Στίχοι: Φοίβος Μουσική: Φοίβος Πρώτη εκτέλεση: Νίνο Ξυπολιτάς
Απέναντι σου εγώ για ώρες να κοιτώ Ποτέ δεν έχω ξαναδεί κάτι πιο όμορφο Απέναντι σου εγώ για ώρες να απορώ Άραγε υπάρχει πιο πολύ απ' όσο σ' αγαπώ
Αν Θεός γινόμουν για λίγο Θ' άλλαζα πολλά δεν σου κρύβω Ένα όμως θ' άφηνα ίδιο εσένα αγάπη μου Απ' το Α ως και το Ω δημιούργημα είσαι μέγα Άραγε ο Θεός τι να είχε δει Και τον έκανε να σε εμπνευστεί
Απέναντι σου εγώ να σου χαμογελώ Δεν κρύβεται η χαρά μου Που είσαι εδώ κοντά μου Απέναντι σου εγώ τι τέλεια περνώ Θεός αισθάνομαι κοντά σου στον ουρανό πετώ
Αν Θεός γινόμουν για λίγο Θ' άλλαζα πολλά δε σου κρύβω Ένα όμως θ' άφηνα ίδιο εσένα αγάπη μου Απ' το Α ως και το Ω δημιούργημα είσαι μέγα Άραγε ο Θεός τι να είχε δει Και τον έκανε να σε εμπνευστεί
Μέσα από μνήμες και αβέβαιες αναπολήσεις μοιάζεις ασπρόμαυρη παλιά φωτογραφία κιτρινισμένη σε τριμμένο πορτοφόλι αναταράξεις στης ψυχής την αταξία
αφίσες σκονισμένες ..σκισμένες αναμνήσεις ο χρόνος ράθυμα και βασανιστικά να ξετυλίγεται σαν γερασμένο φίδι που σέρνει του θανάτου την στερνή αλλαξιά
ότι καλό και ότι κακό λουφάζει μες το φόβο παίρνει διάσταση και μοιάζει ενοχικό λάμιες και άρπιες συνδαιτυμόνες φιλεύονται σε δείπνο μυστικό
κάποιας γκουέρνικας τα κέρατα του ταύρου νοιώθω να καίν’ τα σωθικά μου να τρυπούν εικόνες ..θύμισες ..τα θέλω και τα πρέπει από εξαρχής τα όνειρα σκηνοθετούν
μέσα στο Άδη ξεχάστηκε ο Ορφέας και ο Ποσειδώνας ξεβράστηκε σε μια ακροθαλασσιά σε κάθε Ιθάκη ξεψυχάει ο Οδυσσέας και ότι απώθησες σε αποζητά
σαν θάλασσα έρχεσαι και σπαταλάς στο κύμα την ορμή σου συνωμοσία θεϊκή πάνω στον άσπρο σου αφρό μια στιγμιαία σύναξη με υδάτινη υφή
κρατώ στα χέρια την ψυχή του ποιητή που σπαρταρά ανάμεσα σε στίχους αλχημιστής με σάρκινη γραμματική ανάδοχος σε λέξεις και σε ήχους
Στίχοι: Γιάννης Κακουλίδης Μουσική: Βασίλης Δημητρίου Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
Είσαι το ποίημα που δεν ξέρω ν' απαγγείλω η μουσική που δεν μπορώ να τραγουδώ είσαι η λέξη που δεν ξέρω να προφέρω είσαι η άσφαλτος που δεν την περπατώ
Μια ανάσα, μια περπατησιά ολόκληρος ο κόσμος Μια βόλτα στο κορμί σου όμως τρία τσιγάρα δρόμος
Είσαι η χώρα που ζητάω να γνωρίσω είσαι η φράση που δεν ξέρω να την πω Τ' άρωμα είσαι που διψάω να μυρίσω είσαι ολόκληρο το ρήμα σ' αγαπώ
Στίχοι: Κίτρινα Ποδήλατα Μουσική: Κίτρινα Ποδήλατα Πρώτη εκτέλεση: Δέσποινα Ολυμπίου
Είναι ο δρόμος μπροστά σου ένα γέλιο που σβήνει είναι η σκέψη στεγνή και σημάδια μου αφήνει πάνω στην άμμο που σκέπασε όσα είχα δώσει βρες πάλι τα ίχνη προτού ξημερώσει
Τριγύρω τα φώτα έχουν σβήσει τα σπίτια κλειστά οι μέρες μικραίνουν στη δύση πουλιά που πετούν χαμηλά Θυμάμαι τραγούδια να λες κι ο δρόμος ν΄ανοίγει θυμάμαι μεγάλες στιγμές που πίσω έχουν μείνει
Βρες μου ένα τρόπο κοντά σου να ζω και θα το δεις πως θα΄μαι εδώ Εδώ που η καρδιά ζητά να κρυφτώ εδώ κι όταν φεύγω και πάλι γυρνώ
Δεν ξέρω αν ήτανε ψέμα ή αλήθεια όλα αυτά αυτά που ζωές ξεσηκώνουν σκορπίσανε φύγαν μακριά οι χάρτες δεν έχουν στεριά κι οι φάροι σβησμένοι Μα εγώ σ΄αγαπώ δυνατά κι αυτό πια μου μένει
Βρες μου ένα τρόπο κοντά σου να ζω και θα το δεις πως θα΄μαι εδώ Εδώ που η καρδιά ζητά να κρυφτώ εδώ κι όταν φεύγω και πάλι γυρνώ
Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Φίλε, η καρδιά μου τώρα σαν να εγέρασε Τελείωσεν η ζωή μου της Αθήνας, που όμοια γλυκά και με το γλέντι επέρασε και με την πίκρα κάποτε της πείνας.
