεση σε βαρέα μέταλλα, η αυξημένη χοληστερόλη, η αυξημένη ομοκυστείνη, η υπέρταση, η μη επαρκής άσκηση, η αποφυγή πνευματικών δραστηριοτήτων έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου και πυροδότησης των παθολογικών γονιδίων. Οι παράγοντες αυτοί πρέπει να εντοπίζονται έγκαιρα και να αποκαθίστανται ιατρικώς, ιδιαίτερα σε άτομα με θετικό κληρονομικό ιστορικό για τη νόσο.
Η επαρκής πρόσληψη αντιοξειδωτικών που επιτυγχάνεται με ενισχυμένη διατροφή είναι σημαντική σε άτομα με σχετική προδιάθεση. Η προληπτική χορήγηση ορισμένων αντιοξειδωτικών και προστατευτικών βοτάνων που σταθεροποιούν το νευρικό σύστημα, μέσω κατάλληλης διατροφής αλλά και μέσω συμπληρωμάτων και φυσικών φαρμάκων (π.χ. ενισχυμένη formula φυτού ginkgo με φυσικά αντιοξειδωτικά σταθεροποίησης), είναι σημαντική σε άτομα με
... Διαβάστε περισσότερα »
Η Γνωστική Αποκατάσταση μπορεί και πρέπει να εφαρμόζεται στα πρώιμα στάδια της Νόσου Alzheimer (ΝΑ) και στοχεύει στην εύρεση ενός τρόπου για τους ασθενείς να χρησιμοποιήσουν τις διατηρούμενες ικανότητές τους (άδηλη και διαδικαστική μνήμη και γνώση) και να τις εφαρμόσουν για να εξασκηθούν πάνω στις γνωστικές και λειτουργικές ελλείψεις τους.
Η συνάφεια της γνωστικής αποκατάστασης για ασθενείς με άνοια γίνεται ολοένα και πιο αποδεκτή. Η αποκατάσταση πρέπει να θεμελιώνεται μετά από σαφή αξιολόγηση των γνωστικών και λειτουργικών δυνατοτήτων και ελλείψεων και να αποδεικνύουν όπου είναι δυνατόν ότι τα αποτελέσματα της θεραπείας επεκτείνονται πέρα από τους στόχους και έχουν νόημα στην ποιότητα ζωής. Η γνωστική αποκατάσταση πρέπει να θεωρείται σαν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι μιας ολιστικής προσέγγισης για να βοηθήσει τους ασθενείς με άνοια, τις οικογένειές τους και τους περιθάλποντες.
Η θεωρητική δικαίωση εισαγωγής της Γνωστικής αποκατάστασης ως κεντρική παρέμβαση για τα πρώιμα στάδια της άνοιας ή πιο συγκεκριμένα για τους ασθενείς με νόσο Alzheimer έρχεται από μια σειρά ερευνών που υποστηρίζουν τη συγκεκριμένη φύση των μνημονικών ελλείψεων. Ενώ η επεισοδιακή μνήμη φαίνεται να πλήττεται υπάρχουν συγκεκριμένα μνημονικά υποσυστήματα που παραμένουν άθικτα (Brandt & Rich, 1995), και πειραματικά δεδομένα υποστηρίζουν την ικανότητα των ασθενών για εκμάθηση καινούργιων πληροφοριών (Little et al.,1986; Backman, 1992; Burgess et al., 1992; Campet al., 1993).
Στις μέρες μας, η αύξηση του αριθμού των ατόμων της τρίτης ηλικίας έφερε στο προσκήνιο την άνοια, με πιο συχνή μορφή τη νόσο Alzheimer (60% του συνόλου) ως ένα μείζον ιατρικό, κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα. Οι πάσχοντες από νόσο Alzheimer και άλλες μορφές άνοιας στην Ευρώπη σήμερα είναι 7,3 εκατομμύρια και στην Ελλάδα 160.000. Παγκοσμίως οι ανοϊκοί ασθενείς είναι 35.000.000 και αναμένεται να ξεπεράσουν τα 100 εκατομμύρια μέχρι το 2050. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση η νόσος Alzheimer απορροφά αυτήν τη στιγμή το 25% του συνόλου των δαπανών για την υγεία.
Πρόσφατες μελέτες επιβεβαιώνουν ότι ο έλεγχος των αγγειακών παραγόντων κινδύνου (υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης, υπερχοληστερολαιμία, υπερομοκυστεϊναιμία, παχυσαρκία, κάπνισμα), η σωματική άσκηση και κυρίως η νοητική άσκηση συντελούν σημαντικά στην πρόληψη της άνοιας. Οι τακτικές αυτές όμως πρέπει να εφαρμόζονται από τη μέση ηλικία, γιατί η νευροεκφυλιστική διαδικασία στον εγκέφαλο των ασθενών αρχίζει είκοσι χρόνια πριν από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων.
Η διάγνωση της νόσου Alzheimer σε πρώιμα στάδια είναι εφικτή ώστε να επιτρέπεται η εφαρμογή πολλών παρεμβάσεων, φαρμακευτικών ή μη. Οι πλέον σύγχρονες διαγνωστικές μέθοδοι (PET - τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων, ογκομετρική MRI, δείκτες στο Εγκεφαλονωτιαίο Υγρό - ΕΝΥ, γενετικός έλεγχος, νευροψυχολογικές δοκιμασίες) είναι διαθέσιμες στο νοσοκομείο μας και χρησιμοποιούνται με επιτυχία για τη διάγνωση των ασθενών του Ιατρείου Μνήμης.
Μοιάζει καταρχήν με ανέκδοτο! Έμπλαστρο νικοτίνης για την αντιμετώπιση της άνοιας ....;
Η επιστημονική ομάδα του Center for Cognitive Medicine am Vanderbilt University Medical Center in Nashville, USA, (Neurology 2012; 78: 91), έκανε μια πολύ σπουδαία παρατήρηση.
74 ηλικιωμένοι, άνω των 76 χρόνων, που ήταν μη καπνιστές, αποτέλεσαν μια ομάδα στην οποία ερευνήθηκε η γνωστική λειτουργία και η εξέλιξή της. Η ομάδα χωρίστηκε σε δύο μικρότερες, όπου μόνο στη μια χρησιμοποιήθηκε ένα έμπλαστρο νοκοτίνης των 15 mg ημερησίως και για 6 μήνες. Στη συνέχεια τέθηκαν και οι δύο ομάδες σε tests, που βαθμολογούσαν τη συνδυαστική σκέψη- επεξεργασία πληροφοριών, καθώς επίσης και τη μνήμη. Παρατηρήθηκε, ότι η ομάδα που λάμβανε το έμπλαστρο είχε πολύ καλύτερες επιδόσεις στους παραπάνω τομείς, ενώ η ομάδα χωρίς το έμπλαστρο απώλεσε κατά 26% τις αρχικές επιδόσεις της. Όταν έλαβε και εκείνη το σχετικό έμπλαστρο σε ημερήσια βάση, πέτυχε παρόμοια αποτελέσματα.
Είναι γνωστό, ότι με το γήρας επέρχεται απώλεια νευρώνων, που παράγουν την ακετυλοχολίνη (π.χ. στην άνοια τύπου Alzheimer). Με τους αναστολείς της χολινεστεράσης (ενζύμου, που διασπά την ακετυλοχολίνη), που χρησιμοποιούνται πλέον ευρέως, επιδιώκεται μια επιβράδυνση αυτής της απώλειας.
Η νικοτίνη από την άλλη συνδέεται απευθείας με τον υποδοχέα της ακετυλοχολίνης και έτσι επιτυγχάνεται η νευρική λειτουργία, χωρίς να είναι απαιτητή η ικανή παραγωγή της ακετυλοχολίνης,
Η κεφαλαλγία - μόνη της - σπάνια αποτελεί εκδήλωση μιας βαριάς οργανικής νόσου και προπαντός όταν αυτή χρονίζει. Ο φόβος των ασθενών για όγκο του εγκεφάλου οδηγεί μερικές φορές σε υπερβολές όπως στην απερίσκεπτη εφαρμογή ορισμένων διαγνωστικών εξετάσεων συμπεριλαμβανομένης της Αξονικής Τομογραφίας. Αντίστροφα η κεφαλαλγία δεν πρέπει να αποδίδεται πάντα σε ψυχογενή αίτια ή ημικρανία χωρίς να γίνεται λεπτομερής κλινική εξέταση.
Διαφορική Διάγνωση Α. Κεφαλαλγία από ένταση Κλινική Εικόνα: Οι ασθενείς παραπονιούνται συχνά για καθημερινές κεφαλαλγίες, συσφιγκτικές σαν τανάλια με συνοδά συμπτώματα δυσχέρεια συγκέντρωσης και άλλα ακαθόριστα μη ειδικά ενοχλήματα. Μπορεί να παρουσιάζουν έξαρση από συγκινησιακή ένταση, κόπωση, θόρυβο ή εκτυφλωτικό φως. Πιθανώς να είναι εντονότερες γύρω απ' τον αυχένα ή το πίσω μέρος της κεφαλής. Θεραπεία: α. Απλά αναλγητικά. Αν είναι αποτελεσματικά αξίζει να δοκιμάζεται η χορήγηση φαρμάκων κατά της ημικρανίας. β. Τεχνικές που επιφέρουν χαλάρωση όπως μαλάξεις και ζεστά μπάνια.
Β. Κεφαλαλγία από Κατάθλιψη Συνήθως επιδεινώνονται κατά την πρωϊνή αφύπνιση και μπορεί να συνοδεύονται και από άλλα συμπτώματα κατάθλιψης. Θεραπεία: Απαραίτητη η ψυχιατρική εξέταση. Τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά είναι συχνά ωφέλιμα.
Γ. Ημικρανία Παροξυσμική, συνήθως ετερόπλευρη σφύζουσα κεφαλαλγία, διαρκεί 2-72 ώρες συνοδεύεται από γαστρεντερολογικά, οφθαλμολογικά ή άλλα νευρολογικά σημε
... Διαβάστε περισσότερα »
Η ημικρανία είναι μια αρκετά συχνή πάθηση που ταλαιπωρεί εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο. Η ημικρανία επηρεάζει έντονα την ποιότητα ζωής των αρρώστων διαταράσσοντας τις επαγγελματικές, οικογενειακές και κοινωνικές δραστηριότητές τους. Ένα σημαντικό ποσοστό ημικρανιακών αρρώστων δεν έχει επισκεφθεί ποτέ ή επισκέπτεται σπάνια το γιατρό του για ζητήσει ιατρική βοήθεια. Η λήψη φαρμάκων για την αντιμετώπιση της ημικρανίας χωρίς ιατρική συμβουλή, μπορεί να οδηγήσει σε κατάχρηση φαρμάκων με σοβαρές συνέπειες για την υγεία των αρρώστων. Η μοιρολατρική αποδοχή της ημικρανίας αποτελεί σφάλμα, γιατί σήμερα υπάρχουν αποτελεσματικά μέσα για την αντιμετώπισή της.
Για να γίνει η σωστή διάγνωση και κατά συνέπεια να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία, θα πρέπει ο ασθενής να βοηθήσει το γιατρό κάνοντας μια λεπτομερή και σαφή περιγραφή των συμπτωμάτων του. Ο άρρωστος θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο περιγραφικός και να απαντά με ειλικρίνεια σε βασικά ερωτήματα του γιατρού, όπως που εντοπίζεται ο πόνος, τι χαρακτήρα έχει, αν μένει σταθερός στο ίδιο σημείο ή αλλάζει θέση, αν συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα (ναυτία, εμετό κ.λ.π.), πόσο συχνός είναι, τι φάρμακα παίρνει και σε ποια ποσότητα κ.ά.
