Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος Μουσική: Αντώνης Βαρδής Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Βαρδής
Ένοχος στα μάτια σου εγώ Τίποτα δεν άφησες εδώ Φοβάμαι να σε ψάξω κρύβεις στο βλέμμα την φωτιά Μια πόλη που κοιμάται είσαι για μένα τώρα πια
Έχεις καταστρέψει την λογική μου είσαι και ζωή μου και φυλακή μου κάνεις το όνειρό μου στάχτη και με σκορπάς Μέρα με την μέρα πρόσωπα αλλάζεις σε ανακαλύπτω και με τρομάζεις Παίζεις με χαρτιά κρυμμένα και μου την σπας
Επικίνδυνα αγαπάς καταστρέφεις όπου πας Επικίνδυνα αγαπάς δεν σε νοιάζει πια για μας
Ένοχος στα μάτια σου εγώ Χάσαμε το νόημα κι οι δυο Φοβάμαι να σε ψάξω όπου σε βρίσκω με πονάς Ο γύρος του θριάμβου έχει τελειώσει πια για εμάς
Έχεις καταστρέψει την λογική μου είσαι και ζωή μου και φυλακή μου κάνεις το όνειρό μου στάχτη και με σκορπάς Μέρα με την μέρα πρόσωπα αλλάζεις σε ανακαλύπτω και με τρομάζεις Παίζεις με χαρτιά κρυμμένα και μου την σπας
Επικίνδυνα αγαπάς καταστρέφεις όπου πας Επικίνδυνα αγαπάς δεν σε νοιάζει πια για μας
Τίποτα άλλο δεν φοβούνται οι ισχυροί παρά την πίστη των ανθρώπων στον εαυτό σους κατασκευάζουν μια παιδεία νοσηρή μην μαθευτεί οριστικά το μυστικό τους Κρύβουν τη γνώση σε μανδύα σοβαρό ... Διαβάστε περισσότερα »
Τιμή και δόξα σε αυτόν που πάτησε τους νόμους που τα φτερά του έδωσε και σ' άλλους να πετάξουν για να ξεφύγουν μακριά, ν' ανοίξουν νέους δρόμους προσμένοντας παντοτινά τον κόσμο να αλλάξουν Τιμή και δόξα σε αυτόν που άδραξε τη μέρα
... Διαβάστε περισσότερα »
Τι ειν΄ η ζωή, καλέ μου καπετάνιο Ρώτησα χθες έναν χαμένο ποιητή Κι αυτός αντί πολλές κουβέντες να μου πει Κάτι ζωγράφισε στον πίνακα απάνω Κι ύστερα μου 'πε: ... Διαβάστε περισσότερα »
μου μαθεςτα best western hilton marriott kai radisson εσυ που ξαπλωνες μοναχα στο γκαζον Ρε δεν κανει τον ανθρωπο ο τοπος που κοιμαται μα πως ειναι ξυπνιος νεοπλουτοι ξυπνατε νεοπλουτοι ξυπαντε νεοπλουτοι ξυπνατε ... Διαβάστε περισσότερα »
Στη ζωη να ξερεις πως πρεπει να ρισκαρεις μονο ετσι θα πετυχεις οσα θελεις κι αν χασεις αν κερδισεις αν ρεφαρεις και τους στοχους εις περας θα φερεις το ρισκο να μην το χρεωνεις αλλου μονο σε σενα ... Διαβάστε περισσότερα »
1 "Ασελγώντας στο κουφαρι του Μπωντλαιρ" Το να ριχνεις μπουνοκλωτσιδια και κουτουλιες στο τοιχο δεν ξερω αν λεγεται παθος παντως απο αυτο προηλθαν αυτοι οι στιχοι και θα ελεγα και οτιδηποτε γραφω. ... Διαβάστε περισσότερα »
Σαν κέρμα γυρνά μάταια για μια πρόβλεψη μες στην ομίχλη κι απ' την άλλη πλευρά του δρόμου τον κοιτά επίμονα μια σκιά απόκοσμες σκέψεις στιγματίζουν τη στιγμή
Είμαι ελεύθερos και θα' μαι Με αυτά που βλέπω και που ζω Είμαι ελεύθερos και θα' μαι Για όσο αντέχω, για όσο το μπορώ Βλέπω τους φίλους μου και τους λυπάμαι ... Διαβάστε περισσότερα »