Δε θα 'ρθω πια στον τόπο που η πατρίδα μου τον έδωκε το γιόρτασμα της νιότης, παρά περαστικός, με την ελπίδα μου, με τ' όνειρο που εσβήστη, ταξιδιώτης.
Προσκυνητής θα πάω κατά το σπίτι σου και θα μου πουν δεν ξέρουν τι εγίνης. Μ' άλλον μαζί θα ιδώ την Αφροδίτη σου κι άλλοι το σπίτι θα 'χουν της Ειρήνης.
Θα πάω προς την ταβέρνα, το σαμιώτικο που επίναμε για να ξαναζητήσω. Θα λείπεις, το κρασί τους θα' ναι αλλιώτικο, όμως εγώ θα πιω και θα μεθύσω.
Θ' ανέβω τραγουδώντας και τρεκλίζοντας στο Ζάππειο που ετραβούσαμεν αντάμα. Τριγύρω θα 'ναι ωραία πλατύς ο ορίζοντας, και θα 'ναι το τραγούδι μου σαν κλάμα.
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου Μουσική: Δήμος Μούτσης Πρώτη εκτέλεση: Βασιλική Λαβίνα
Άλλες ερμηνείες: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Δεν έχει πια ζωή εδώ στα περιβόλια μοιάζουν με τ' άδεια καφενεία που με χτίκιασαν. Δεν έχει πια ζωή εδώ στα περιβόλια. Τη νύχτα βρέχει σκοτωμούς.
Πώς να θερίσω μουσικές βουνά και σπίτια με δικάζουν στα πραιτώρια, βλέπω τα δέντρα μου κι αυτά μαστιγωμένα και τα πηγάδια μου φαρμακωμένα και τα πουλιά μου σαν καημός δεκαπεντασύλλαβος.
Δεν έχουν πια ζωή αυτά τα ερημονήσια μοιάζουν με τ' άδεια τα ξωκλήσια που ερήμωσαν. Δεν έχουν πια ζωή αυτά τα ερημονήσια. Τη νύχτα βρέχει σκοτωμούς.
Γι' αυτό θ' αφήσω εγώ αυτά τα περιβόλια, θα βγω να πάρω τα στενά της θάλασσας μα δεν μπορώ.
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει, που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει. Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα. Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή. Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει, που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει. Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα. Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Τους βλέπω μπρος τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι. Βουβές γυναίκες, άλαλες που δύναμη αναβλύζουν, παιδάκια που δε νιώθουνε το δρόμο που βαδίζουν. Α! Τα χρόνια τα παλιά, βαριά φορτία φεύγαν για την Αμέρικα.
Του Κατσαρού ανεμίζουνε τα κατσαρά μαλλιά του, καθώς κοιτάζει αντίθετα προς τη γενέτειρά του. Του φέρνει ο άνεμος στ΄αυτιά τραγούδια αγαπημένα, τα παιξε στην κιθάρα του, τα δωσε και σε μένα. Α! απ' την Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Και σαν το κουρελόβαρκο αδειάσει στο λιμάνι, θα τους στοιβάξουν στη σειρά οι ξένοι πολισμάνοι. Άλλοι θάχουν τον τρόπο τους και θα ευδοκιμήσουν και άλλοι ως να πεθάνουνε τη δίψα δεν θα σβήσουν. Α! στην Αμε
... Διαβάστε περισσότερα »
Είν' ο καιρός σκέψη που σπάει μάτι που ξενυχτάει, είναι φωνή που κλαίει. Σαν συγγενής τρελός στη φυλακή σαν μια ντροπή, κάτι που καίει.
