Οι καθηγητές είχαν συνεδρίαση εκείνη την ημέρα και τα παιδιά βρίσκονταν συγκεντρωμένα στην αυλή, υπό την επιτήρηση μίας μητέρας του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων.

Ξαφνικά, είδαν ένα «παράξενο σκάφος» να κατεβαίνει στο πίσω μέρος του σχολείου, ενώ σε κοντινή απόσταση το ακολουθούσαν τρία μικρότερα «ιπτάμενα αντικείμενα» τα οποία επίσης πετούσαν σε πολύ χαμηλό ύψος.

Όπως περιγράφουν οι μαθητές, το UFO προσγειώθηκε περίπου 100 μέτρα από το σημείο που έπαιζαν, σε μία δασώδη περιοχή με πυκνή βλάστηση. Το τμήμα αυτό, ανήκει μεν στο σχολείο αλλά, αποτελεί «απαγορευμένη περιοχή» για τα παιδιά, για λόγους ασφάλειας.

Ο «μικρός άνθρωπος»

Όταν τα πιο τολμηρά από τα παιδιά πλησίασαν κοντά για να δουν καλύτερα, αντίκρισαν έναν «μικρό άνθρωπο» -όπως τον χαρακτήρισαν- στην κορυφή του άγνωστου σκάφους. Είχε ύψος περίπου 1 μέτρο, λεπτό λαιμό, μακριά μαύρα μαλλιά και πολύ μεγάλα μάτια. Με γρήγορες κινήσεις κατέβηκε από το UFO και άρχισε να περπατάει προς την κατεύθυνση των παιδιών.

Μόλις εκείνος σήκωσε το κεφάλι του και τα είδε, έκανε μεταβολή, μπήκε τρέχοντας στο σκάφος και εξαφανίστηκε στον ουρανό πάνω από το σχολείο. Πολλοί από τους μαθητές έτρεξαν τρομαγμένοι προς την μητέρα- επιτηρήτρια, η οποία όλη αυτήν την ώρα βρισκόταν στην καντίνα του σχολείου - ένα σημείο που δεν έχει οπτική επαφή με το δάσος.

Τα περισσότερα έκαναν λόγο για «φάντασμα», ενώ τα λίγο μεγαλύτερα σε ηλικία προσπαθούσαν να περιγράψουν το UFO! Όπως ήταν φυσικό, η ενήλικη γυναίκα δεν πίστεψε λέξη από όσα άκουσε και μάλωσε τους μαθητές για την ομαδική «φάρσα» που σκαρφίστηκαν!

Η αναστάτωση των παιδιών ήταν τόσο μεγάλη που δεν δικαιολογούνταν αν επρόκειτο περί οργανωμένης «ζαβολιάς». Αυτό ανάγκασε τον διευθυντή του σχολείου, Colin Mackie, να μιλήσει στις αστυνομικές αρχές για το γεγονός. Την επόμενη κιόλας ημέρα έφτασε στο σχολείο η Cynthia Hind, η πιο γνωστή ερευνητής τέτοιων φαινομένων στην Αφρική.

Οι παιδικές ζωγραφιές για το συμβάν

Αμέσως ζήτησε από τα 62 παιδιά να ζωγραφίσουν τι είχαν δει στο προαύλιο του σχολείου τους. Μόνο οι 35 από τους μαθητές ανταποκρίθηκαν, οι οποίοι όπως είχε υποστηρίξει η Hind «δεν μπορούσαν να δουν ο ένας τα σχέδια του άλλου. Όταν πήρα στα χέρια μου τα περίπου 35 σχέδια, διαπίστωσα ότι είχαν εκπληκτικές ομοιότητες μεταξύ τους. Ουσιαστικά όλα τα παιδιά είχαν απεικονίσει το ίδιο θέμα»!

Τι λένε σήμερα οι «μικροί» αυτόπτες μάρτυρες

Κανένας από τους ερευνητές που ασχολήθηκαν τότε με το γεγονός δεν κατάφερε να πει με απόλυτη σιγουριά, τι είχε συμβεί. Ο μεγάλος αριθμός των μαρτύρων, σε συνδυασμό με το μικρό της ηλικίας τους, είχαν δημιουργήσει σύγχυση στους μελετητές του περιστατικού. Επιπλέον δύο ημέρες πριν από το συμβάν στο Ariel School, η τοπική αστυνομία είχε δεχτεί τηλεφωνήματα από κατοίκους της Ζιμπάμπουε που «είχαν δει κάτι περίεργο στον ουρανό»!

Γι αυτό το λόγο, πριν από έναν χρόνο το Ινστιτούτο John E. Mack, αποφάσισε σε συνεργασία με τον δημιουργό ντοκιμαντέρ Randall Nickerson, να αναζητήσει τους «μικρούς μαθητές» του 1994 και να καταγράψει την άποψή τους σήμερα.

Οι αυτόπτες μάρτυρες που ζουν σε διάφορα σημεία του κόσμου, ενήλικοι πλέον, μίλησαν για την μοναδική εμπειρία τους. «Οι ιστορίες τους δεν έχουν αλλάξει καθόλου! Ομολογώ ότι εντυπωσιαστήκαμε γιατί περιμέναμε πως -αν ήταν "παιδική φάρσα"- μετά από τόσα χρόνια κάποιος θα το παραδεχόταν ή έστω θα έπεφτε σε αντιφάσεις κατά την περιγραφή του γεγονότος», δηλώνει ο παραγωγός του ντοκιμαντέρ.