Από την πλευρά του ο γιατρός, αφού κάνει τη διάγνωση, θα διαβεβαιώσει τον άρρωστο ότι ο πονοκέφαλός του δεν οφείλεται σε όγκο του εγκεφάλου ούτε σε εγκεφαλικό επεισόδιο. Η διαβεβαίωση αυτή απαλλάσσει τον ασθενή από βασανιστικές φοβίες και περιττό άγχος, που και από μόνα τους γίνονται συχνά αιτίες πρόσθετων πονοκεφάλων.
Το σημαντικότερο όμως σημείο της σχέσης γιατρού- αρρώστου είναι η αποδοχή και η πιστή τήρηση όλων όσων ο γιατρός θα υποδείξει. Ο γιατρός θα καθορίσει πόσο συχνά θα πρέπει ο άρρωστος να τον επισκέπτεται και ιδιαίτερα για το ποια φάρμακα θα παίρνει, πως και πότε θα τα παίρνει.
Σε αρκετές περιπτώσεις ο γιατρός θα χρειαστεί να δώσει στον άρρωστο μια Κάρτα Κεφαλαλγίας, πάνω στη οποία θα σημειώνει ο ασθενής ορισμένες πληροφορίες που σχετίζονται με τις κρίσεις ημικρανίας. Η κάρτα αυτή είναι πολύτιμη, γιατί βοηθά σημαντικά το γιατρό να βγάλει συμπεράσματα τόσο για τον τύπο των πονοκεφάλων που έχει ο ασθενής
... Διαβάστε περισσότερα »
Κατάχρηση φαρμάκων Η υπερβολική λήψη φαρμάκων οδηγεί πολλές φορές σε μια άλλη μορφή πονοκεφάλου, τον πονοκέφαλο από κατάχρηση φαρμάκων. Ο πονοκέφαλος από κατάχρηση φαρμάκων είναι μια από τις πιο δύσκολες στη θεραπεία τους μορφή πονοκεφάλου, η οποία συναντάται αρκετά συχνά, ιδιαίτερα σε ασθενείς που πάσχουν από ημικρανία.
Τα φάρμακα που ενοχοποιούνται για αυτή τη μορφή του πονοκεφάλου είναι αρκετά, αλλά τα πιο συχνά είναι τα κοινά παυσίπονα, η εργοταμίνη και τα αγχολυτικά (ηρεμιστικά), μόνα τους ή σε συνδυασμό. Είναι παράδοξο, αλλά θα πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό ότι φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση του πόνου, δηλαδή τα παυσίπονα, όταν χρησιμοποιούνται αλόγιστα σε βαθμό κατάχρησης μπορούν τα ίδια να προκαλέσουν πονοκέφαλο. Το πρόβλημα αυτό παρουσιάζεται μόνο σε αρρώστους που υποφέρουν από πονοκεφάλους και κάνουν κατάχρηση των παραπάνω φαρμάκων και όχι σε άτομα που κάνουν συχνή χρήση αυτών των φαρμάκων για άλλες χρόνιες παθήσεις (αρθρίτιδες, ρευματισμοί κ.ά.).
Πως δημιουργείται ο πονοκέφαλος από κατάχρηση φαρμάκων ; Τα άτομα που πάσχουν από συχνούς ή έντονους πονοκεφάλους και ιδιαίτερα από ημικρανία, συνηθίζουν να παίρνουν συχνά κάθε λογής παυσίπονα για να τους αντιμετωπίσουν ή - και το χειρότερο - για να προλάβουν κάποιον πονοκέφαλο που θα χαλάσει την ημέρα τους.
Τα φάρμακα αυτά, ενώ αρχικά μπορεί να είναι αποτελεσματικά στις συνηθισμένες δόσεις, σιγά -σιγά χάνουν την αποτελεσματικότητά τους, με
... Διαβάστε περισσότερα »
Όλοι όσοι πάσχουν από πονοκεφάλους πρέπει να επισκέπτονται το γιατρό τους. Πολλοί ασθενείς που ο πονοκέφαλός τους σχετίζεται με άγχος ή στρες, βρίσκουν σημαντική ανακούφιση στο πρόβλημά τους, μετά από τη διαβεβαίωση του γιατρού τους ότι δεν πάσχουν από κάτι σοβαρό (π.χ. όγκο).
Στα γενικά μέτρα για την αντιμετώπιση της ημικρανίας περιλαμβάνεται η αποφυγή κάθε παράγοντα που μπορεί να προκαλέσει ημικρανία. Αν κάποιο άτομο έχει εντοπίσει κάποια τροφή (π.χ. αλκοόλ, σοκολάτα, τυρί) ή κάποιο γεγονός (λίγος ή πολύς ύπνος, άσκηση, νηστεία, διάφορες οσμές κ.λ.π.) που προκαλεί τους πονοκεφάλους του, τότε η αποφυγή αυτού του εκλυτικού παράγοντα μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση της ημικρανίας.
Η διατήρηση ενός ημερολογίου πάνω στο οποίο καταγράφεται το τι προηγήθηκε μιας κρίσης ημικρανίας, βοηθά πολλές φορές τον άρρωστο να συνειδητοποιήσει τι του προκαλεί τις κρίσεις. Διάφορες τεχνικές χαλάρωσης μπορούν επίσης να μειώσουν το πρόβλημα της ημικρανίας.
Η εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων στο κεφάλι ή η κατάκλιση σε ένα σκοτεινό και ήσυχο δωμάτιο και ο ύπνος μπορούν να προλάβουν ή να απαλύνουν μια ημικρανία, αν εφαρμοσθούν με τα πρώτα προειδοποιητικά σημάδια.
Φαρμακευτική αντιμετώπιση Τα φάρμακα που διαθέτουμε σήμερα για την αντιμετώπιση της ημικρανίας διακρίνονται σε αυτά που προορίζονται για το σταμάτημα μιας κρίσης που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη και σε αυτά που προορίζονται για την πρόληψη μελλοντικών κρίσεων.
... Διαβάστε περισσότερα »
Κάθε άτομο που υποφέρει από πονοκεφάλους πρέπει οπωσδήποτε να επισκέπτεται το γιατρό του, γιατί μόνο αυτός μπορεί να διαγνώσει τη μορφή του πονοκεφάλου από την οποία πάσχει και να του χορηγήσει την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Για τη διάγνωση της ημικρανίας, όπως και κάθε άλλης μορφής πονοκεφάλου, αρκεί μόνο η απλή λήψη του ιστορικού του αρρώστου και η εξέτασή του από το γιατρό.
Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις ο γιατρός θα ζητήσει ορισμένες εξετάσεις, όπως εξετάσεις αίματος, ακτινογραφίες, εγκεφαλογράφημα, αξονική τομογραφία εγκεφάλου κ.ά. Πολλά άτομα, πιστεύοντας ότι έχουν «όγκο» στο κεφάλι ή ότι κινδυνεύουν από κάποιο εγκεφαλικό επεισόδιο, ζητούν επίμονα να κάνουν αξονική τομογραφία ή άλλες εξετάσεις. Η τακτική αυτή είναι λάθος και οι φόβοι τους τελείως αστήρικτοι, αφού μια τέτοια πιθανότητα είναι εξαιρετικά σπάνια (σε 200.000 ασθενείς με πονοκέφαλο αναλογεί μία περίπτωση όγκου) και ο γιατρός γνωρίζει πότε απαιτείται έλεγχος με ειδικές εξετάσεις.
Θεραπεία
Η ημικρανία είναι μια χρόνια πάθηση που ακολουθεί το άτομο για πολλά χρόνια ή ακόμα και για όλη του τη ζωή. Σήμερα έχουμε στη διάθεσή μας αρκετά αποτελεσματικά μέσα τόσο για την καταστολή μιας κρίσης που ήδη εκδηλώθηκε όσο και για την πρόληψη επόμενων κρίσεων. Για την αντιμετώπιση της ημικρανίας συνιστώνται ορισμένα γενικά μέτρα, καθώς και η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής.
Ένας απαράβατος κανόνας στην αντιμετώπιση της ημικρανίας είναι ο άρρωστος ν
... Διαβάστε περισσότερα »
Η ημικρανία είναι η μόνη μορφή πονοκεφάλου που υπάρχει;
Η ημικρανία δεν είναι η μόνη μορφή πονοκεφάλου. Εκτός από τον πονοκέφαλο της ημικρανίας, διακρίνουμε τον πονοκέφαλο τύπου τάσεως, τον αθροιστικό πονοκέφαλο και άλλες πολύ πιο σπάνιες μορφές πονοκεφάλου.
Αθροιστικός πονοκέφαλος
Ο πονοκέφαλος τύπου τάσεως είναι η πιο συχνή μορφή πονοκεφάλου και προσβάλλει πάνω από το 50% του πληθυσμού. Σε σύγκριση με την ημικρανία θεωρείται ηπιότερη μορφή, πιο καλά «ανεκτή» και πιο εύκολα αντιμετωπίσιμη.
Ημικρανία
Ο αθροιστικός πονοκέφαλος είναι σχετικά σπάνια μορφή πονοκεφάλου και προσβάλλει λιγότερο από το 1% του πληθυσμού. Ο πονοκέφαλος όμως μπορεί να αποτελεί και συνοδό σύμπτωμα πολλών παθολογικών αλλά και φυσιολογικών καταστάσεων, όπως κρυολογημάτων, βήχα, έκθεσης στον ήλιο, σωματικής άσκησης, σεξουαλικής δραστηριότητας κ.λ.π. Εξαιρετικά σπάνια ο πονοκέφαλος μπορεί να αποτελεί συνοδό σύμπτωμα κάποιας σοβαρής πάθησης.
Μπορεί η ημικρανία να συνδυάζεται και με κάποια άλλη μορφή πονοκεφάλου ; Αρκετά συχνά ένα άτομο μπορεί να πάσχει από δύο και περισσότερες μορφές πονοκεφάλου. Συχνότερα συνυπάρχει ημικρανία με πονοκέφαλο τύπου τάσεως.
Πονοκέφαλος τύπου τάσεως
Η μορφή αυτή του πονοκεφάλου ονομάζεται μεικτός πονοκέφαλος και σημαίνει ότι ένα άτομο παρουσιάζει άλλοτε ημικρανία και άλλοτε πονοκέφαλο τύπου τάσεως.
Περιβαλλοντικοί : Απότομες μεταβολές της θερμοκρασίας (πολύ κρύο ή μεγάλη ζέστη), έντονα φώτα, οσμές (καπνός τσιγάρου, αρώματα, μπογιές, καυσαέρια), μεταβολές του καιρού, θόρυβοι, κακώσεις στο κεφάλι ή τον αυχένα κ.ά. Διαιτητικοί : Αλκοολούχα ποτά και ιδιαίτερα το κόκκινο κρασί, η μπύρα και η σαμπάνια. Τροφές που περιέχουν νιτρώδη συντηρητικά (μπέικον, σαλάμια, λουκάνικα), συντηρημένα κρέατα ή ψάρια (καπνιστό κρέας, σολομός). Τροφές που περιέχουν γλουταμινικό μονονάτριο MSG (κινέζικα φαγητά), προ-μαγειρευμένα τρόφιμα (κρέατα, ψάρια, λαχανικά, σκόνη για σούπες, σάλτσες). Εντόσθια ζώων, όπως συκωτάκια (ιδιαίτερα από πουλερικά) και νεφρά. Ορισμένα είδη τυριών, σοκολάτα, καφές, τσάι και διάφορα καφεϊνούχα ποτά. Ορμονικοί : Εφηβεία, έμμηνος ρύση, εμμηνόπαυση, αντισυλληπτικά χάπια. Συναισθηματικοί : Άγχος, θυμός, κατάθλιψη, συγκίνηση, χαλάρωση μετά από έντονο στρες κ.ά. Φαρ μακευτικοί : Νιτρογλυκερίνη που λαμβάνεται σαν αντιστηθαγχικό. Διάφορα αντιυπερτασικά φάρμακα. Αντισυλληπτικά χάπια. Παυσίπονα και ηρεμιστικά, ιδιαίτερα όταν λαμβάνονται σε βαθμό κατάχρησης. Συνήθειες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής : Υπερβολικά πολύς ή λίγος ύπνος, κάπνισμα, παράλειψη γευμάτων ή έντονη πείνα, σωματική καταπόνηση, διάφορες απότομες κινήσεις κ.ά.