Eίναι καιρός το σώμα αυτό που απορεί που αδυνατεί και δεν νικάει μες στο πηγάδι σαν κοιτάει τραβάει τον εαυτό του και ρωτάει, και ρωτάει:
Ποιά μυστικά μας έμαθε η σιωπή; Ποιός τα πληρώνει αυτά; Ποιός μας κοιτά; Ποιανού τροφή τα λόγια μας αυτά; Ποιός μας κοιτά και δεν μιλά;
Eίναι ο καιρός μακριά διαδρομή ανάγκη μια στιγμή και πόνος ξένος. Eίν' η χαρά στα μάτια ενός παιδιού το φως του φεγγαριού, το ναι του διπλανού. Παράθυρο ο καιρός, λάγνος Θεός κι εχθρός.
Στίχοι: Αντώνης Παππάς Μουσική: Τάκης Χάρλας Πρώτη εκτέλεση: Θάνος Καλλίρης
Η νύχτα μπήκε στο ποτήρι μου φωτιά σε ολόκληρη την ύλη μου Κοιτάζω την φωτογραφία σου και συναντώ την απουσία σου
Με μια φωνή σχεδόν παράλογη στην πόρτα στέκω την μισάνοιχτη Και μέσα στην απελπισία μου αρχίζω την απολογία μου
Καταθέτω, την περηφάνια μου μπροστά σου καταθέτω τον πανικό στο τρελαμένο μου μυαλό καταθέτω την αγωνία που με σκίζει πως καθόλου δεν σ' αγγίζει καταθέτω Καταθέτω, είμαι στο χείλος του γκρεμού κατάλαβε το κι αν δε σε νοιάζει που εγώ για σένα αιμορραγώ, ξέχασε το μπορεί να μη σε ενδιαφέρει κάποιος όμως υποφέρει κι είμαι εγώ
Με χέρι αδύναμο και άρρωστο σου γράφω γράμμα για το άγνωστο Τα δάκρυά μου θα είναι οι δρόμοι μου σου στέλνω άλλη μια συγγνώμη μου
Στίχοι: Κώστας Μποζώνης Μουσική: Γιάννης Σπανός Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κούτρας
Ακόμα χτες μου 'λεγες πόσο μ' αγαπάς θα είμαι η γη σου κι ο ουρανός σου όπου κι αν πας πως με το γέλιο μου θα βρίσκεσαι, θα χάνεσαι και ένα μου χάδι φυλαχτό σου θα φοράς.
Κι ήρθε βροχή και σκοτεινιά τώρα τα λόγια σου στα ράφια μου σκονίζονται θα κάνω πέτρα την καρδιά αφού το χτες δεν ζει παντοτινά.
Ακόμα χτες μου 'λεγες πόσο μ' αγαπάς θα είμαι πάντα το τραγούδι της καρδιάς πως κάθε βράδυ μέσα στ' όνειρο θα κρύβεσαι και το πρωί πάλι ζωή θα μου χρωστάς.
Κι ήρθε βροχή και σκοτεινιά τώρα τα λόγια σου στα ράφια μου σκονίζονται θα κάνω πέτρα την καρδιά αφού το χτες δεν ζει παντοτινά.
Στίχοι: Τόλης Χάρμας Μουσική: Τόλης Χάρμας Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Μάνα μου, γλυκιά μου μάνα πόσο, πόσο σ' έχω βασανίσει, πως α- πως αντέχεις τόσα χρόνια και δεν έχεις πια τσακίσει, πως α- πως αντέχεις τόσα χρόνια και δεν έχεις πια τσακίσει.
Μόνη κι έρημη στο σπίτι κλαις και- κλαις κι εσύ τη συμφορά σου, για το- για το άμυαλο παιδί σου και ασπρίσαν τα μαλλιά σου, για το- για το άμυαλο παιδί σου και ασπρίσαν τα μαλλιά σου.
Έχω τώρα μετανιώσει, θέλω, θέλω να ξαναγυρίσω, να γλυ- να γλυκάνω τη ζωή σου και κοντά σου πια να ζήσω, να γλυ- να γλυκάνω τη ζωή σου και κοντά σου πια να ζήσω.
