Μετά από πολλά χρόνια, γεμάτα ανησυχίες και νεύρα, πολλά νεύρα, ο Πέτρος αποφάσισε να ζητήσει τη βοήθεια ενός ψυχίατρου. Αφησε το φτηνό του διαμέρισμα και ξεκίνησε λοιπόν για τη Λεωφόρο Αρκαδίας, εκεί που βρίσκονται τα μεγαλοπρεπή γραφεία ενός μοντέρνου ψυχιατρείου.

Ο Πέτρος μπήκε μέσα και συμπλήρωσε τα στοιχεία του σε ένα χαρτί που του δώσανε. Ύστερα του συνέστησαν να μπει σε μια από τις δυο πόρτες που βρίσκονταν μπροστά του. Η μία έγραφε "Εισερχόμενοι" και η άλλη έγραφε "Εξερχόμενοι". 

Ο Πέτρος μπαίνει σε αυτή που γράφει "Εισερχόμενοι" και βρίσκεται σε ένα μικρό δωμάτιο με δυο πόρτες. Η μια γράφει "Πατρικά συμπλέγματα" και η άλλη "Μητρικά συμπλέγματα". 

Ανοίγει την πόρτα που γράφει "Πατρικά συμπλέγματα" και βρίσκεται σε ένα μικρό διάδρομο με δυο πόρτες. Η μια γράφει "Σχιζοφρενείς" και η άλλη "Μανιακές αποθαρρύνσεις". 

Ανοίγει την πόρτα που γράφει "Μανιακές αποθαρρύνσεις" και βρίσκεται σε ένα άλλο μικρό δωμάτιο με δυο πόρτες. Η μια γράφει "ετήσιο εισόδημα πάνω από 15.000 ευρώ" και η άλλη γράφει "ετήσιο εισόδημα κάτω από 15.000 ευρώ". 

Ο Πέτρος δε δίστασε καθόλου. Ανοίγει την πόρτα που γράφει "ετήσιο εισόδημα κάτω από 15.000 ευρώ" και βρίσκεται ξαφνικά ... στον δρόμο!

 Ένας νεαρός φοιτητής της ιατρικής, γιος γιατρού κι αυτός, αποφοιτεί προς μεγάλη χαρά του πατέρα του. Μετά την ορκωμοσία λέει στον πατέρα του να τον πάρει στη δουλειά να εξασκήσει τις γνώσεις του.

- Στάσου, παιδί μου, λέει ο πατέρας. Αυτά που έμαθες είναι άχρηστη θεωρία. Την πραγματική ιατρική τη μαθαίνει κανείς στην πράξη. Αύριο θα παμε να επισκεφτούμε μαζί ασθενείς και θα καταλάβεις τι σου λέω.

Πηγαίνουν, λοιπόν, οι δυο τους στην πρώτη ασθενή, μια παντρεμένη νοικοκυρά γύρω στα σαράντα κατάκοιτη από τους πόνους στη μέση. 

Ο πατέρας γιατρός πάει να της γράψει τη συνταγή, του πέφτει το στυλό στο πάτωμα, το μαζεύει και λέει στη γυναίκα:

- Κυρία μου, θα πρέπει να κουράζεστε λιγότερο. Δουλεύετε πάρα πολύ μέσα στο σπίτι και δεν κάνει. Λίγη ανάπαυση δεν βλάπτει.

- Έχετε δίκιο γιατρέ μου, λέει η γυναίκα, κι ο άνδρας μου μου το λέει αλλά δεν τον ακούω. Θέλω να είναι όλα στην εντέλεια μέσα στο σπίτι, το χω πάρει από τη μάνα μου.