Είναι η ημικρανία κληρονομική πάθηση;
Η κληρονομικότητα φαίνεται ότι παίζει κάποιο σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της ημικρανίας, αφού τα 2/3 των ημικρ
... Διαβάστε περισσότερα »
Παρά την έντονη έρευνα που έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα, τα αίτια που προκαλούν την ημικρανία δεν είναι απόλυτα γνωστά. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι κατά την φάση της αύρας μερικά από τα αγγεία που αιματώνουν το κεφάλι στενεύουν, με αποτέλεσμα μερικές περιοχές του εγκεφάλου να μην αιματώνονται καλά.
Φάση της αύρας
Κατά τη φάση όμως του πονοκεφάλου, τα αγγεία διευρύνονται και επιτρέπουν να βγαίνει προς τον έξω χώρο νερό και μερικές άλλες ουσίες. Αυτό οδηγεί στη δημιουργία οιδήματος και φλεγμονής, αποτέλεσμα των οποίων είναι η πρόκληση του πόνου.
Φάση του πονοκεφάλου
Τελευταία έχει βρεθεί ότι μια ουσία, η σεροτονίνη, παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόκληση της φλεγμονής και γενικά του πόνου. Αυτό όμως που πρέπει να τονισθεί είναι ότι η ημικρανία σίγουρα δεν οφείλεται σε κάποια οργανική βλάβη του εγκεφάλου.
Τι μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση μιας κρίσης ημικρανίας; Αν και όπως είπαμε τα αίτια που προκαλούν την ημικρανία δεν είναι γνωστά, εν τούτοις τόσο οι γιατροί όσο και οι άρρωστοι έχουν επισημάνει μερικούς παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν μια κρίση ημικρανίας. Οι εκλυτικοί αυτοί παράγοντες μπορεί να είναι περιβαλλοντικοί, διαιτητικοί, ορμονικοί, συναισθηματικοί καθώς και συνδυασμοί των παραπάνω ή και άλλων παραγόντων.
Τα παιδιά πάσχουν από ημικρανία ; Η ημικρανία, αν και συχνότερη σε άτομα ηλικίας 20-35 ετών, συναντάται αρκετά συχνά και στην παιδική ηλικία. Πιστεύεται ότι η ημικρανία είναι η συχνότερη αιτία επαναλαμβανόμενης κεφαλαλγίας στην παιδική ηλικία. Οι ημικρανιακές κρίσεις των παιδιών μοιάζουν γενικά με αυτές των ενηλίκων. Όμως υπάρχουν και ορισμένες χαρακτηριστικές διαφορές : οι κρίσεις έχουν μικρότερη διάρκεια, επικρατούν τα εξωκρανιακά συμπτώματα (π.χ. εμετοί), είναι συχνότερες οι διαταραχές της όρασης (οπτική αύρα), ενώ μπορεί να υπάρχουν και άλλα συμπτώματα, όπως κοιλιακοί πόνοι, κυκλικοί (περιοδικοί) εμετοί, ίλιγγοι κ.ά. χωρίς να εμφανίζεται πονοκέφαλος.
Οι πιο συχνοί προδιαθεσικοί παράγοντες της παιδικής ημικρανίας είναι :
Το σχολικό στρες Τα εγκεφαλικά τραύματα Η έντονη σωματική άσκηση Οι απότομες και έντονες μεταβολές του φωτισμού (περιλαμβανόμενης και της τηλεόρασης) Η πείνα Ο θόρυβος Το κρύο Τα ταξίδια
Η εξέλιξη της παιδικής ημικρανίας είναι καλή, αφού ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό παιδιών παρουσιάζει σημαντική μείωση της συχνότητας των κρίσεων με την ενηλικίωση.
Το κύριο σύμπτωμα της ημικρανίας είναι ο πονοκέφαλος. Στα 2/3 των περιπτώσεων ο πονοκέφαλος εντοπίζεται στο μισό κεφάλι, συνήθως πίσω από το ένα μάτι, ενώ στο υπόλοιπο 1/3 εντοπίζεται σε ολόκληρο το κεφάλι. Από άποψης έντασης ο πόνος είναι πολύ έντονος και αφόρητος. Οι περισσότεροι άρρωστοι έχουν την αίσθηση ότι κάποιο σφυρί κτυπάει το κεφάλι τους από μέσα ρυθμικά, στη συχνότητα του σφυγμού τους.
Ο πονοκέφαλος της ημικρανίας, αν αφεθεί χωρίς θεραπεία ή αν η αγωγή που έλαβε ο άρρωστος αποδειχθεί μη αποτελεσματική, μπορεί να διαρκέσει από 4 ώρες μέχρι 3 ημέρες. Εκτός από τον πονοκέφαλο υπάρχουν και άλλα συμπτώματα που συνοδεύουν την ημικρανιακή κρίση, όπως ναυτία, εμετοί, δυσανεξία στο φως ή στους διαφόρους ήχους. Σε μερικά άτομα προηγούνται του πονοκεφάλου διαταραχές της όρασης π.χ. βλέπουν φωτεινές γραμμές, αστράκια, μυγάκια, λαμπερές ή σκοτεινές περιοχές στο οπτικό τους πεδίο κ.ά.
Ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνονται οι κρίσεις ημικρανίας διαφέρει από άτομο σε άτομο, με αποτέλεσμα κάθε ασθενής να περιγράφει τη «δική» του ημικρανία. Η συχνότητα των ημικρανιακών κρίσεων ποικίλλει από άρρωστο σε άρρωστο, από πολύ αραιές μέχρι πάρα πολύ συχνές. Κατά μέσω όρο κάθε άρρωστος παρουσιάζει 2-3 κρίσεις το μήνα.
Πρακτικά υπάρχουν δύο μορφές ημικρανίας: αυτή που συνοδεύεται από αύρα και αυτή στην οποία δεν υπάρχει αύρα. Με τον όρο αύρα εννοούμε μια σειρά νευρολογικών συμπτωμάτων, όπως σκοτώματα ή λαμπυρίσματα στην όραση, μουδιάσματα από τη μία
... Διαβάστε περισσότερα »
Τα άτομα που υποφέρουν χρονίως από παροξυσμούς πονοκεφάλου είναι αρκετά στη σύγχρονη εποχή. Ο πονοκέφαλος δεν είναι πάντα αθώο σύμπτωμα, όπως λανθασμένα πιστεύουν πολλοί άνθρωποι. Ενδέχεται να υποκρύπτει σοβαρό υποκείμενο νόσημα, όπως καρκίνο του εγκεφάλου ή άλλα νεοπλάσματα, υπέρταση, νοσήματα του θυρεοειδούς ή της υπόφυσης, λοιμώδη νοσήματα, νοσήματα των παραρινίων, νευρολογικές παθήσεις.
Όταν κατά τον λεπτομερή παθολογικό έλεγχο δεν ανευρίσκεται οργανική βλάβη και τα επεισόδια χαρακτηρίζονται από υποτροπές σε χρονίζουσα βάση, τότε πρόκειται για το καλόηθες σύνδρομο της υποτροπιάζουσας κεφαλαλγίας, το οποίο παρά τον αθώο χαρακτήρα του, ταλαιπωρεί ένα μεγάλο μέρος ανθρώπων.
Η κρίση του πονοκεφάλου μπορεί να είναι αμφοτερόπλευρη ή ετερόπλευρη, να εμφανίζεται δηλαδή ως ημικρανία και να περιλαμβάνει ή όχι τον αυχένα. Η συχνότητα εμφάνισής του ποικίλλει. Κάποιοι εμφανίζουν καθημερινές κρίσεις, κάποιοι κρίσεις σε εβδομαδιαία ή μηνιαία βάση, κρίσεις που μπορεί να διαρκούν επί ώρες ή να αφυπνίζουν τον άρρωστο κατά τη νύχτα. Οι κρίσεις αυτές μπορεί να συνοδεύονται από ανορεξία, ναυτία ή εμετό, συμπτώματα από τους οφθαλμούς, ψυχολογικές εκδηλώσεις, δυσκολία συγκέντρωσης και αιμωδίες (μυρμηγκιάσματα).
Το σύνδρομο της καλοήθους υποτροπιάζουσας κεφαλαλγίας οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, όπως αγγειακή υπεραντιδραστικότητα του νευρικού συστήματος, διαταραχή στην ανταπόκριση του νευρικού συστήματος στη νευρομεταβιβαστική ουσία σεροτονίνη κα
... Διαβάστε περισσότερα »
Υπάρχουν αρκετές αιτίες πονοκεφάλου που πιθανόν να μη γνωρίζετε. Ποιες είναι αυτές και πώς μπορείτε να προλάβετε και να αντιμετωπίσετε τον πονοκέφαλο που σας τυραννά;
Το αφεντικό σας
Ναι, το αφεντικό σας μπορεί να σας προκαλέσει πονοκέφαλο. Οτιδήποτε ενισχύει το επίπεδο στρες που έχετε μπορεί να σας καταστήσει περισσότερο ευάλωτους σε πονοκέφαλο τάσης ή ημικρανία. Ο πονοκέφαλος τάσης εκτιμάται ότι προκαλείται από αυξημένη ευαισθησία των νευρικών οδών του εγκεφάλου που μεταβιβάζουν τον πόνο. Η ημικρανία προέρχεται από αλλαγές στον ίδιο τον εγκέφαλο. Κατά τη διάρκεια μιας ημικρανίας, εγκεφαλικά σήματα προκαλούν την απελευθέρωση χημικών που αλλάζουν την διαστολή των αγγείων. Τα σήματα ενεργοποιούν επίσης τη φλεγμονή στον εγκέφαλο που μπορεί να οδηγήσει σε ημικρανία.
Ο ζεστός καιρός
Όταν αυξάνεται η θερμοκρασία αυξάνει και η πιθανότητα εμφάνισης ημικρανίας ή σοβαρού πονοκεφάλου. Σε πρόσφατη έρευνα, επιστήμονες ανακάλυψαν αύξηση 7,5% του κινδύνου εμφάνισης πονοκεφάλου για κάθε 9 βαθμούς F. Η χαμηλή βαρομετρική πίεση που συχνά προϋπάρχει της βροχής, συνδέεται με μικρή αύξηση των πονοκεφάλων, που δεν είναι τύπου ημικρανίας.
Δυνατές μυρωδιές
Οι δυνατές μυρωδιές, ακόμα και οι ωραίες, προκαλούν πονοκέφαλο σε πολλούς ανθρώπους. Δεν είναι σαφής η αιτία, αλλά ενδεχομένως οι μυρωδιές ενεργοποιούν το νευρικό σύστημα. Οι περισσότερο συνήθεις ύποπτοι είναι η μπογιά, η σκόνη, τα αρώματα και ορισμένα είδη λουλουδιών.