Στίχοι: Χρήστος Προμοίρας Μουσική: Πόλυς Πελέλης Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Καραγιάννης
Μια λέξη σου αρκεί Ν’ αλλάξει της ζωής μου τη πλοκή Ο ήλιος να φανεί Στο γκρίζο το καιρό που μ’ απειλεί Μ’ ένα φιλί
Μια λέξη σου αρκεί Μια τόση δα λεξούλα τρυφερή Κι εγώ θα είμαι εκεί Στα θέλω και στα πρέπει σου Σινιάλο στο καθρέφτη σου Στο λέω θα ‘μαι εκεί
Θα είμαι εκεί ότι κι αν συμβεί Σκιά σε κάθε σου στιγμή Μόνο μια λέξη σου αρκεί Μαζί να ζήσουμε Στον έρωτα ν’ αφήσουμε Κάτι σαν πέμπτη εποχή Μόνο μια λέξη σου αρκεί
Μια λέξη σου αρκεί Ν’ αλλάξει τα’ Όνειρο μου διαδρομή Η άνοιξη να ‘ρθει Με φόρα στη καρδιά μου τη κλειστή Σε μια στιγμή
Μια λέξη σου αρκεί Μια τόση δα λεξούλα τρυφερή Κι εγώ θα είμαι εκεί Στο γέλιο και στο δάκρυ σου Σε κάθε μονοπάτι σου Στο λέω θα ‘μαι εκεί
Θα είμαι εκεί ότι κι αν συμβεί Σκιά σε κάθε σου στιγμή Μόνο μια λέξη σου αρκεί Μαζί να ζήσουμε Στον έρωτα ν’ αφήσουμε Κάτι σαν πέμπτη εποχή Μόνο μια λέξη σου αρκεί
Στίχοι: Αφροδίτη Μάνου Μουσική: Αφροδίτη Μάνου Πρώτη εκτέλεση: Αφροδίτη Μάνου
Καράβι κόκκινο, καράβι κόκκινο πάει Πάνω από θάλασσες, πάνω από λίμνες πετάει Το σφυροδρέπανο πέφτει στο κύμα και σπάει Κι απ' την ανάποδη την ιστορία γυρνάει.
Στο Βερολίνο το τείχος περνάει και στο Πεκίνο το δράκο ξυπνάει, Στο Βερολίνο το τείχος περνάει και στο Πεκίνο ξυπνάει. Καράβι κόκκινο, καράβι κόκκινο πάει Ανθρωποθάλασσες κι ανθρωποφάγους μετράει
Μέσα στο σπίτι σου σαν κλεφτοφάναρο σκάει Κι έτσι απροσκάλεστο λογαριασμό σου ζητάει. Στο Βερολίνο με βότκα μεθάει και στο Πεκίνο μια νύχτα τα σπάει, Στο Βερολίνο με βότκα μεθάει και στο Πεκίνο τα σπάει.
Είπαν ότι θά 'ρθουνε ηλιόλουστα φεγγάρια μα τα όνειρα τα σπρώξανε οι επίσημοι στα ζάρια άκυρα συνθήματα που ξέφτισε ο ασβέστης παγιδεύεται η σκιά μου και θολώνει ο καθρέφτης. Είπαν ότι οι ελπίδες μας θα πάρουνε τιμόνι μα σφυρίζουνε οι σφαίρες στο απέναντι μπαλκόνι φόρτωσαν τα σύννεφα ατσάλι με αναρτήσεις και ξεθύμανε η αγάπη από τις αντεκδικήσεις.
Είπαν ότι ο έρωτας θα δέσει στο λιμάνι μα οι όρκοι τους δολώματα σε σάπιο παραγάδι σήκωσαν σημαία τα σκοτάδια του άγριου πλήθους και ματώσανε οι κεραίες στα οδοφράγματα του μίσους. Είπαν ότι οι φίλοι μας θα βγούνε από το φράχτη μα η παρέα εξατμίστηκε στο πρώτο φως του κράχτη ήχοι ευθυγραμμίζονται σε απόλυτη ευθεία σαν τυχάρπαστοι κομπάρσοι μες τη φαρσοκωμωδία.
Είπαν ότι σίγουρα θα δούμε Αλκυονίδες μα στεγνώσανε τα δάκρυα και στέρεψαν οι ελπίδες θύματα αιχμάλωτα στη χέρσα πολιτεία σαν τελεία σε άσπρο κύκλο που σταμπάρει η Ιστορία. Είπαν ότι έρχονται αισιόδοξες ημέρες μα λυθήκανε τα δάχτυλα και σκόρπισαν οι βέρες τίποτα στο τίποτα απρόσωπα τα θέλω μες τη ψύχρα τη ξεφτίλα τη βρωμιά και το μπουρδέλο.
Είπαν ότι σύντομα θα βγούμε από τα ζόρια μα ξεχύθηκαν τα πέλαγα και πνίγηκαν τα εφόδια άρχισε η παρέλα
... Διαβάστε περισσότερα »
Στίχοι: Γιάννης Μηλιώκας Μουσική: Γιάννης Μηλιώκας Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Μηλιώκας
Μ' αρέσεις όταν χορεύεις, μ' αρέσεις όταν ουρλιάζεις, μ' αρέσεις όταν ζηλεύεις, μ' αρέσεις κι όταν διατάζεις, τρελαμένη όταν είσαι μ' αρέσεις, μεθυσμένη όταν είσαι μ' αρέσεις, τρομαγμένη όταν είσαι μ' αρέσεις, δακρυσμένη όταν είσαι μ' αρέσεις, ρε τι έχω πάθει μαζί σου, πλάκα θα 'χει να σ' ερωτευθώ, ρε τι έχω πάθει μαζί σου, πλάκα θα 'χει να σ' ερωτευθώ.