[video]Hiliometra hilia hilia kai alla tosa milia otan se do tha sou doso hilia filia sta heilia I stin 1000 ipsose ta an mporeis metrise ta ki istera horese ta st’ ouranou tin podia
San erthei I mera pou th’ antalaksoume mazi kalimera pou th’ anasanoume ton idio aera tote I nihta mas tha moiazei me nihta Pou pairnei fotia
Hiliometra hilia hilia kai alla tosa milia otan se do tha sou doso hilia filia sta heilia I stin 1000 ipsose ta an mporeis metrise ta ki istera horse ta st’ouranou tin podia den eisai moni se kosmo pou pligonei pou emathe na lionei ta aisthimata pou emathe na skotonei ti ki an to psema triponei opos sta spitia I skoni otan vrethoume tha ksaplosoume sto idio sedoni den eisai I moni pou psahnei kati alithino eimaste ki alloi ki ehoume olio kati koino ti? pliges ap’ agapes dikes mou aftapates pikra proina apo lathos agapes kai tha ‘ rthei I mera pou th’ antamosoume ton ilio kai tha poume kalimera To proi tote tha moizei me giorti giati agape psahnoume olio se touti ti zoi
San erthei I mera pou th’ antalaksoume mazi kalimera pou th’ anasanoume ton idio aera tote I nihta mas tha moiazei me nihta Pou pairnei fotia.
Gia metra vradia kai skarta hadia otan se vro tha hathoune gia panta ta skotadia to fos that a kanei sintrimmia rimadia san giro sto plai sou n’ apokoimitho den eimai o monos pou ton piezei o hrono
... Διαβάστε περισσότερα »
perpathses pote se toixo dipla vrady me fwta svhsta me tou feggariou th kitrinada eides th zwh sou sa skia na perpata mazi me sena ws to telos na mh borei na fygei apo sena giati oi skies se syntrofevoun panta mexri to telos pou se vlepoun na ginesai ena skies se toixo zwes parallhles skies pou zoun zwgrafismenes se ana shmeio pou esy afhses
an thalassas kyma ypswthei kai kymata fteiaxei terastia den einai thymos alla viashnh na katalhxh sthn ammo akoubontas gynaikeia podia anakatevontas sayta koxylia kai ammo xwris na xehwrizoun panw tous ta synaisthmata ths gynaikas armyra tha ginei na noiwsei geysh o anemos pou perna
afhnes anases texontas xwris naxeis oxygono mesa sou afhnes anases trexontas na prolaveis thn eytuxia kapou makria afhnes anases legontas an tha ta kataferw na ftasw kai o ouranos sou soudwse anemo kai oxygono antexe na ftaseis ekei pou thes den tha metanoiwseis kai h anases sou tha zestathoun konta se alles afhse ths anases sou mexri h zwh sou namhn exei alles tote tha noiwseis oti ekanes ayto pou htheles panta
Στίχοι: Κατερίνα Γώγου Μουσική: Κυριάκος Σφέτσας Πρώτη εκτέλεση: Κατερίνα Γώγου
Καμιά φορά ανοίγει η πόρτα σίγα σιγά και μπαίνεις. Φοράς άσπρο κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια. Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου 72 φράγκα και φεύγεις. Έχω μείνει στη θέση που μ' άφησες για να με ξαναβρείς. Όμως πρέπει νά 'χει περάσει πολύς καιρός γιατί τα νύχια μου μακρύνανε κι οι φίλοι (μου) με φοβούνται.
Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες έχω χάσει την φαντασία μου κι όταν ακούω "Κατερίνα" τρομάζω. Νομίζω πως πρέπει να καταδώσω κάποιον.
Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε πως είσαι συ. Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες, γιατί γράψανε πως σου ρίξανε στα πόδια. Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο Στόχος, το νου σου ε;
Στίχοι: Ελίνα Κωνσταντοπούλου Μουσική: Luis Jose Pagan Πρώτη εκτέλεση: Ελίνα Κωνσταντοπούλου
Αγάπη είναι να δίνεις την καρδιά σου στον άλλον να μη μπορείς να νιώσεις τίποτα πιο μεγάλο με μια του μόνο λέξη στον Θεό να φτάνεις με μια του απουσία τον κόσμο να χάνεις Αγάπη είναι να ζεις με τη δική του σκέψη να περιμένεις πάντα μια δική του λέξη να πέφτεις στο κενό όταν σου φεύγει εκείνος αγάπη είναι να ξέρεις πως θα περιμένεις
Αγάπη μείνε κι απόψε μείνε κοντά μου δώσε μου ελπίδα και παρ΄την καρδιά μου Η ανάσα σου καίει τα πάντα τριγύρω μες στην αγκαλιά σου να έρθω να γείρω Αγάπη μου μείνε εδώ σε παρακαλώ άσε με μόνο να σε δω να σε χορτάσω κι άσε με μόνο να σε δω να σε χορτάσω
Η αγάπη είσαι εσύ και ποτέ μη μ΄αφήσεις χωρίς ερωτήσεις χωρίς απαντήσεις θα κάνω ό,τι θες δε ρωτώ δε μιλώ μες στα χέρια σου μόνο να με κρατήσεις αγάπη μου εσύ γλυκιά προσμονή τι νύχτα μας κρύβει μέχρι να΄ρθει η αυγή και με τη ψυχή από σένα τυφλή μη μ΄αφήσεις ξανά με το φόβο
Αγάπη μείνε κι απόψε μείνε κοντά μου δώσε μου ελπίδα και παρ΄την καρδιά μου Η ανάσα σου καίει τα πάντα τριγύρω μες στην αγκαλιά σου να έρθω να γείρω Αγάπη μου μείνε εδώ σε παρακαλώ αν σε χάσω θα πεθάνω
Δε θα τ΄αντέξω αν φύγεις από τη ζωή μου αν θες να καταλάβεις κοίτα τη ψυχή μου ... Διαβάστε περισσότερα »
Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος Μουσική: Fabrizio de Andrè Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος
Μαύρο μαργαριτάρι, μαύρη ομορφιά και χάρη μαύρη όπως δεν έχουμε δει στην ζωή μας τη στείρα παθιάρα και μαύρη Μαύρη που μαχαιρώνει και το αίμα μου ξηλώνει
Μαύρη και όταν αγιάζει σκοτώνει και δεν τη νοιάζει μαύρη μαγεία να πάρει, φτιάχνει φωλιά όταν δεν βγαίνει φεγγάρι Μαύρη σαν γιαταγάνι, με ματωμένο φουστάνι
Μα οι γείτονες μου κι οι διπλανοί μου δεν πρέπει ποτέ να το μάθουν πως ήρθε για μένα, εδώ και τώρα για μένα όταν ο έρωτας για τον έρωτα μιλάει διαρκώς κάνει στραβά μάτια ακόμα κι ο ουρανός
Βροχή που δεν περιμένει κάθε άλλο παρά ευλογημένη νερό που δε λογαριάζει πνίγει τις σκάλες, να 'τανε κι άλλες βροχή που σπάει τα σύνορα και σου ξεπλένει τα όνειρα
Ο παράνομος έρωτας είναι μια τρικυμία τσακίζει με το τακούνι την ηρεμία στη γωνία το σεντόνι γουστάρει να μουσκεύει στο λάθος γιατί η ευτυχία μισεί να μας βρίσκει μονάχους
Ποτέ η απιστία δεν χορταίνει βάζει άρωμα και περιμένει στους δρόμους γυρνάει και ψάχνει να πάρει τα θύματα στο λαιμό της Ο οργασμός μας τραντάζει τα μέλη και σφαζόμαστε μέσα στο μέλι
Έτσι απροστάτευτη απ' το όνειρο ξυπνάει η ζωή μας και κρατάει απ' το χέρι τη χαμένη ψυχή μας πως να ζήσει ένας έρωτας που από φόβο μην σβήσει
... Διαβάστε περισσότερα »
Στίχοι: Νίκος Βουρλιώτης Μουσική: Μιχάλης Παπαθανασίου Πρώτη εκτέλεση: Goin'Through
Παλεύω στο σκοτάδι,οι αναμνήσεις. Η ψυχή μου συναντιέται με τις τύψεις. Τέτοιες ώρες το μυαλό μου αναπολεί, κάθε στιγμή που μοιραστήκαμε μαζί.