... Διαβάστε περισσότερα »
Η περίπτωση να χρειαστεί να δώσετε βοήθεια σε έναν επείγον τοκετό είναι σπάνια. Και αυτό γιατί ο τοκετός είναι μια φυσική διαδικασία που διαρκεί ώρες, άρα θα προλαβαίνετε να μεταφέρετε την έγκυο σε ένα μαιευτήριο ή να καλέσετε ιατρική βοήθεια.
Παρόλα αυτά είναι χρήσιμο να ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση που δεν είναι εφικτά τα παραπάνω. Μια άλλη περίπτωση που μπορεί να χρειασθεί να προσφέρουμε βοήθεια είναι αυτή της αποβολής. Και στις δύο περιπτώσεις αυτός που παρέχει τις πρώτες βοήθειες θα πρέπει να έχει υπόψιν του, τα εξής:
Να εξασφαλίσει ιατρική βοήθεια, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα . Να μείνει ήρεμος. Να κρύψει όποια ανησυχία νιώθει και να καθησυχάσει την μητέρα. Οι άντρες που δίνουν πρώτες βοήθειες καλό είναι να ζητήσουν γυναίκα βοηθό. Να μην προσπαθήσει να καθυστερήσει έναν τοκετό με οποιονδήποτε τρόπο
1. Τα βρέφη και τα νήπια δεν πρέπει να μένουν χωρίς επίβλεψη ενηλίκου ούτε ένα λεπτό. Υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι στο σπίτι που δεν μας περνάνε από το νου παρά μόνο αφού γίνει ατύχημα.
2. Επειδή για να βάλει το παιδί κάτι στο στόμα του ή να τραυματισθεί είναι ζήτημα δευτερολέπτων, αξίζει τον κόπο να επιθεωρούμε συνεχώς το οικιακό περιβάλλον και να βεβαιωνόμαστε ότι δεν αφήσαμε κοντά του: α)πράγματα μικρά, μικρότερα των 5 εκατοστών, τα οποία μπορεί να σφηνωθούν στο λαιμό του και να του προκαλέσουν ασφυξία, όπως λουκούμι, κρέας, κομμάτια παιχνιδιών, βώλοι, κέρματα, β)πράγματα κοφτερά ή μυτερά ή πολύ βαριά (ψαλίδι, μαχαίρι, ξυραφάκι, σουβλί, άλλα εργαλεία), γ)σπίρτα δ) φάρμακα (ιδίως χάπια χρωματιστά) ε)ποτήρια, βάζα, γυαλικά.
3. Οι παιδικές δηλητηριάσεις είναι συχνότατες. Τα παιδιά συχνά πίνουν υγρά χωρίς δισταγμό: χλωρίνη, νέφτι, πετρέλαιο, ούζο και άλλα που υπάρχουν στις κουζίνες. Αυτά πρέπει να κλειδώνονται, επειδή τα μικρά, και όταν ακόμα τα βάζουμε ψηλά, σκαρφαλώνουν. Κάτι φοβερό που μπορεί να συμβεί είναι να πιει ένα παιδί υγρό που αποφράζουν τους νιπτήρες. Αν αυτί είναι καυστικό νάτριο και το παιδί επιζήσει, θα καταδικασθεί σε σειρά εγχειρήσεων. Καλλίτερα τέτοια πράγματα να μην υπάρχουν στο σπίτι. Η μεταφορά ενός χημικού υγρού (π.χ. χλωρίνης ή βενζίνης) από το δικό του μπουκάλι σε άλλο, όπου υπήρχε υγρό λιγότερο επικίνδυνο, είναι μεγάλο σφάλμα. Οι ετικέτες με το όνομα και το περιεχόμενο υγρού και οι σχετικές προειδοποιήσεις με σήματα,
... Διαβάστε περισσότερα »
Η λιποθυμία Η επιληπτική προσβολή Η λήψη φαρμάκων (λόγω ηρεμιστικών, λήψης αλκοόλ) Μεταβολικά αίτια (π.χ. υπογλυκαιμία) Τραύματα κεφαλής Άλλα αίτια από το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ, ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΙ ΟΓΚΟΙ, ΥΠΑΡΑΧΝΟΕΙΔΗΣ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ).
Σε όλες τις περιπτώσεις αυτός που δίνει τις πρώτες βοήθειες θα πρέπει:
Να ανοίξει την τραχεία του αναίσθητου πάσχοντος, για να διασφαλίσει την αναπνοή. Να ελέγχει τακτικά την αναπνοή και την κυκλοφορία (σφύξεις). Να προστατεύσει τον πάσχοντα από κάθε κίνδυνο Να παρατηρεί και να καταγράφει το επίπεδο ανταπόκρισης του πάσχοντα Να ψάξει και να φροντίσει τα σχετικά τραύματα Να κανονίσει εσπευσμένη μεταφορά του πάσχοντος στο νοσοκομείο, αν η απώλεια αισθήσεων κρατήσει πάνω από 3 λεπτά ή αν υποπτεύεστε την ύπαρξη σοβαρότερου προβλήματος π.χ. κάταγμα κρανίου.
Όταν το σώμα μας διαρρέεται από ηλεκτρικό ρεύμα, παθαίνουμε ηλεκτροπληξία. Η ηλεκτροπληξία μπορεί να μοιάζει με απλό γαργάλημα στις άκρες των δακτύλων του χεριού ή μπορεί να προκαλέσει μυϊκή σύσπαση, να παραλύσει την καρδιά, να ανακόψει τη λειτουργία της αναπνοής ή να προσβάλλει καίρια το νευρικό σύστημα.
Η ηλεκτροπληξία μπορεί να είναι μοιραία όταν το ηλεκτρικό ρεύμα περάσει από την καρδιακή χώρα. Το ρεύμα υπολογιζόμενο σε κλάσματα, αμπέρ, μπορεί να προκαλέσει ηλεκτροπληξία και να σκοτώσει. Η τάση των 220 βολτ είναι αρκετή για να μεταδώσει στο σώμα μας μία θανατηφόρα εκκένωση. Το ηλεκτρικό ρεύμα, όταν υπερβεί το ένα διακοσιοστό του αμπέρ μπορεί να είναι επικίνδυνο.
Ρεύματα ενός εικοστού του αμπέρ είναι δυνατό να σκοτώσουν. Επειδή η ένταση στα κυκλώματα των περισσότερων ηλεκτροκίνητων συσκευών φθάνει τα 15 αμπέρ, το ρεύμα που μπορεί να σκοτώνει είναι συνεχώς παρόν. Οι ασφάλειες και οι αυτόματοι διακόπτες σκοπό έχουν μονάχα να προστατεύουν κατά της πυρκαϊάς από υπερθέρμανση των ηλεκτροφόρων αγωγών λόγω υπερφορτίσεως και ΔΕΝ προστατεύουν τον άνθρωπο.
Ο ηλεκτρισμός ακολουθεί το συντομότερο και το ευκολότερο μονοπάτι μέσω καλών αγωγών (μεταδόσεώς του), όπως είναι το μέταλλο. Όταν η μόνωση μιας συσκευής υποστεί φθορά ή βλάβη, το ρεύμα φθάνει μέσω των καλωδίων των χειριστηρίων ή των κινητήρων, στα μεταλλικά μέρη της συσκευής. Το ρεύμα που διαρρέει μπορεί μ' ευκολία να περάσει μέσα από το ανθρώπινο σώμα, όταν επικρατούν ορισμένες συνθήκε
... Διαβάστε περισσότερα »
Οι πτώσεις σκοτώνουν περισσότερα άτομα από οποιαδήποτε άλλη αιτία ατυχημάτων. Είναι ο Νο1 κίνδυνος μετά τα τροχαία ατυχήματα. Πολλοί νεκροί κάθε χρόνο είναι το αποτέλεσμα των πτώσεων. Και ακόμη περισσότεροι τραυματίες: το σημαντικότερο είναι ότι υποφέρουν άνθρωποι, αλλά παράλληλα χάνονται μισθοί, χάνεται προαγωγή, ξοδεύονται χρήματα για ιατρική περίθαλψη.
ΟΙ ΠΤΩΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΠΙΟ ΠΟΛYΕΞΟΔΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ Οι περισσότερες πτώσεις οφείλονται σε γλυστρήματα ή παραπατήματα στο ίδιο επίπεδο. Δεν είναι πτώσεις από ψηλά σημεία. Πολλές από αυτές μπορούν να προβλεφθούν και να προληφθούν.
Απόφυγε τα γλιστρήματα προσέχοντας τα εξής:
Σκαλοπάτια-Οταν στρίβεις τη γωνία ή βγαίνεις προς τα έξω, κοίταξε προσεκτικά για σκαλοπάτια που δεν φαίνονται. Γυαλιστερές επιφάνειες- Εχε το νου σου στα δάπεδα που είναι πολύ γυαλισμένα και κάθε άλλη γλυστερή επιφάνεια. Χαλιά- Κάθε μικρό ή μεγάλο χαλί που δεν είναι κολλημένο στο δάπεδο ή δεν έχει από κάτω αντιολισθητικό υλικό, μπορεί να γλυστρήσει τη στιγμή που πατάς πάνω σ'αυτό. Ξηλωμένα δάπεδα- Πρόσεχε όταν περπατάς σε δάπεδα όπου υπάρχουν ξεκόλητα πλακάκια. Να κάνεις συχνούς ελέγχους στα δάπεδα του σπιτιού σου και στους χώρους εργασίας σου. Μπάνια και ντους- Πάντα να προσέχεις μπαίνοντας και βγαίνοντας. Να χρησιμοποιείς αντιολισθηρά πατάκια στο μπάνιο σου. Υγρά δάπεδα- Μη περιμένεις να στεγνώσει το νερό μόνο του, φτάνει 1 δευτερόλεπτο για να συμβεί ένα σοβαρό ατύχημα. ... Διαβάστε περισσότερα »
Οι πιθανότητες να γίνουμε μάρτυρες εκτάκτων περιστατικών υγείας που απαιτούν την άμεση παρέμβασή μας είναι αρκετά μεγάλες. Τα περιστατικά αυτά μπορούν να συμβούν οπουδήποτε (σπίτι, αυτοκίνητο, δρόμο, κλπ), και μπορούν να αφορούν είτε άμεσα και συγγενικά μας πρόσωπα είτε αγνώστους συνανθρώπους μας.
Ο τρόπος παροχής των πρώτων βοηθειών εκ μέρους μας, μέχρι να έλθει το ασθενοφόρο ή ο γιατρός είναι, παρά πολύ σπουδαίος στο κρίσιμο αυτό διάστημα γιατί από την ταχύτητα και κυρίως από την ορθότητα της αντιδράσεώς μας μπορεί να σωθεί ή να χαθεί η ζωή ενός ανθρώπου.
Ένας τραυματισμός στο σπίτι ή στο δρόμο, ένα καρδιακό ή εγκεφαλικό επεισόδιο, ένα ατύχημα (ηλεκτροπληξία, έγκαυμα, κατάποση ή επαφή με τοξική ουσία) είναι συχνά δραματικές καταστάσεις που απαιτούν πάνω από όλα απόλυτη ψυχραιμία και εμπιστοσύνη στο εαυτό μας αν θέλουμε να ήμαστε αποτελεσματικοί στην παροχή των πρώτη βοηθειών.