Μ' αρέσεις όταν γκρινιάζεις, μ' αρέσεις όταν χαϊδεύεις, μ' αρέσεις όταν κουρνιάζεις, μ' αρέσεις κι όταν μαγειρεύεις, ξεντυμένη όταν είσαι μ' αρέσεις, ξαναμένη όταν είσαι μ' αρέσεις, ιδρωμένη όταν είσαι μ' αρέσεις, μουτρωμένη όταν είσαι μ' αρέσεις, ρε τι έχω πάθει μαζί σου, πλάκα θα 'χει να σ' ερωτευθώ, ρε τι έχω πάθει μαζί σου, πλάκα θα 'χει να σ' ερωτευθώ.
Μμμμμμ κολλημένη όταν είσαι μ' αρέσεις, πεινασμένη όταν είσαι μ' αρέσεις, σκοτωμένη όταν είσαι μ' αρέσεις, ξεβαμένη όταν είσαι μ' αρέσεις, ρε τι έχω πάθει μαζί σου, πλάκα θα 'χει να σ' ερωτευθώ, ρε τι έχω πάθει μαζί σου, δεν μπορούσα να το φανταστώ, πλάκα θα 'χει να σ' ερωτευθώ, πλάκα θα 'χει να σ' ερωτευθώ, δεν μπορούσα να το φανταστώ, πλάκα θα 'χει να σ' ερωτευθώ, πλάκα θα 'χει να σ' ερωτευθώ
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος Μουσική: Μίμης Πλέσσας Πρώτη εκτέλεση: Δάκης
Πέρασες τόσες βροχές για να 'ρθεις σε 'μενα φέρνοντας χούφτες με φως να νιφτώ Πέρασα τόσες ζωές για να βρω εσένα μεσ' τη ζεστή σου αγκαλιά να κρυφτώ.
Τόσα καλοκαίρια μου 'χαν φύγει από τα χέρια τόσα καλοκαίρια που δεν σ' αγαπούσα ρώταγα τι φταίει για το στόμα μου που καίει τώρα ξέρω πως τα χείλια σου ζητούσα.
Άπλωσες τα χέρια και γυρνούν τα καλοκαίρια και με φέρνουν να βρεθώ κοντά σου σε θέλω, σε θέλω, σ' αγαπώ
Στίχοι: Μη διαθέσιμο Μουσική: Μη διαθέσιμο Πρώτη εκτέλεση:
Κοιμήσου, φως μου κι ο Χριστός σου παραστέκει πλάι κοιμήσου, κι η μανούλα σου την κούνια σου κουνάει Την κούνια σου την έστρωσα με μαλακό σεντόνι που το'πλυναν και τό' καναν νεράιδες σαν το χιόνι !
Στο πάπλωμά σου κέντησα αετούς να σε στολίζουν σου κέντησα μια Παναγιά στ'αχνό προσκέφαλό σου Κι ακόμα την Αγιά-Σοφιά να'χεις στο μάγουλό σου...
Στίχοι: Πυθαγόρας Μουσική: Γιώργος Κατσαρός Πρώτη εκτέλεση: Λευτέρης Μυτιληναίος
Φίλε δεν έχουμε την ίδια την καρδιά Κι ας προδοθήκαμε παράφορα κι οι δύο Εμένα φεύγοντας με πλήγωσε βαριά Κι εσύ δε νιώθεις ούτε ζέστη ούτε κρύο
Δεν είναι φίλε όλες ίδιες οι καρδιές Κι ας έχουν ίδιο τον παλμό όταν χτυπάνε Άλλες ξεχνούν μόλις περάσουν δυο βραδιές Κι άλλες αιώνια πονούν και αγαπάνε
Φίλε δεν έχουμε την ίδια την ψυχή Κι ας είναι ίδια η πικρή μας ιστορία Εγώ για κείνη θα πονώ κάθε στιγμή Κι εσύ γυρεύεις να της βρεις μια τιμωρία
Στίχοι: Λάκης Λαζόπουλος Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Θωμαΐδης
Άλλο το πόδι μου εδώ μέσα δε χωράει είναι από πίσω η ζωή και το χτυπάει όλο τα νούμερα στενεύουν με παιδεύουν και οι πατούσες μου απ' έξω περισσεύουν.