Στο παράθυρο μου στάζουνε οι σκέψεις, μα δεν χάνονται ούτε σβήνουν οι δυο λέξεις. Και εγώ ψάχνω τη μορφή σου στο σκοτάδι, όπως κάνω πια συνήθως κάθε βράδυ.
Μοιραίο το όνειρο μου θα παραμείνει, σαν ένα πνέυμα ιερό που δεν μ'αφήνει. Θα συνεχίσει να μου παίρνει το μυαλό, και να με αφήνει κάθε βράδυ μοναχό.
Να νοσταλγώ,κάθε στιγμή, κάθε στιγμή που μοιραστήκαμε μαζί. Να αφουγκράζομαι τους ήχους της σιωπής, μήπως γυρίσεις πάλι πίσω να με βρεις.
Και αναρωτιέμαι με τους ήχους της σιωπής, Μήπως γυρίσεις πάλι πίσω να με βρεις.
Παραμιλώ,αυτό το πάθος με ματώνει, με εγκλωβίζει,με τρελαίνει,με σκοτώνει. Ατέλειωτο μαρτύριο που με δαμάζει, μία φωνή που το όνομα σου μου φωνάζει.
Σαν μια θηλιά που με πνίγει το άρωμα σου, σαν εφιάλτης στα όνειρα μου η σκιά σου. Με βασανίζει η θύμηση σου, και αναζητώ όπως κάθε βράδυ τη μορφή σου.
Και απελπίζομαι,αφόρητα πονώ. Δεν θα σε βρω όσο πολύ και αν σε ποθώ. Θα παραμείνω σιωπηλός και πικραμένος. Όρθιος να στέκομαι μα στερημένος.
Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Κλείσε την πόρτα, κλείσε την πόρτα, κλείσε την πόρτα να φύγει το κρύο, μη με ρωτήσεις, μη με ρωτήσεις γιατί δε μιλάω μη με φιλήσεις, μη με φιλήσεις μα βάλε να φαω.
Φεύγει το παιδί, πάει τ' αγοράκι, μέρα για δυο, μέρα φαρμάκι.
Κλείσε τα μάτια, κλείσε τα μάτια, κλείσε τα μάτια και γείρε στην άκρη, μη μου μιλήσεις, μη μου μιλήσεις, μονάχα κοιμήσου είμαι κοντά σου, είμαι κοντά σου, είμαι μαζί σου.
Φεύγει το παιδί, πάει τ' αγοράκι, νύχτα για δυο, νύχτα φαρμάκι, φεύγει το παιδί, πάει τ' αγοράκι, νύχτα για δυο, νύχτα φαρμάκι.
Στίχοι: Νικόλας Άσιμος Μουσική: Νικόλας Άσιμος Πρώτη εκτέλεση: Νικόλας Άσιμος
Το πρωί άιντες, να τραβάς τις τιράντες Σύνθημά σου να 'ναι για ένα καλό ξεκίνημα Τη μέρα να αντικρύσεις και να καλοτυχήσεις Έτσι πια αν φοράς τιράντες στη χαρά ξεπερνάς τους πάντες Στο χορό κάνε τους στη μπάντα δείξε τους πως φοράς τιράντα.