Τρεις πρέπει να είναι οι στόχοι της παροχής πρώτων βοηθειών ήτοι:
Να διατηρηθεί η ζωή του ατόμου Να εμποδισθεί η περαιτέρω βλάβη ή η επιδείνωση της κατάστασης του ατόμου. Να βοηθηθεί η αποκατάσταση της υγείας του.
Για την επίτευξη των στόχων αυτών απαιτείται:
Να βρεθεί και να αρθεί, όπου είναι δυνατόν, η αιτία που προκάλεσε την βλάβη στο άτομο. Προσοχή, αυτό θα πρέπει να γίνει χωρίς να μπει σε κίνδυνο η ζωή μας ή η ζωή άλλων ατόμων (π.χ. περιπτώσεις ηλεκτροπληξίας, ατυχήματα, τοξική δράση ουσιών κλπ). Να
... Διαβάστε περισσότερα »
Όπου κι αν επιλέξετε να πάτε για τις διακοπές σας, καλό είναι κατά την προετοιμασία σας να αφήσετε λίγο χώρο και για το φαρμακείο των διακοπών.
Αυτό λοιπόν πρέπει να περιέχει:
Οξυζενέ για τον καθαρισμό των πληγών Αντισηπτικό για τις πληγές ή τα τραύματα Ιωδιούχο διάλυμα για απολύμανση Βαμβάκι, γάζες, επιδέσμους, λευκοπλάστ, τσιρότα Οινόπνευμα για την απολύμανση αντικειμένων Θερμόμετρο, αντιπυρετικό, παυσίπονο Αλοιφή, σπρέι ή στικ αμμωνίας για τα τσιμπήματα Εντομοαπωθητικό Παγοκύστες ή πετσέτες για κομπρέσες Ένεση κορτιζόνης
Επείγοντα περιστατικά υγείας που συχνά παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια εργασίας, άθλησης ή παιχνιδιού και έχουν ανάγκη άμεση παροχής πρώτων βοηθειών, επιδεινώνονται λόγω έλλειψης ή καθυστέρησης της βοήθειας αυτής.
Στάδια Καρδιοαναπνευστικής Ανάνηψης (C.P.R.)
1. Επιβεβαίωσε την απώλεια της συνείδησης: Σε τροχαίο ή πτώση από ύψος, κουνάμε μόνο το χέρι, όχι τους ώμους
Επιβεβαιώστε την απώλεια συνείδησης & ειδοποιήστε για βοήθεια
2. Ειδοποίησε για βοήθεια (166) Για ενήλικα, τηλεφώνησε πρώτα στο 166 και μετά άρχισε CPR Για παιδί κάτω των 8 ετών, πρώτα κάνε CPR και μετά ειδοποίησε το 166
3. Εξασφάλισε βατότητα αεραγωγών (έκταση κεφαλής, έλξη κάτω γνάθου)
Εξασφαλίστε την βατότητα των αεραγωγών
4. Έλεγχος αναπνοής (δεν βλέπω, δεν ακούω, δεν αισθάνομαι) έως 10 δευτ.
Ελέξγτε την αναπνοή
5. Δώσε 2 βαθιές αρχές αναπνοές (φιλί της ζωής)
Δώστε 2 βαθιές αναπνοές
6. Έλεγξε για 10 δευτ. τον καρωτιδικό σφυγμό, ή τη βραχιόνιο αρτηρία στο βρέφος
Έλεγξτε για 10 δευτ. τον καρωτιδικό σφυγμό ...τη βραχιόνιο αρτηρία στο βρέφος
7. Αν υπάρχει σφυγμός, συνέχισε μόνο με αναπνοές Σε ενήλικα 1 αναπνοή κάθε 5 δευτ., σε παιδί και βρέφος κάθε 3 δευτ.
8. Αν δεν υπάρχει σφυγμός, κάνε 15 εξωτερικές θωρακικές συμπιέσεις (μαλάξεις)
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο οργανισμό Τουρισμού τουλάχιστον το 50% των ταξιδιωτών, ιδιαιτέρως αυτών που ταξιδεύουν σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, αναφέρουν κάποιο πρόβλημα υγείας κατά την διάρκεια του ταξιδιού, ή μετά την επάνοδο, οφειλόμενο στο ταξίδι. Είναι σημαντικό λοιπόν εάν είστε ηλικιωμένος, χρονίως πάσχων, ή σχεδιάζετε να επιδοθείτε σε επίπονα σπορ κατά την διάρκεια της εκδρομής να εξεταστείτε ιατρικώς.
Οι πάσχοντες από καρδιοαναπνευστικά προβλήματα ιδιαιτέρως, ενδέχεται να μην μπορούν να υποβληθούν σε πολύωρα αεροπορικά ταξίδια, λόγω της πτώσεως του οξυγόνου κατά την πτήση, ή να χρειαστούν χορήγηση συμπληρωματικού οξυγόνου και ενισχυτική αγωγή κατά την πτήση.
Εάν είστε χρονίως πάσχων ή ηλικιωμένος καλό είναι να πάρετε στις χειραποσκευές σας πρόσφατο καρδιογράφημα , ενώ εάν πάσχετε από διαβήτη υπό ινσουλίνη και ταξιδεύετε μόνος σας καλό είναι να φέρετε ειδική περιχειρίδα, όπου αναγράφεται ο τύπος και η δόση της ινσουλίνης. Μην αμελήσετε τις ειδικές ενέσεις εάν πάσχετε από σοβαρές θανατηφόρες αλλεργίες.
Εκτός των εμβολίων που πρέπει να γίνονται αναλόγως προορισμού του ταξιδιού, σημαντικό πρόβλημα που απασχολεί τους ταξιδιώτες ανεξαρτήτως προορισμού είναι η διάρροια.
Για να προφυλαχτείτε από την διάρροια των ταξιδιωτών, μην καταναλώνετε ωμά , μισοψημένα τρόφιμα ή μαγειρεμένα τρόφιμα από πλανόδιους πωλητές κατά τα ταξίδια σας. Βεβαιωθείτε ότι το φαγητό που σας προσφέρεται είναι ζεματιστό και καταναλώνετε εμφιαλωμένα ποτά και
... Διαβάστε περισσότερα »
Η πλήρης παροχή γνώσεων πρώτων βοηθειών υπερβαίνει τις δυνατότητες της παρούσας ενημέρωσης. Υπάρχουν, ωστόσο υπερεπείγουσες καταστάσεις, τις οποίες όλοι πρέπει να μάθουν να αναγνωρίζουν και να δίνουν τις πρώτες βοήθειες, διότι μερικές απλές κινήσεις μπορεί να αποδειχθούν σωτήριες για τον πάσχοντα άνθρωπο, μέχρι να του δοθεί η ενδεδειγμένη ιατρική αγωγή.
Καρδιοαναπνευστική ανακοπή
Οι πιο συνήθεις περιπτώσεις, κατά τις οποίες η άμεση παροχή πρώτων βοηθειών με απλά μέτρα αποβαίνει συχνά σωτήρια, είναι οι περιπτώσεις της αιφνίδιας καρδιοαναπνευστικής ανακοπής και της οξείας αιμορραγίας.
Στην αιφνίδια καρδιοαναπνευστική ανακοπή το άτομο χάνει αιφνιδίως τις αισθήσεις του, όπως και στην απλή λιποθυμία, αλλά επιπρόσθετα, ο άνθρωπος δεν αναπνέει και δεν έχει ψηλαφητό σφυγμό διότι διακόπτεται η αναπνοή και η κυκλοφορία του αίματος.
Εάν χαθεί πολύς χρόνος κατά την αποκατάσταση της αναπνοής και της κυκλοφορίας, ο οργανισμός παθαίνει ανεπανόρθωτες βλάβες και η κυκλοφορία δεν μπορεί να επανέλθει. Η καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση είναι θέμα ειδικής εκπαίδευσης και ο κάθε πολίτης πρέπει να παρακολουθήσει άμεσα αντίστοιχα οργανωμένα σεμινάρια που περιλαμβάνουν κατάλληλη πρακτική εκπαίδευση σε τεχνικές μαλάξεων και τεχνητής αναπνοής. Ωστόσο, ακόμα και δύο μόνο δυνατές μαλάξεις στο στήθος από κάποιον ανειδίκευτο, μπορεί να δώσουν στον οργανισμό την ενέργεια που χρειάζεται για να αποκαταστήσει την κυκλοφορία του, την στιγμή που δ
... Διαβάστε περισσότερα »
Συμβουλές για την πρόληψη ασθενειών και ατυχημάτων, για όσους ταξιδέψουν στην Κίνα, δίνει το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ).
Τα νοσήματα που ενδημούν στην Κίνα είναι τα εξής:
Τροφιμογενώς και υδατογενώς μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως η διάρροια των ταξιδιωτών, οι ηπατίτιδες Α και Ε και ο τυφοειδής πυρετός. Νοσήματα μεταδιδόμενα με τσιμπήματα κουνουπιών, όπως η ελονοσία, η ιαπωνική εγκεφαλίτιδα και ο δάγκειος πυρετός. Αιματογενώς και σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως οι ηπατίτιδες Β, C και η HIV λοίμωξη. Άλλα νοσήματα, όπως η λύσσα, η γρίπη των πτηνών και η σχιστοσωμίαση.
Πριν το ταξίδι
Ο ταξιδιώτης συνιστάται να επισκεφθεί τον επαγγελματία υγείας της ταξιδιωτικής ιατρικής 4 έως 6 εβδομάδες πριν το ταξίδι. Επίσης, είναι σημαντικό να ελέγξει την ασφαλιστική κάλυψη που μπορεί να έχει στο εξωτερικό.
Εμβόλια
Συνιστάται ο έλεγχος των υποχρεωτικών εμβολιασμών για να γίνουν αναμνηστικές δόσεις αν χρειάζεται. Συγκεκριμένα:
Αναμνηστική δόση του εμβολίου τετάνου - διφθερίτιδας ενηλίκων, αν δεν έχει χορηγηθεί τα τελευταία δέκα χρόνια. Αναμνηστική δόση του εμβολίου MMR, αν δεν έχει λάβει συνολικά δύο δόσεις εμβολίου ή δεν έχει νοσήσει από την ιλαρά. Μία επιπλέον δόση εμβολίου πολυομυελίτιδας (Salk), αν δεν έχει χορηγηθεί τα τελευταία δέκα χρόνια.
Ετοιμαζόμαστε να περάσουμε το καλοκαίρι, στη θάλασσα ή στο βουνό. Για να χαρούμε, πραγματικά, τις διακοπές, ας ακολουθήσουμε μερικές απλές, αλλά βασικές συμβουλές. Ταξίδι με Ι.Χ.Ε
Πριν από οποιαδήποτε ταξίδι μας, με αυτοκίνητο πρέπει να ελέγξουμε το αυτοκίνητό μας (υγρά, ελαστικά, ηλεκτρολογικά). Φοράμε, πάντοτε. τη ζώνη ασφαλείας, όταν οδηγούμε και εμείς και οι συνεπιβάτες μας. Εφαρμόζουμε, πιστά, τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.). Τα παιδιά είναι, πάντα, στο πίσω κάθισμα, στο ειδικό καθισματάκι, δεμένα με τις ζώνες ασφαλείας. Όταν ταξιδεύουμε, με το αυτοκίνητό μας, σε περιοχές, που δε γνωρίζουμε, ας είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και ας μην αναπτύσσουμε μεγάλες ταχύτητες. Ας μην ξεχνάμε τον κίνδυνο των τροχαίων ατυχημάτων. Αν οδηγούμε πολλές ώρες, πρέπει να κάνουμε συχνές στάσεις (τουλάχιστον κάθε δύο ώρες) και να καταναλώνουμε άφθονα υγρά. Οι στάσεις πρέπει να γίνονται, σε Σταθμούς Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ) ή στους ειδικούς χώρους στάθμευσης, που υπάρχουν, στο οδικό δίκτυο.