Την Κυριακή των παπουτσιών έλα να ψάξουμε λοιπόν σε ποια ζωή χωράμε την Κυριακή των παπουτσιών έλα ν' αλλάξουμε λοιπόν αν θες αλλού να πάμε.
Όλο το κράτος εδώ μέσα δε χωράει δεν πάει άλλο, το παπούτσι μου δεν πάει είκοσι χρόνια τώρα πάνε που κουτσαίνω και δύο χρόνια στα παπούτσια μου δεν μπαίνω.
Την Κυριακή αν θες κι εσύ την Κυριακή αν θες κι εσύ αλλού να πάμε
Στίχοι: Σπύρος Γιατράς Μουσική: Αλέκος Χρυσοβέργης Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Οι δοκιμές και τα πειράματα τελειώσαν και παρ΄το απόφαση για σένα είμαι εγώ κι αν κάτι πράξεις σου και λόγια με πλήγωσαν όπου κι αν βρίσκεσαι εκεί θα είμαι εγώ
Θα με βρίσκεις μπροστά σου όπου πας κι όπου ζεις δε θα μπει στην καρδιά σου σαν και μένα κανείς Θα με βρίσκεις μπροστά σου θα σε πνίγει το χθες και όταν άλλος σ΄αγγίζει το όνομά μου θα λες
Μην προσπαθείς απ΄την αλήθεια να ξεφύγεις τον χαρακτήρα μου τον έφταιξες εσύ κανένας δρόμος δεν υπάρχει για να φύγεις ούτε γωνιά για να κρυφτείς σ΄όλη τη γη
Στίχοι: Λάκης Τεάζης Μουσική: Χρήστος Γκάρτζος Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Εγώ είμαι ένα σπουργίτι ένα φτωχό παιδί ένα χαμογελάκι στου κόσμου την αυλή η φτώχεια μου καθρέφτης έλα να γυαλιστείς το δάκρυ μου νεράκι έλα για να λουστείς
Έλα να σε γνωρίσω με το σπιτάκι μου και με τον μπαγλαμά μου το αδερφάκι μου έλα να δεις πώς ζούμε και πώς δουλεύουμε μια σπιθαμή στον ήλιο κι εμείς ν' ανέβουμε
Εγώ είμαι ένα σπουργίτι ένα φτωχό παιδί δεν ξέρω το μετάξι και το χρυσό φλουρί τα χέρια μου μαχαίρια τα μπράτσα μου σπαθιά και η καρδιά μου άστρο στα στήθια μου βαθιά
Έλα να σε γνωρίσω με το σπιτάκι μου και με τον μπαγλαμά μου το αδερφάκι μου έλα να δεις πώς ζούμε και πώς δουλεύουμε μια σπιθαμή στον ήλιο κι εμείς ν' ανέβουμε
Στίχοι: Ευτύχης Ζαρμπ Μουσική: Ευτύχης Ζαρμπ Πρώτη εκτέλεση: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Τραγουδάκι - τραγουδάκι δεν υπάρχει τέλος σκάει κι έρχεται η αγάπη τρέχει σαν το βέλος.
Μια φεύγει μια χάνεται και στρίβει μια έρχεται την πόρτα μου ανοίγει αεράκι δροσερό που με χτυπάει φεύγει έρχεται μετά με τριγυρνάει αεράκι δροσερό που με χτυπάει σαν τη δω να πλησιάζει με μεθάει.
Μια μελωδία δίχως τέλος να σου φτιάξω με δυο λόγια την εικόνα σου να ψάξω μες το χρόνο που περνάει και μας ενώνει φεύγει έρχεται η αγάπη δυναμώνει μες το χρόνο που περνάει και μας ενώνει σαν τα μάτια σου το φως μου μεγαλώνει.
Στίχοι: Γιάννης Καραλής Μουσική: Γιάννης Καραλής Πρώτη εκτέλεση: Λίτσα Γιαγκούση
Οι δάσκαλοι μου μίλαγαν για μόρφωση και γνώση, μα ο κόσμος έχει απόγνωση και πίκρα άλλη τόση.
Ωx αμάν και yahabibi και να ξέραμε κολύμπι, ωx αμάν και γιαλελέλι, η αγάπη δύο θέλει. Ωx αμάν και yahabibi με καημούς και Καζαντζίδη, ωx αμάν και γιαλελέλι, χόρεψέ μου τσιφτετέλι.
Οι δάσκαλοι μου είπανε για ηθική και τάξη. Τα λόγια, λόγια μείνανε και τίποτα στην πράξη.
Ωx αμάν και yahabibi και να ξέραμε κολύμπι, ωx αμάν και γιαλελέλι, η αγάπη δύο θέλει. Ωx αμάν και yahabibi με καημούς και Καζαντζίδη, ωx αμάν και γιαλελέλι, χόρεψέ μου τσιφτετέλι.