Ανηφόρησε, ανηφόρησε ανέβα στο βουνό Αδιαφόρησε, αδιαφόρησε για το κόσμο αυτό.
Έτσι κάνω και 'γω έτσι κάνω πάντα, το πρωί ξεκρεμώ, σφίγγω την τιράντα Κι έχω την ψευδαίσθηση πως ανεμίζω βούρδουλα Καμαρωτός μ' αργό ρυθμό χτυπώ με πίκρα και θυμό Χτυπώ, χτυπώ, χτυπώ αυτούς οπού με πρόδωσαν Αυτούς που μ' εμποδίσανε το χώρο μου να ξέρω Χτυπώ, χτυπώ, χτυπώ, χτυπώ τον ίδιο μου τον εαυτό. Έτσι φαπ και φαπ, φαπ και φαπ και φαπ βγέστε απωθημένα μου Φτάστε γκαπ και γκαπ, γκαπ και γκαπ και γκαπ ως το εικοσιένα μου. Με ρυθμό, ρυθμό, με ρυθμό, ρυθμό σκίστε τα κουρέλια Ώσπου να λυθώ, να λυθώ, λυθώ, να λυθώ στα γέλια.
Ανηφόρησε, ανηφόρησε ανέβα στο βουνό Αδιαφόρησε, αδιαφόρησε για τον κόσμο αυτό.
Ανηφόρησε και προχώρησε φτάσε ως το γκρεμό καρδιά Κι άμα βαρεθείς τηλεφώνησε στον πρωθυπουργό ξανά Ξανά, ξανά, ξανά, ξανά, ξανά...
Θα τον βρης αν θες κι αν σου τα μασά πως όλα παν καλά Αδιαφόρησε και προχώρησε και δως του μια μπουνιά.
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Άλλη μια μέρα ίδια σκηνή άλλη μια νύχτα σαν την χθεσινή Άλλη μια ώρα αναμονή όλα παγώσαν ώσπου να' ρθεις εσύ
Στη παραλία να πάμε, στην αμμουδιά να βρούμε αυτό που ζητάμε, μια νέα χαρά Μα τι ειν' αυτά που φοράμε; Kαι από ποιαν εποχή; Στη σκιά τα πετάμε και βουτάμε γυμνοί... Βουτάμε γυμνοί
Άλλη μια μέρα δίχως σκοπό άλλη μια νύχτα το ίδιο ποτό Ίδια εικόνα, ίδιο καρέ και αναρωτιέμαι αν θα 'ρθείς ποτέ
Στη παραλία να πάμε, στην αμμουδιά να βρούμε αυτό που ζητάμε, μια νέα χαρά Μα τι ειν' αυτά που φοράμε; Kαι από ποιαν εποχή; Στη σκιά τα πετάμε και βουτάμε γυμνοί... Βουτάμε γυμνοί
Άλλη μια μέρα, άλλη μια νύχτα άλλη μια ώρα χωρίς μουσική Μα το έργο τελειώνει που παίζουμε μόνοι Κι η ώρα ζυγώνει για να' ρθείς εσύ
Στη παραλία να πάμε, στην αμμουδιά να βρούμε αυτό που ζητάμε, μια νέα χαρά Μα τι ειν' αυτά που φοράμε; Kαι από ποιαν εποχή; Στη σκιά τα πετάμε και βουτάμε γυμνοί... Βουτάμε γυμνοί.