Αν σταματήσουμε, σε κάποιο κατάστημα, για να «τσιμπήσουμε» κάτι, πρέπει να προσέξουμε:
Οι σαλάτες πρέπει να διατηρούνται, σε ειδικές βιτρίνες - ψυγεία. Τα κρύα σάντουιτς να διατηρούνται, στο ψυγείο. Τα ψυγεία δεν πρέπει να είναι εκτεθειμένα, στον ήλιο. Τα ζεστά σάντουιτς ή μικρογεύματα (τυρόπιτες κ.λπ.) διατηρούνται, σε θερμοκρασίες, πάνω από 60o C. Τα κρέατα πρέπει να είναι κα
... Διαβάστε περισσότερα »
Οι οξείες γαστρεντερίτιδες, που συνήθως εμφανίζονται στα παιδιά, αλλά μπορεί να ταλαιπωρήσουν αρκετά και τους ενήλικες, μπορεί να χαλάσουν τις διακοπές σας, καθώς τα συμπτώματά τους-κυρίως εμετοί και διάρροιες- είναι ιδιαίτερα ενοχλητικά, ακόμη και επικίνδυνα.
Ελαφρά μορφή γαστρεντερίτιδας θεωρείται αυτή που εμφανίζεται με 1-5 εμετούς και 3-6 διαρροϊκές κενώσεις, που μπορεί να συνοδεύονται κατά διαστήματα από ήπιους πόνους στην κοιλιά και χαμηλό έως καθόλου πυρετό.
Βαριά γαστρεντερίτιδα, που χρήζει άμεσης νοσοκομειακής περίθαλψης, είναι εκείνη που εμφανίζεται με ακατάσχετους εμετούς και απανωτές διάρροιες, που ενδέχεται να περιέχουν αίμα, και πολλές φορές υψηλό πυρετό.
Το σοβαρό πρόβλημα που μπορεί να δημιουργηθεί είναι η αφυδάτωση, που προέρχεται από την αυξημένη απώλεια υγρών και ηλεκτρολυτών. Το πρόβλημα μπορεί να γίνει ακόμα σοβαρότερο αν συνυπάρχει και υψηλός πυρετός.
Τα παιδιά παρουσιάζουν, σε σχέση με τους ενήλικες, αυξημένο κίνδυνο σοβαρής αφυδάτωσης. Όσο μικρότερη η ηλικία τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος.
Περισσότερο κινδυνεύουν τα νεογέννητα και τα βρέφη, γι αυτό στην περίπτωση που παρουσιάσουν γαστρεντερίτιδα, πρέπει οι γονείς να απευθύνονται αμέσως σε παιδίατρο ή στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Επίσης άμεση επικοινωνία με νοσοκομείο ή παιδίατρο πρέπει να γίνει στην περίπτωση που τα συμπτώματα είναι βαριά (πολοί εμετοί, διάρροιες και υψηλός πυρετός) και το παιδί εμφανίζεται τοξικό.
Τα γνωστά τσιμπούρια εντοπίζονται στο τρίχωμα διαφόρων οικόσιτων ζώων, στα χαλιά και γενικά σε μαλακά πυκνά υφάσματα του σπιτιού και στις ρωγμές του πατώματος. Το δήγμα τους προξενεί στο δέρμα μικρή διόγκωση και φαγούρα. Πιθανόν να μην τα αντιληφθείτε άμεσα καθώς "κρύβονται" στα μαλλιά ή στο δέρμα σε σημεία όπου τα ρούχα εφαρμόζουν σφιχτά όπως πχ μέση, γλουτοί. Εάν εντοπίσετε τον απρόσκλητο επισκέπτη, μπορείτε να επιχειρήσετε να τον απομακρύνετε με ένα τσιμπιδάκι. Τραβήξτε μαλακά το έντομο από το δέρμα προσέχοντας ώστε να μην αφήσετε τμήμα του μέσα στο δέρμα.
Με αυτόν τον τρόπο πολύ πιθανόν είναι να παραμείνει τμήμα του εντόμου στο δέρμα και χρειάζεται να απομακρυνθούν με ειδικό τρόπο. Πολλές φορές αν τμήματα του εντόμου παραμείνουν στο δέρμα μπορεί να αναπτυχθούν κοκκιώματα ή/και δερματοϊνώματα που θα εμφανίζονται σαν μικρά σκληρά επάρματα, που αφαιρούνται στην συνέχεια χειρουργικά.
ΕΑΝ ΠΙΘΑΝΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΣΙΜΠΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΣΙΜΠΟΥΡΙ ΤΟΤΕ ΠΙΘΑΝΩΣ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΒΛΗΘΕΙ ΣΕ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ 20 ΗΜΕΡΕΣ ΠΕΡΙΠOΥ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΣΙΜΠΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΕΙ Η ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ LYME.
Το καλοκαίρι έφτασε και μαζί του, όπως κάθε χρόνο άλλωστε, ήρθαν και οι γνωστοί απρόσκλητοι επισκέπτες. Αν είστε τυχεροί αλλά και προσεκτικοί, μπορεί να γλιτώσετε από την παρουσία τους. Ενδέχεται όμως να σας αφήσουν το σημάδι τους και μετά να φύγουν. Ο λόγος, βέβαια, για τα έντομα και τα τσιμπήματα που προξενούν. Διαβάστε πώς μπορείτε να τα αντιμετωπίσετε και να προστατέψετε τα παιδιά σας από αυτά.
Σφήκες, μέλισσες, κουνούπια, μύγες, ψύλλοι, αλλά και τσούχτρες, σκορπιοί και φίδια κάνουν την εμφάνισή τους πολύ συχνά αυτή την περίοδο του έτους. Αυτό που πρέπει πρωταρχικά να γνωρίζετε είναι ότι τα έντομα, όπως και τα περισσότερα ζώα, δεν επιτίθενται συνήθως στον άνθρωπο, εκτός εάν είναι τραυματισμένα ή τα έχουν προκαλέσει. Λαμβάνοντας λοιπόν κάποια στοιχειώδη μέτρα προφύλαξης μπορείτε να προλάβετε κάποια από τα …τσιμπήματα του καλοκαιριού.
Καταρχάς, πρέπει να ενημερώσετε τα παιδιά σας για αυτούς τους απρόσκλητους επισκέπτες καθώς και τις συνέπειες που ενδέχεται να έχει η εμφάνισή τους. Δεν χρειάζεται να μπείτε σε λεπτομέρειες που πιθανόν να τρομάξουν τα παιδιά, αλλά να τους υποδείξετε γενικά κάποια πράγματα για την ασφάλειά τους. Το καλοκαίρι είναι η εποχή όλων αυτών των ιπτάμενων και μη 'εχθρών' αλλά και των παιδιών. Η αρμονική συμβίωση όλων είναι δυνατή. Είναι σημαντικό να μάθετε στα παιδιά να αγαπούν τη φύση, χωρίς ωστόσο να παρενοχλούν αυτούς τους οργανισμούς.
Καλό είναι επίσης να ελέγξετε εάν το παιδί σας εμφανίζει ιδιαίτερη ευαισθησία
... Διαβάστε περισσότερα »
Οι μικροί λουόμενοι πρέπει να προστατεύονται από τα τσιμπήματα της άμμου αλλά και της θάλασσας. Στην παραλία έχουν συνήθως να αντιμετωπίσουν συνήθως σφήκες και μέλισσες οι οποίες έλκονται από τα ωραία αρώματα των αντηλιακών.
Μέσα στο νερό ο πιο αναπάντεχος “εχθρός” των κολυμβητών είναι οι τσούχτρες. Ενδέχεται επίσης να εμφανιστούν μέδουσες και θαλάσσιες ανεμώνες. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το τσίμπημα της τσούχτρας σπάνια έχει σοβαρές παρενέργειες, και μόνο σε ευαίσθητα και αλλεργικά άτομα. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η περιοχή του σώματος όπου ήλθε σε επαφή με την τσούχτρα παρουσιάζει μια έντονη κοκκινίλα με ή χωρίς φούσκωμα, που συνοδεύεται από έντονο τσούξιμο, φαγούρα, οίδημα. Όλα προκαλούνται από μια τοξική ουσία η οποία απελευθερώνεται από τα πλοκάμια της τσούχτρας.
Εάν λοιπόν η τσούχτρα κάνει την εμφάνισή της, πρέπει να ενεργήσετε ως εξής: Καταρχάς, προσπαθείτε να απομακρύνετε τα τυχόν κολλημένα στο δέρμα του παθόντος πλοκάμια. Προσοχή όμως! Όχι με γυμνά χέρια διότι έτσι θα κολλήσουν και στα χέρια σας τα πλοκάμια προκαλώντας ανάλογο ερεθισμό. Ένας εύκολος και σχετικά ασφαλής τρόπος είναι να χρησιμοποιήσετε στεγνή άμμο για να σκουπίσετε τα υπολείμματα της τσούχτρας από το δέρμα. Κατόπιν καλό είναι να τοποθετήσετε στην περιοχή εκείνη πάγο ή κρύες κομπρέσες ώστε να περιορίσετε την εκδήλωση τοπικών φαινομένων στο δέρμα. Συνιστάται επίσης η επάλειψη της περιοχής με κάποια κορτιζονούχο κρέμα η οποία θα ανακουφίσει από το τσούξιμο και τη φαγούρα.
... Διαβάστε περισσότερα »
Απαντώνται επίσης σε οποιοδήποτε άνοιγμα ή ρωγμή του τοίχου ή του πατώματος, καθώς και σε σχισμές στα έπιπλα. Είναι κυρίως νυχτερινοί τύποι, και δυστυχώς αναπτύσσουν έντονη δραστηριότητα τους καλοκαιρινούς μήνες.
Θα αντιληφθείτε την ύπαρξή τους πιθανόν από τις κόκκινες διογκώσεις στο δέρμα, οι οποίες προκαλούν φαγούρα ενώ εξελίσσονται και σε φυσαλίδες.
Συνήθως μάλιστα εμφανίζονται 2-3 μαζί στη σειρά επάνω στο δέρμα.
Κάνουν γενικά αισθητή την εμφάνισή τους κυρίως τους εαρινούς και θερινούς μήνες διότι διαβιούν και αναπαράγονται σε ζεστές θερμοκρασίες. Μπορεί να τις συναντήσετε παντού αλλά σίγουρα θα ακούσετε το βούισμα τους όπου υπάρχουν τρόφιμα όπου ως γνωστό αφήνουν και τα …ίχνη τους, κοντά σε εστίες σκουπιδιών και σε κόπρανα. Σε αυτές μάλιστα τις περιπτώσεις, το δήγμα τους ενδέχεται να προξενήσει κάποια μόλυνση στο δέρμα καθώς "μεταφέρουν" μικρόβια.
Τα χαρακτηριστικά που θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε εάν συντρέχει τέτοια περίπτωση, είναι κνησμώδεις εξογκώσεις που ενδέχεται να γίνουν μικρές φουσκάλες.
Τα δημοφιλέστερα έντομα του καλοκαιριού βρίσκονται σχεδόν παντού λόγω της ανθοφορίας της φύσης. Εάν θέλετε να τα αποφύγετε, μην συχνάζετε κοντά σε λουλούδια, θάμνους, κήπους, και κυρίως μην φοράτε έντονα αρώματα ή χρησιμοποιείτε καλλυντικά γενικά τα οποία σας περιβάλλουν με ένα σύννεφο ευωδιάς. Γίνεστε εύκολα πόλος έλξης για αυτά.