Στίχοι: Γιάννης Δόξας Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Μαζωνάκης
Μην με ρωτάς τι έχω, μην νοιάζεσαι κι αντέχω που κλείσανε οι δρόμοι για μας οριστικά, Εσύ που δεν με ξέρεις,για αγάπη δεν συμφέρεις, είμαστε δυο κόσμοι αιώνες μακριά, Δεν θέλω τίποτα δεν ψάχνω τις νύχτες συντροφιά, μην ασχολείσαι δεν υπάρχω πέφτω στην φωτιά.
Εγώ τη ζωή μου και εσύ την δικιά σου, εγώ στ' όνειρο μου και εσύ στην σκιά σου, η μοίρα σου δείχνει την πόρτα μπροστά σου, ξανά δεν πληρώνω τα σφάλματα σου Εγώ τη ζωή μου και εσύ την δικιά σου, ακόμα μια μέρα δεν μένω κοντά σου, ακόμα μια νύχτα στην άδεια αγκαλιά σου, το ψέμα δεν σβήνουν τα δάκρυα σου.
Αιχμάλωτος δεν θα 'μαι,τα βράδια μου κοιμάμαι, σ' αυτόν τον εφιάλτη που κόβει σαν γυαλί, το έργο κατεβαίνει και στην αυλαία μένει, η αγάπη να πεθαίνει μ' εσένα θεατή.
Εγώ τη ζωή μου και εσύ την δικιά σου, εγώ στ' όνειρο μου και εσύ στην σκιά σου, η μοίρα σου δείχνει την πόρτα μπροστά σου, ξανά δεν πληρώνω τα σφάλματα σου Εγώ τη ζωή μου και εσύ την δικιά σου, ακόμα μια μέρα δεν μένω κοντά σου, ακόμα μια νύχτα στην άδεια αγκαλιά σου, το ψέμα δεν σβήνουν τα δάκρυα σου.
Στίχοι: Πασχάλης Τσιαλιάφας Μουσική: Παντελής Μακρής Πρώτη εκτέλεση: Ταξιδιώτες Ψυχής
Σ΄ένα δωμάτιο κλειστό κάθισα να ονειρευτώ τη ζωή μου το μόνο που είδα καλά ήσουν εσύ όπως παλιά και πάλι δική μου Σ΄ένα δωμάτιο μικρό μ΄ένα τραγούδι γνωστό να θυμάμαι όλες αυτές τις στιγμές που τότε αγαπούσα πολύ μα τώρα πια τις φοβάμαι
Δες πως όλα σε φέρνουνε πίσω μα λες είναι αργά να γυρίσω κι όλα τελειώνουν εδώ Γύρνα το χρόνο και δες οι μέρες μου μοιάζουν σαν χρόνια πόσο ν΄αντέξω ακόμα δωσ΄μου καρδιά να πιαστώ σ΄ένα δωμάτιο κλειστό
Σε κάποιο δωμάτιο μπορεί να βρίσκεσαι μέσα κι εσύ να θυμάσαι μα ότι κι αν γίνει εγώ τα πάντα θα κάνω αν μπορώ να μη λυπάσαι
Δες πως όλα σε φέρνουνε πίσω μα λες είναι αργά να γυρίσω κι όλα τελειώνουν εδώ Γύρνα το χρόνο και δες οι μέρες μου μοιάζουν σαν χρόνια πόσο ν΄αντέξω ακόμα δωσ΄μου καρδιά να πιαστώ σ΄ένα δωμάτιο κλειστό
Τρία πουλάκια κάθουνται στον Έλυμπο στη ράχη, τό ' να τηράει τα Γιάννινα, τ' άλλο την Κατερίνα, το τρίτο το καλύτερο μοιριολογάει και λέει: Τι είν' το κακό που πάθαμε οι μαύροι οι Λαζαίοι; Μας χάλασε ο Βελή πασάς, μας έκαψε τα σπίτια, μας πήρε τις γυναίκες μας, μας πήρε τα παιδιά μας, στον Τούρναβο τις πάησε, πεσκέσι του βεζίρη. Μπροστά παγαίνει η Τόλιαινα, κι οπίσω οι συννυφάδες, κι οπίσω οπίσω η Κώσταινα με το παιδί στο χέρι, σα μήλο, σα τριαντάφυλλο, σα νεραντζιά κομμένη. Βγαίνουν κυράδες την τηρούν από τα παραθύρια. Ποιές είν' αυτές οπ' όρχουνται στην Πόρτα, στο Σαράι; -Κυράδες τί λογιάζετε, κυράδες, τί τηράτε; -Εμείς είμεστε κλέφτισσες, γυναίκες των Λαζαίων.
