Το έμφραγμα του μυοκαρδίου πλήττει κυρίως τη μέση ηλικία. Εμφραγμα μπορεί να συμβεί από την εφηβική ηλικία μέχρι και το βαθύ γήρας, συνήθως όμως οι ηλικίες που πλήττονται είναι μεταξύ 45 και 60 ετών.

Η συνταξιοδότηση κυρίως αφορά την τρίτη ηλικία, η οποία αρχίζει μεταξύ 60 και 70 χρόνων. Το λογικό θα ήταν, όταν ένας άνθρωπος συνταξιοδοτείται, να ξεκουράζεται, να απομακρύνεται από τη δουλειά του, να ζει μια ήρεμη ζωή, όπως περίπου οι παππούδες της προηγούμενης γενιάς που στο χωριό αφιέρωναν την ημέρα τους στα εγγόνια τους και έπαιζαν την πρέφα τους στο καφενείο.

Ομως ο άνθρωπος της πόλης, όταν συνταξιοδοτείται, απομακρύνεται από τη δουλειά του, χάνει την προσωπικότητά του, μένει κλεισμένος στο διαμέρισμά του χωρίς την καθημερινή παρέα του και χωρίς την παραδοσιακή οικογενειακή ζωή του χωριού. Τότε είναι υποψήφιος για να προσβληθεί από μια πολύ σοβαρή αρρώστια που λέγεται κατάθλιψη.

Ενδιαφέρουσα είναι η τελευταία μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επίσημο περιοδικό της Βρετανικής Καρδιολογικής Εταιρείας, το γνωστό «Heart», και η οποία υποστηρίζει ότι η κατάθλιψη τετραπλασιάζει τον κίνδυνο προσβολής από έμφραγμα του καταθλιπτικού ατόμου, σε σχέση με το μη καταθλιπτικό.

Ενα άλλο ερώτημα που απασχολεί εκείνον που παθαίνει έμφραγμα είναι το κατά πόσον αυτό τον υποχρεώνει να συνταξιοδοτηθεί ή μπορεί να συνεχίσει να εργάζεται.

Από πλευράς καρδιακής αναπηρίας, εφόσον το έμφραγμα που πέρασε ο άρρωστος δεν του έχει αφήσει συμπτώματα και οι καρδιολογικές του εξετάσεις βρίσκονται στα πλαίσια του φυσιολογικού, τότε αντιμετωπίζεται ως υγιής. Εάν π.χ. το test κοπώσεως, η 24ωρη καταγραφή του ηλεκτροκαρδιογραφήματος με Holter, το ηχοκαρδιογράφημα και πιθανόν το σπινθηρογράφημα του μυοκαρδίου κινούνται μέσα στα πλαίσια του φυσιολογικού, τότε εάν ο εμφραγματίας το επιθυμεί μπορεί να συνεχίσει μια φυσιολογική ζωή. Αυτό συνήθως συμβαίνει στα άτομα με εμφράγματα μικρού ή μετρίου μεγέθους.

Γενικά, η εργασιακή ικανότητα του αρρώστου έπειτα από ένα έμφραγμα είναι το βασικότερο θέμα που τον απασχολεί. Εναν μήνα μετά το έμφραγμα – και εφόσον η κλινικοεργαστηριακή καρδιολογική μελέτη του βρίσκεται μέσα στα φυσιολογικά πλαίσια – ο άρρωστος μπορεί να επανέλθει στην εργασία του με ασφάλεια. Εάν αντίθετα τα ευρήματα των εργαστηριακών του εξετάσεων είναι παθολογικά, τότε ο άρρωστος πρέπει να υποβληθεί σε καθετηριασμό της καρδιάς με στεφανιογραφία, προκειμένου να κριθεί κατά πόσον μια επεμβατική θεραπεία με εγχείρηση Bypass ή αγγειοπλαστική, θα μπορούσε να βελτιώσει τη λειτουργία της καρδιάς του και να τον καταστήσει και πάλι ικανό για εργασία.