Τα πράγματα δυσκολεύουν σε περίπτωση που κάποιος βρεθεί κοντά στην κυψέλη. Ιδίως τα μικρά παιδιά που δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο και αρχίζουν να παριστάνουν τους μικρούς εξερευνητές. Εξηγήστε στα παιδιά ότι δεν πρέπει να "προκαλούν" τα έντομα αυτά στις κυψέλες τους διότι από τη βάση του κεντριού της μέλισσας εκπέμπεται ως συναγερμός μια φερομόνη, η οποία ανιχνεύεται από τις άλλες μέλισσες οι οποίες μπορεί να γίνουν απειλητικές και να τσιμπήσουν τον μικρό εισβολέα.
Το τσίμπημά τους προκαλεί άμεσο πόνο και οίδημα (πρήξιμο) στο δέρμα. Τα συμπτώματα υποχωρούν γενικά μετά από μερικές ώρες, ενώ θεωρούνται επικίνδυνα όταν βρίσκονται στις ευαίσθητες περιοχές του λαιμού ή του στόματος διότι δυσκολεύουν την αναπνοή.
Αυτό που πρέπει να κάνετε αμέσως είναι να απομακρύνετε από το δέρμα το κεντρί του εντόμου ολόκληρο και γρήγορα. Αυτό θα εμποδίσει την έγχυση μεγάλης ποσότητας του δηλητηρίου στο αίμα του παιδιού. Η αφαίρεση του κεντριού μπορεί να γίνει με τα νύχια ή με ένα τσιμπιδάκι. Χρειάζεται προσοχή διότι δεν πρέπει να ζουληχτεί η περιοχή του τσιμπήματος. Ενδέχεται το κεντρί αντί να βγει προς τα έξω, να σπρωχθεί ακόμη
... Διαβάστε περισσότερα »
Ακούγεται απίθανο, αλλά δεν είναι διότι στην ελληνική ύπαιθρο υπάρχουν και αυτά τα ερπετά. Τα τσιμπήματα αυτά είναι επικίνδυνα και πρέπει να αντιμετωπίζονται αμέσως.
Πιθανά συμπτώματα είναι πρήξιμο και έντονος πόνος στο επίμαχο σημείο καθώς και ένα μούδιασμα που απλώνεται στο υπόλοιπο μέλος του σώματος. Αυτό που πρέπει να κάνετε εάν το παιδί σας το δαγκώσει φίδι είναι καταρχάς να ξαπλώσετε το παιδί έτσι ώστε το σημείο του σώματος όπου έγινε το δάγκωμα να βρίσκεται σε χαμηλότερο επίπεδο από την καρδιά. Μετά τοποθετήστε έναν επίδεσμο ή ένα κομμάτι ύφασμα περίπου 10 εκατοστά επάνω από το επίμαχο σημείο. Η χάραξη με ξυραφάκι ή μαχαίρι μέρους του δέρματος με στόχο την αιμορραγία και την απομάκρυνση του δηλητηρίου δεν συνιστάται διότι μπορεί και να επιφέρει αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή να διοχετευθεί μεγαλύτερη ποσότητα δηλητηρίου στο αίμα.
Τα γενικά τοπικά μέτρα (πάγος, κρύες κομπρέσες, αλοιφή) πρέπει να εφαρμοστούν και σε αυτήν την περίπτωση ενώ ενδείκνυται η χορήγηση κάποιου παυσίπονου.
Καλό είναι να επισκεφθείτε και το πλησιέστερο νοσοκομείο διότι ίσως απαιτηθεί η διενέργεια αντιοφικού ορού.
Αγαπημένο τους μέρος είναι το νερό γενικά. Πιθανότατα θα τα συναντήσετε σε πισίνες, λίμνες και λιμνάζοντα ύδατα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα σας έρθουν απρόσκλητοι επισκέπτες και στο σπίτι σας, ιδίως τις ζεστές νύχτες του καλοκαιριού.
Καλό είναι λοιπόν να λάβετε τα μέτρα σας. Τοποθετήστε σήτες στις πόρτες και τα παράθυρα του σπιτιού καθώς και κουνουπιέρες πάνω από τα κρεβατάκια των παιδιών. Εάν χρησιμοποιείτε εντομο-απωθητικές παστίλιες ή άλλα σκευάσματα για την καταπολέμησή τους, πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Εκτός από το πλύσιμο των χεριών μετά από τη χρήση τους, μην ξεχνάτε ότι πρέπει να τις τοποθετείτε μακριά από τα κρεβάτια και πάντοτε σε καλά αεριζόμενο χώρο.
Αποφύγετε τις επαλείψεις στο παιδικό δέρμα με χημικά εντομοαπωθητικά όπως και με αρώματα, λοσιόν ή άλλα καλλυντικά προϊόντα διότι τα κουνούπια έλκονται από τις ευχάριστες οσμές όπως και τα έντονα χρώματα και τον ιδρώτα. Το τσίμπημα του κουνουπιού αφήνει μια μικρή αίσθηση τσουξίματος στο δέρμα ενώ το "επίμαχο" σημείο γρήγορα κοκκινίζει και ελαφρά διογκώνεται.
Παράλληλα, ο γνωστός κνησμός ( φαγούρα) αρχίζει να ταλαιπωρεί το … θύμα του κώνωπος. Συνιστάται η επάλειψη με κάποια κορτιζονούχα αλοιφή μόνο εάν παρουσιαστεί ασυνήθιστο πρήξιμο μετά το τσίμπημα.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΗΦΘΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΚΝΙΠΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΣΙΜΠΗΜΑ ΤΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΔΕΡΜΑΤΙΚΗ ΛΕΪΣΜΑΝΙΑΣΗ. Η ΝΟΣΟΣ ΕΝΔΗΜΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΕ ΩΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
Είναι απίστευτο το πόσο εύκολα μπορούν να χαλάσουν οι καλοκαιρινές διακοπές μας από απρόσμενους και απρόσκλητους επισκέπτες οι οποίοι το μόνο που κάνουν είναι να αφήνουν τα σημάδια τους και να φεύγουν.
Μιλάμε βέβαια για τα τσιμπήματα από τσούχτρες, σφήκες, μέλισσες, σκορπιούς και φίδια. Τα τσιμπήματα από τα κουνούπια και τις σκνίπες θεωρούνται πιο αθώα και σπανιότερα δημιουργούν προβλήματα.
Τσούχτρες
Οι τσούχτρες αποτελούν ενδεχόμενο πρόβλημα. Κατά καιρούς επισκέπτονται τις ελληνικές ακτές δημιουργώντας πανικό στους λουόμενους.
Η επαφή με τις τσούχτρες σπάνια οδηγεί σε σοβαρά προβλήματα και μόνο σε ορισμένα ευαίσθητα και αλλεργικά άτομα. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η περιοχή του σώματος που ήλθε σε επαφή με την τσούχτρα παρουσιάζει μία έντονη κοκκινίλα, με ή χωρίς φούσκωμα, που συνοδεύεται από έντονο τσούξιμο, πόνο ή φαγούρα. Τα ενοχλήματα αυτά προκαλούνται από μία τοξική ουσία που απελευθερώνεται από τα πλοκάμια της τσούχτρας.
Αν συμβεί λοιπόν να σας τσιμπήσει τσούχτρα κάντε τις εξής απλές ενέργειες:
Απομακρύνετε τα τυχόν κολλημένα στο σώμα σας πλοκάμια της τσούχτρας, όχι με γυμνά χέρια διότι αυτό θα οδηγήσει σε κόλλημα των πλοκαμιών στα χέρια σας και κατά συνέπεια μεταφορά του ερεθισμού και στα χέρια σας. Αν δεν υπάρχει καλύτερος και προσφορότερος τρόπος γεμίστε την χούφτα σας με άμμο και τρίψτε το σημείο του σώματος που είναι κολλημένα τα πλοκάμια της τσούχτρας Τοποθετείστε στο σημείο
... Διαβάστε περισσότερα »
Ποιο κάθισμα είναι κατάλληλο για το παιδί μου; Η επιλογή ενός καθίσματος πρέπει να βασίζεται κυρίως στο βάρος του παιδιού. Οι Ευρωπαϊκοί Κανονισμοί έχουν κατηγοριοποιήσει το βάρος των παιδιών σε ομάδες όπως φαίνεται στον πίνακα παρακάτω: Ενδεικτικές κατηγορίες Βάρος παιδιού Ηλικία παιδιού Ομάδα 0 0-10 κιλά 0-12 μηνών Ομάδα 0+ 0-13 κιλά 0-15 μηνών Ομάδα 1 9-18 κιλά 9 μηνών-4 ετών Ομάδα 2 15-25 κιλά 4-8 ετών Ομάδα 3 22-36 κιλά 8 ετών – 12 ετών
Όταν το παιδί σας είναι ακόμη μωρό (μέχρι 10 κιλά) το καθισματάκι του αυτοκινήτου πρέπει να είναι στραμμένο προς τα πίσω. Ιδανικά τοποθετείται στο πίσω κάθισμα. Απαγορευτικό το μπροστινό κάθισμα σε συνδυασμό με αερόσακο.
Υπάρχουν επίσης συνδυασμοί των διαφόρων ομάδων των καθισμάτων, όπως στραμμένα μετατρέψιμα κλπ.
Αλλαγή καθίσματος Όταν το παιδί σας είναι από 9-18 κιλά πρέπει να χρησιμοποιήσετε το μεγαλύτερο καθισματάκι που είναι στραμμένο προς τα εμπρός. Για μεγαλύτερη ασφάλεια έχει συνήθως ζώνη 5 σημείων.
Μπορείτε ακόμη να αγοράσετε από την αρχή ένα καθισματάκι που είναι συνδυασμός των δύο προηγούμενων τύπων και είναι κατάλληλο για παιδάκια μέχρι 18 κιλά.
Έτσι παρέχετε ασφάλεια & άνεση στο παιδί σας για μεγάλο χρονικό διάστημα, αποφεύγοντας τα έξοδα της αγοράς δύο διαφορετικών καθισμάτων.
Επομένως, όταν το παιδί φθάσει τα 15 κιλά, πρέπει να χρησιμοποιείτε το ανυψωτικό κάθισμα «για μεγάλα παιδιά» ώστε να δ
... Διαβάστε περισσότερα »
Μύθος 1: Δεν χρειάζομαι ζώνη ασφαλείας σε μικρές διαδρομές ή σε μικρές ταχύτητες.
Περισσότερα από 80% των ατυχημάτων συμβαίνουν σε ταχύτητες μικρότερες των 65 χλμ/ώρα. 3 στα 4 θανατηφόρα ατυχήματα συμβαίνουν σε απόσταση που δεν ξεπερνά τα 40 χλμ. από το σπίτι.
Μύθος 2: Μπορώ να σωθώ αν πεταχτώ έξω από το αυτοκίνητο σε περίπτωση ατυχήματος; Οι πιθανότητες να σκοτωθεί κανείς αν πεταχτεί έξω από το αυτοκίνητο είναι 10 φορές μεγαλύτερες.
Μύθος 3: Το αυτοκίνητό μου έχει αερόσακους, συνεπώς οι ζώνες δεν είναι απαραίτητες. Οι αερόσακοι είναι επικίνδυνοι αν δεν φοράτε συγχρόνως τη ζώνη.