Βελή πασάς αγνάντευε, στέκει και τις ρωτάει. -Γυναίκες, που ειν' οι άντροι σας κι οι καπιταναραίοι; -Είναι ψηλά στον Έλυμπο, ψηλά στα κυπαρίσσια. -Πάρτε τες τρεις φλακώστε τες, βάλτε τες στο μπουντρούμι, την Κώσταινα την όμορφη φέρτε την στο χαρέμι. -ʼφες μ', αφέντη μ', άφες με, δυο λόγια να σου κρίνω, να γράψω μια πικρή γραφή στον καπετάνιο Κώστα. "Εσύ, Κώστα μ', στον Έλυμπο, ψηλά στα κυπαρίσσια, κ' η Κώσταινα στον Τούρναβο σε τούρκικο χαρέμι"
Στίχοι: Νίκος Καρβέλας Μουσική: Νίκος Καρβέλας Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση
Όχι, όχι, όχι, δε θα νευριάσω ούτε και σκοπεύω να σε βρίσω. Όχι, δε θα σου φωνάξω, ούτε εξηγήσεις θα ζητήσω.
Θέλω για τελευταία φορά να σε κοιτάξω μες στα μάτια. Θέλω το χέρι να σου σφίξω, να σου πω:
Συγχαρητήρια, ελπίζω να αισθάνεσαι καλά γι' αυτό που έκανες, τις νύχτες να κοιμάσαι δίχως τύψεις που με πέθανες. Θερμά συγχαρητήρια ακόμη μια φορά.
Συγχαρητήρια, που είχες τόσο θράσος και με την καρδιά μου έπαιξες και χρόνια υποκρινόσουν ότι εμένα μόνο αγάπαγες. Θερμά συγχαρητήρια ακόμη μια φορά ...
Λάθος, λάθος, λάθος άλλο δε θα κάνω, δεν πρόκειται ξανά να σ’ ενοχλήσω. Λάθος, λάθος αν νομίζεις πως ψάχνω τρόπο να σε φέρω πίσω.
Θέλω για τελευταία φορά να σε κοιτάξω μες στα μάτια. Θέλω το χέρι να σου σφίξω, να σου πω:
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος Μουσική: Πέτρος Ίμβριος Πρώτη εκτέλεση: Λίλιαν Μαδιανού
Ρώτησα για σένα το φεγγάρι κι αυτό μου είπε κλαίγοντας πως πάλι πας γυρεύοντας.
Κάνε μου, αγάπη μου, τη χάρη, μη με πονάς αφόρητα με λάθη ασυγχώρητα.
Μήπως να τελειώσουμε, μήπως να χωρίσουμε, μήπως είναι ώρα, μάτια μου, για να το διαλύσουμε;
Μήπως με βαρέθηκες και ψάχνεις αφορμές; Πες το να τελειώνουμε, μη νιώθεις ενοχές. Στη ζωή δεν έχω μάθει να παρακαλώ. Μάζεψε τα πράγματά σου κι άντε στο καλό.
Ρώτησα τ’ αστέρια πού γυρίζεις, κι εκείνα δεν μιλήσανε, ματώσανε και σβήσανε.
Το όνειρο, αγάπη μου, γκρεμίζεις. Μα πλέον δεν ανέχομαι με άλλη να σε σκέφτομαι.
Μήπως να τελειώσουμε, μήπως να χωρίσουμε, μήπως είναι ώρα, μάτια μου, για να το διαλύσουμε;
Μήπως με βαρέθηκες και ψάχνεις αφορμές; Πες το να τελειώνουμε, μη νιώθεις ενοχές. Στη ζωή δεν έχω μάθει να παρακαλώ. Μάζεψε τα πράγματά σου κι άντε στο καλό.
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
Είπες θα γυρίσεις και περίμενα καιρό σαν το διψασμένο της βροχούλας το νερό έμοιαζε η καρδιά μου με πουλί στην ερημιά άνοιξη δεν γνώρισα καμιά
Κοίταξα στο δρόμο το διαβάτη το στερνό είδα στο τραπέζι το ποτήρι το αδειανό έτσι πάει ο κόσμος μη ζητάς να πάει αλλιώς έτσι σμίγει ο κόσμος ο καινούργιος και ο παλιός
Είπες θα γυρίσεις και περίμενα καιρό σαν τον πεινασμένο το ψωμάκι το ξερό έμοιαζα με δένδρο που 'χει χάσει τον καρπό έφυγες κι ακόμα σ' αγαπώ
Facebook αστεία, εικόνες, βίντεο και άλλα! Μια σελίδα για την αστεία πλευρά του FaceBook. Αστείες φωτογραφίες ,καταστάσεις, βίντεο και άλλα απο το Facebook είναι εδώ.