Στίχοι: Νέα Τάξη Πραγμάτων, ΝΤΠ Μουσική: Νέα Τάξη Πραγμάτων, ΝΤΠ Πρώτη εκτέλεση: Νέα Τάξη Πραγμάτων, ΝΤΠ
Θυμάμαι τα πάντα και το χαμόγελό της πού σβησε απ τα χείλη της και απ΄το πρόσωπό της όταν τελείωσαν τα πάντα ξαφνικά και πρόχειρα, μα δέχθηκα επίθεση από έρωτα αυτόχειρα Μια νύχτα σκοτεινή, μια φωτεινή στιγμή, μα πώς μπορεί ν΄αποδειχθεί ότι δεν είναι ένα παιχνίδι που μου παίζει η λογική σε διάφανη ζωή προσπαθώ να μείνω άνθρωπος σε πόλη απάνθρωπη Όμως, γιατί; Ίσως δεν έχει σημασία, χαθήκανε τα αισθήματα χωρίς καμία αιτία, κι όμως αρνούμαι να μη δω πού καταλήγει ο δρόμος, συνώνυμο της άρνησης θα ναι για πάντα ο πόνος, κι όμως γράφω για σένα που δε γνωρίζω, το ξέρεις πως θα έκανα τα πάντα να σ΄αγγίζω, το ξέρεις, με υποτάσσεις με μια ματιά σου, το νιώθεις πως θα ήθελα να υπάρχω στα όνειρά σου. Το ξέρω στη ζωή σου απλά δεν έχω θέση, είσαι μια ιδέα και αυτό είναι που μ΄αρέσει Είσαι μια μούσα που δεν θα μπορούσα να σε αγνοήσω όσο κι αν προσπαθούσα Δεν επιθυμούσα να σου το πω αλλά πνίγομαι γι΄αυτό θα σου μιλήσω ειλικρινά, μάθε πως μπορείς μ΄ένα άγγιγμα στο στόμα σε μια διάφανη ζωή να δώσεις λίγο χρώμα
Έτσι ξαφνικά, σαν μια ελπίδα ζωγραφιά, Έφερες το φως σε μια διάφανη ζωή. Στην παλέτα της ψυχής, Δύο χρώματα της γης. Γκρίζο το εγώ Μπλε το σ’ αγαπώ ... Διαβάστε περισσότερα »
Τριγύρω ερπετά, λιοντάρια κι αλεπούδες, ελάφια, πεταλούδες και βόδια αρκετά, στο διπλανό κλαδί μπανίζω ένα γορίλα, μασάει κάτι φύλλα και μ' αγριοκοιτά.
Με βάδισμα γοργό τραβώ για το ποτάμι, εγώ είμαι το καλάμι και δόλωμα εγώ, ένας κροκόδειλος απέναντι αραγμένος, φαίνεται κουρασμένος για να 'ρθει ως εδώ.
Ξημέρωσε, ξημέρωσε, και ξύπνησε η ζούγκλα, ξημέρωσε, ξημέρωσε, κι αρχίζει η ζωή.
Στην άκρη του γκρεμού φρικάρισα μονάχος, δεν είμαι ούτε βράχος ούτε του πεταμού, μια άγρια ηδονή μου γαργαλάει το κέντρο, και ψάχνω δέντρο-δέντρο να βρω καμιά μαϊμού.
Πάνω σε μια μουριά βλέπω δυο κακομοίρες, τις έχουν φάει οι ψείρες και ξύνονται παντού, παίρνω το ύφος μου και μια και δυο ζυγώνω, τη μία τώρα μόνο, την άλλη ραντεβού.
Ξημέρωσε, ξημέρωσε, και ξύπνησε η ζούγκλα, ξημέρωσε, ξημέρωσε, κι αρχίζει η ζωή. ( χ4 )
Στίχοι: Ζήνωνας Ζηντίλης Μουσική: Δώρος Γεωργιάδης Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Οι θυσίες της αγάπης άλλο δεν αξίζουν όταν σε προδίδουν μάτια που είχες φυλαχτό. Αμαρτίες που τη νύχτα θα σε βασανίζουν, όσα έκανες κομμάτια τραύμα μου ανοιχτό..
