Υπάρχουν πολλοί ακατάλληλοι τύποι ανδρών εκεί έξω. Ένας από αυτούς είναι και εκείνος που δεν μπορεί με τίποτα να συγκεντρώσει το μυαλό του. Δεν σας μιλώ για κάποιο είδος αφηρημάδας, αλλά για εκείνον τον άνθρωπο που δεν μπορεί να σας δοθεί 100% και το μυαλό του συνεχώς διασπάται. Και σας το λέω εγώ που είμαι άνδρας και συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου στην παραπάνω κατηγορία.

Αυτός, λοιπόν, ο άνδρας –και σας το δηλώνω με πλήρη επίγνωση- είναι ακατάλληλος για δέσμευση. Μοιάζει με αυτοκίνητο στην αρχή ενός τούνελ. Βλέπει πάντα το φως στην άκρη και φαντάζεται τη ζωή του με ένα σύντροφο, όμως έχει πολλά αμάξια να προσπεράσει πριν (αν ποτέ) φτάσει στον τελικό προορισμό. Και το κακό είναι πως το τούνελ είναι αρκετά μακρύ. Ως αποτέλεσμα πάντα πιστεύει πως πρέπει τόσα πολλά να γίνουν πριν πραγματικά δεσμευτεί.

Πάντα είναι ανικανοποίητος και νιώθει πως έχει να κάνει πολλά περισσότερα και –αν και δεν με συμφέρει καθόλου- καλύτερα είναι μαζί του απλά να περάσετε καλά χωρίς μεγαλεπήβολα σχέδια και προσδοκίες.