Όταν βγήκαν από το διαμέρισμα λέει ο γιατρός junior στο μεγάλο:

- Πώς κατάλαβες ότι κάνει πολλές δουλειές, πατέρα;

- Να, παιδί μου. Αφησα το στυλό να πέσει χάμω, επίτηδες. Όταν έσκυψα να το μαζέψω είδα ότι το πάτωμα έλαμπε από καθαριότητα. Δεν υπήρχε σκόνη ούτε για δείγμα. Έτσι κατάλαβα ότι η γυναίκα σκοτώνεται στη δουλειά. Την επόμενη ασθενή θα την εξετάσεις εσύ να δούμε τι έμαθες.

Φτάνουν στην επόμενη ασθενή και την βρίσκουν κατάκοιτη στο κρεβάτι. Πάει ο γιος να γράψει τη συνταγή, αφήνει το στυλό να πέσει στο πάτωμα, το μαζεύει και λέει:

- Κυρία μου, κουράζεστε πολύ. Κάνετε πάρα πολλές δουλειές για την ενορία, αλλά θα πρέπει να τις μετριάσετε λίγο, γιατί θα σας τρέχουμε στο νοσοκομείο. Δεν λέω, ευλογία Κυρίου είναι να εργάζεστε για την ενορία αλλά "παν μέτρον άριστον".

- Αχ, ναι γιατρέ μου έχετε απόλυτο δίκιο. Θα πρέπει να δουλεύω λιγότερο για την ενορία.

Όταν βγήκαν λέει ο πατέρας γεμάτος απορία:

- Πώς κατάλαβες ότι εργάζεται για την ενορία;

- Να, όταν έσκυψα να μαζέψω τον στυλό, είδα τον παπά κάτω από το κρεβάτι.

 - Ποιά είναι η διαφορά ανάμεσα στους δικηγόρους και τους καρχαρίες;

- Όλοι οι καρχαρίες ξέρουν κολύμπι!!!

 Πάνε οι ψυχίατροι σε ένα τρελοκομείο να εξετάσουν τους τρελούς, για να δουν αν κάποιος θεραπεύτηκε.

Ρωτάνε τον πρώτο:

- Πόσο κάνει 1+1;

- 500, του απαντάει αυτός.

- Μην το παιδεύεις, του λέει ο γιατρός. Δεν έχεις θεραπευτεί ακόμα.

Ρωτάει τον δεύτερο:

- Πόσο κάνει 1+1;

- Μπλε, του απαντάει εκείνος.

- Αστο, λέει ο γιατρός, Ούτε συ δεν έχεις κάνει καμία πρόοδο.

Ρωτάει και τον τρίτο:

- Πόσο κάνει 1+1;

- 2! του απαντάει αυτός.

- Μπράβο, του λέει ο γιατρός. Για πες μου, πως το βρήκες;

- Εύκολα, απαντάει ο τρελός. Πολλαπλασίασα το 500 με το μπλε!!!

 - Γιατρέ, με θεωρούν τρελή επειδή λατρεύω τα κεράσια!

- Μα πώς; Κι εμένα μου αρέσουν πολύ.

- Ωραία, τότε να τα φέρετε σπίτι μου, να παίξουν με τα δικά μου.

 Βλέπει κάποιος έναν φίλο να οδηγεί ένα αυτοκίνητο τελείως στραπάτσο. Όλο βαθουλώματα, φύλλα, κλαδιά, χόρτα, χώματα και αίματα.

- Καλά ρε, ρωτάει, πως έγινε έτσι καινούργιο αυτοκίνητο;

- Χτύπησα έναν δικηγόρο.

- Εντάξει, αυτό εξηγεί τα αίματα, αλλά τα φύλλα; Τα κλαδιά; Τα χόρτα; Το χώμα;

- Ε, την πρώτη φορά μου ξέφυγε, και αναγκάστηκα να τον κυνηγήσω μέσα στο πάρκο...

 - Γιατρέ μου , ο γιος μου ψευδίζει.

- Εκ γενετής; ρωτά ο γιατρός.

- Όχι, από τη μέρα που άρχισε να μιλάει.