Μύθος 4: Οι πίσω θέσεις είναι ασφαλείς, άρα τι χρειάζεται η ζώνη. Προσφέρει πρόσθετη προστασία. Αποφεύγονται οι περισσότεροι θανάσιμοι τραυματισμοί και ο κίνδυνος να εκσφενδονιστείς στους εμπρός επιβάτες με ορμή ανάλογη με βάρος ενός ελέφαντα!!! Οι εμπρός επιβάτες κινδυνεύουν να τραυματιστούν από τον εκσφενδονισμό του πίσω επιβάτη ακόμα κι αν φοράνε ζώνη οι ίδιοι.(από την ώθηση)
Μύθος 5: Αισθάνομαι να με περιορίζει η ζώνη ασφαλείας όταν τη φοράω. Οι ζώνες είναι σχεδιασμένες ώστε να μας επιτρέπουν να φτάνουμε οτιδήποτε είναι απαραίτητο καθώς οδηγούμε.
Μύθος 6: Νοιώθω μεγαλύτερη σιγουριά όταν κρατάω το παιδί στην αγκαλιά. Σε μια σύγκρουση με 30 χλμ/ώρα ένα παιδί 7 κιλών φεύγει από την αγκαλιά ενός προσδεμένου ενήλικα με δύναμη 135 κιλών!!!
Μύθος 1: Τα κράνη προκαλούν τραυματισμούς στον αυχένα και το κρανίο. Πραγματικότητα 1: Έρευνες δείχνουν ότι τα κράνη μειώνουν τους τραυματισμούς στο κρανίο και τη συχνότητα σοβαρών τραυματισμών του αυχένα. Τα κράνη ευθύνονται μόνο για τους 4 στους 100 τραυματισμούς κρανίου και αυχένα που είναι συνήθως μικρής βαρύτητας. Η ανάλυση αυτών των τραυματισμών δείχνει ότι η χρήση του κράνους είχε ως αποτέλεσμα την προστασία από ένα θανατηφόρο ατύχημα με μόνο αντάλλαγμα μια απλή θλάση ή μωλωπισμό.
Μύθος 2: Τα κράνη μειώνουν την ορατότητα. Πραγματικότητα 2: Τα κράνη που τηρούν τις προδιαγραφές παρέχουν 2100 ορατότητα, ποσοστό που ισοδυναμεί με τη φυσιολογική περιφερική όραση. Στην πραγματικότητα, λιγότερο από 3% της περιφερική όρασης περιορίζεται από ένα κράνος. Ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση οι περισσότεροι μοτοσυκλετιστές απλά στρέφουν το κεφάλι τους λίγο παραπάνω αν χρειαστεί, για να ελέγξουν την κίνηση.
Μύθος 3: Τα κράνη μειώνουν την ακουστική οξύτητα. Πραγματικότητα 3: Ένας μοτοσυκλετιστής που φοράει κράνος ακούει το ίδιο καλά ή ακόμα καλύτερα από κάποιον που δεν φοράει. Ο θόρυβος του ανέμου ή της μηχανής είναι ισχυρός και άλλα σημαντικά ηχητικά μηνύματα πρέπει να είναι πιο δυνατά για να ακουστούν από κάποιον που δεν φοράει κράνος. Αυτό σημαίνει ότι, οποιοδήποτε ήχος μπορεί να ακουστεί πάνω από τον αέρα και τη μηχανή χωρίς το κράνος, μπορεί να ακουστεί και αν φοράει κράνος.
Βάλτε τον πάσχοντα να καθίσει Απαλά ξεπλύνατε το αυτί που θα παρασύρει το έντομο να βγει έξω Άν δεν πετύχει οδηγήστε ή στείλτε τον πάσχοντα στο νοσοκομείο.
Δεν πρέπει να προσπαθείτε να αφαιρέσετε τα αντικείμενα αυτά. Μπορεί να προκαλέσετε τραύμα ή να τα σπρώξετε βαθύτερα. Ενέργειες που θα πρέπει να γίνουν Διατηρήστε τον πάσχοντα ήρεμο. Συμβουλεύστε τον να αναπνέει από το στόμα Οδηγήστε τον ή στείλτον στο νοσοκομείο
Με τον όρο "ξένο σώμα" περιγράφεται οποιοδήποτε υλικό μπει μέσα στο σώμα ή μέσω μιας πληγής του σώματος, ή μέσω μιας από τις φυσικές οδούς του σώματος όπως αυτί, μύτη ή στοματική κοιλότητα. Παρασχίδες
Προέρχονται από ξύλο ή θραύσματα γυαλιού μέσα στο δέρμα, κυρίως χεριών, ποδιών ή και γονάτων. Ενέργειες
Καθαρίστε την γύρω περιοχή με σαπούνι και ζεστό νερό Αποστειρώστε μια μικρή λαβίδα "τσιμπιδάκι" περνώντας την πάνω από μια φλόγα Πιάστε την παρασχίδα κοντά στο δέρμα και τραβήξτε την προς τα έξω Πιέστε την πληγή για να προκαλέσετε μια μικρή αιμορραγία. Καθαρίστε την περιοχή και εφαρμόστε έναν αυτοκόλλητο επίδεσμο. Ελέγξτε αν ισχύει το αντιτετανικό εμβόλιο του πάσχοντος.
Αγκίστρια
Τα σφηνωμένα στο δέρμα αγκίστρια είναι δύσκολο να βγουν λόγω του σχήματός τους. Παραπέμψτε τον πάσχοντα σε γιατρό.
2. Αν δεν βγαίνει το ξένο σώμα συνόδευσε το θύμα στο νοσοκομείο
3. Αν δεν βήχει ή δεν αναπνέει ή αρχίσει να μελανιάζει, εφάρμοσε τους χειρισμούς απομάκρυνσης του ξένου σώματος με τη μέθοδο Heimlich (κοιλιακές συμπιέσεις με φορά προς το θώρακα)
κοιλιακές συμπιέσεις με φορά προς το θώρακα
4. Συνέχισε μέχρι να βγει το ξένο σώμα ή έως ότου ο παθών χάσει τις αισθήσεις του
Σε παθόντα χωρίς αισθήσεις:
1. Ειδοποίησε για βοήθεια (τηλ. 166)
2. Κάνε έλξη της κάτω γνάθου προς τα επάνω
Κάνε έλξη της κάτω γνάθου προς τα επάνω
3. Διάνοιξε τους αεραγωγούς με έκταση κεφαλής και προσπάθησε να αερίσεις με το φιλί της ζωής
4. Κάνε 5 χειρισμούς Heimlich με το κάτω μέρος της παλάμης με φορά προς το θώρακα
Κάνε 5 χειρισμούς Heimlich με το κάτω μέρος της παλάμης με φορά προς το θώρακα
5. Επανέλαβε το βήματα 3-5
Ξένο σώμα σε βρέφη
1. Επιβεβαίωσε την πλήρη απόφραξη (μελάνιασμα, αδυναμία αναπνοής)
2. Χτύπα την πλάτη 5 φορές ανάμεσα στις ωμοπλάτες και μετά δώσε 5 θωρακικές συμπιέσεις
Χτύπα την πλάτη 5 φορές ανάμεσα στις ωμοπλάτες και μετά δώσε 5 θωρακικές συμπιέσεις
3. Αν έχει χάσει τις αισθήσεις κάνε έλξη της κάτω γνάθου
4. Διάνοιξε τους αεραγωγούς και προσπάθησε να αερίσεις (φιλί της ζωής) ... Διαβάστε περισσότερα »
Συμβουλέψτε τον πάσχοντα να μην τρίψει το μάτι του. Καθήστε τον απέναντι στο φως. Ανοίξτε απαλά τα βλέφαρα με τον δείκτη και τον αντίχειρά σας. Εξετάστε όλα τα μέρη του ματιού. Αν μπορέστε να δείτε το ξένο σώμα ξεπλύνετε το με καθαρό νερό αν είναι δυνατόν αποστειρωμένο. Αν δεν πετύχει αφαιρέστε το με ένα υγρό καθαρό μαντήλι. ΑΝ ΤΟ ΣΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΣΧΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟ αφού καλύψουμε το μάτι με έναν επίδεσμο.
Μικρά μαλακά αντικείμενα μπορεί να διαφύγουν από τους προστατευτικούς μηχανισμούς του λαιμού και να γλιστρήσουν μέσα στην τραχεία. Σώματα όπως οι ξηροί καρποί μπορεί να εισροφηθούν από τον πνεύμονα και να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη. Ενέργειες
Φροντίστε για την απόφραξη της τραχείας, αν είναι απαραίτητο Οδηγήστε τον πάσχοντα στο νοσοκομείο Καθησυχάστε τον πάσχοντα κατά την μεταφορά ή μέχρι να φτάσει το ασθενοφόρο Για να αντιμετωπιστεί αμεσότερα ο ασθενής κατά την εισαγωγή του στο νοσοκομείο, πρέπει να δώσουμε στο γιατρό σαφείς πληροφορίες για: Την εξακρίβωση του αντικειμένου Τον χρόνο κατάποσης ή εισρόφησης Προγενέστερους προσπάθειες απομάκρυνσης ή αντιμετώπισης Προγενέστερα προβλήματα ή διαταραχές Συναισθηματική κατάσταση του αρρώστου Ύπαρξη άλλων σοβαρών παθήσεων
Το νερό είναι επικίνδυνο για τα μικρά παιδιά. Στην πραγματικότητα, όσο διασκεδαστικό μπορεί να είναι το νερό, τόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι ασχέτως από το πού το βρίσκουμε. μπανιέρα, πισίνα, ποτάμι, λίμνη, θάλασσα, δεξαμενή κοκ.
Οι γονείς για να αποφευχθεί κάποια τραγωδία θα πρέπει να θυμούνται πάντα ότι ένα παιδί μπορεί να πνιγεί σε λιγότερο από μια ίντσα νερό.
Ο καλύτερος τρόπος για να το προστατεύσουμε είναι να απομακρύνουμε ακόμα και την πιο μικρή πηγή νερού από τα μέρη όπου το παιδί μας κινείται ή παίζει και εάν αυτό είναι αδύνατον θα πρέπει να μην το αφήνουμε ποτέ χωρίς επιτήρηση.
Υπάρχει κίνδυνος για το παιδί στη μπανιέρα;
Υπάρχουν μερικά πράγματα που πρέπει να θυμόμαστε, όταν κάνουμε μπάνιο στο παιδί μας, αλλά το πιο σημαντικό είναι να μην το αφήνουμε ποτέ μόνο, ούτε για ένα λεπτό. Αν το τηλέφωνο χτυπά και πρέπει οπωσδήποτε να απαντήσουμε τότε τυλίξτε το παιδί με μια πετσέτα και πάρτε το μαζί σας.
Καλύψτε το δάπεδο της μπανιέρας με κάποιο αντιολισθητικό υλικό για την αποφυγή ατυχημάτων και αν το παιδί δεν μπορεί να καθίσει μόνο του υποστηρίζετε συνεχώς την πλάτη και τον αυχένα του Μην αφήνετε το παιδί σας να καταπίνει το νερό της μπανιέρας ή να βυθίζει το κεφάλι του σε αυτό. Το σαμπουάν και το σαπούνι μπορεί να ερεθίσουν τα μάτια και το εντερικό σύστημα Κλείνετε πάντα την πόρτα της τουαλέτας και κρατάτε το καπάκι της λεκάνης κλειστό
Facebook αστεία, εικόνες, βίντεο και άλλα! Μια σελίδα για την αστεία πλευρά του FaceBook. Αστείες φωτογραφίες ,καταστάσεις, βίντεο και άλλα απο το Facebook είναι εδώ.