Χίλια κι ένα ψέματα της καρδιάς τα αίματα, κάλπικα τα λόγια σου, άδειες υποσχέσεις.. Χίλια κι ένα ψέματα της βραδιάς βολέματα, έπαιξες και μ'άφησες μόνο στις προθέσεις..
Χαρακιές μείναν στα χείλη τα ένοχα φιλιά σου, κουρασμένη φαντασία ό,τι συζητώ.. Εγκατάλειψη και γύμνια βρίσκω στη φωνή σου, παρουσία απουσία άλλη δε ζητώ..
Στίχοι: Χρήστος Καντζέλης Μουσική: Τάσος Παναγής Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Κουρκούλης
Έχω πιει κι έχω μεθύσει τις στιγμές μας νοσταλγώ και απάνω στο μεθύσι πάλι μέσα μου θα πω
Να 'τανε απόψε η νύχτα αγκαλιά μου που σε είχα και με κέρναγες φιλιά Να 'τανε απόψε η νύχτα τα δυο μάτια σου που είδα και μου 'κλεψαν την καρδιά κι ας χανόσουνα ξανά
Δεν τελειώνει η αγάπη μια φορά μου είχες πει ξημερώνει και ακόμα μες στη σκέψη μου εσύ
Να 'τανε απόψε η νύχτα αγκαλιά μου που σε είχα και με κέρναγες φιλιά Να 'τανε απόψε η νύχτα τα δυο μάτια σου που είδα και μου 'κλεψαν την καρδιά κι ας χανόσουνα ξανά
Στίχοι: Ναταλία Γερμανού Μουσική: Χρήστος Δάντης Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Δάντης
Νύχτα πικρή, το μυαλό μου βουτάει στο σκοτάδι, Ψάχνει ξανά απαντήσεις να βρει στη σιωπή, Τόσο πολύ που ζητιάνεψα ένα σου χάδι, Κι όμως εσύ δεν μου είπες μια λέξη μικρή.
Αμόρε, η αγάπη πονάει, Αμόρε, σαν κομμάτι γυαλί, Αμόρε, ό,τι μας ξενυχτάει, Αύριο θα μοιάζει με έργο που τό’χουμε δει.
Πες μου γιατί να κλαίω και να πονάω, Σε ποιο Θεό εγώ χρωστάω, Γιατί τις ώρες να περνάω δίχως ελπίδα καμμιά. Γιατί να λέω πως δεν μπορώ, Μακρυά σου να με φανταστώ, Γιατί η αγάπη πάντα τόσο να πονά.
Νύχτα πικρή που με βλέπεις κι απόψε να χάνω, Μπες στο μυαλό της να μάθω αυτά που δε λέει, Νοιώθω γυμνός, ζαλισμένος, δεν ξέρω τι κάνω, Κι όμως η αγάπη βαθειά μου ακόμα αναπνέει.
Αχ, οι νύχτες του Γενάρη αυτουνού, Που κάθομαι και ξαναπλάττω με το νου, Εκείνες τες στιγμές και σ'ανταμώνω Κι ακούω τα λόγια μας τα τελευταία, Κι ακούω τα πρώτα, κι ακούω τα πρώτα Κι ακούω τα πρώτα
Απελπισμένες νύχτες του Γενάρη αυτουνού, Σαν φεύγει η οπτασία και μ'αφήνει μόνο Πώς φεύγει και διαλύεται βιαστική. Πάνε τα δέντρα, Πάνε οι δρόμοι, Πάνε τα σπίτια, Πάνε τα φώτα.
Σβήνει και χάνεται η μορφή σου, Η ερωτική Σβήνει και χάνεται η μορφή σου, Η ερωτική
Facebook αστεία, εικόνες, βίντεο και άλλα! Μια σελίδα για την αστεία πλευρά του FaceBook. Αστείες φωτογραφίες ,καταστάσεις, βίντεο και άλλα απο το Facebook είναι εδώ.
