Τρεις συνεχόμενες χρονιές μειώνεται η φαρμακευτική δαπάνη λόγω των μνημονιακών μέτρων. Τους πρώτους πέντε μήνες του 2012 οι δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων για φάρμακα μειώθηκαν κατά 7,5%, ύστερα από συνεχείς μειώσεις το 2011 και το 2010.

Σύμφωνα με μελέτη της Hellastat Α.Ε. (www.hellastat.eu) για την εγχώρια αγορά των φαρμακευτικών επιχειρήσεων η φαρμακευτική δαπάνη μειώθηκε κατά 7,5% το πρώτο πεντάμηνο του έτους, στα 1,85 δις. ευρώ, ενώ το 2011 η φαρμακευτική δαπάνη μειώθηκε περαιτέρω κατά 11,8%, στα 3,75 δις. ευρώ. Οι συνολικές πωλήσεις σε φαρμακαποθήκες, φαρμακεία και δημόσια νοσοκομεία διαμορφώθηκαν σε €4,62 δισ., έχοντας υποχωρήσει κατά 9,2% σε σχέση με το 2010.

Η συρρίκνωση της αγοράς το 2011 συνεχίστηκε μετά και τις επίπεδες μειώσεις στις τιμές των φαρμάκων το 2010, στα πλαίσια εφαρμογής του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης.

Και τους χρωστάνε και τους «κουρεύουν»!

Σύμφωνα με τη μελέτη, σημαντικό πρόβλημα αποτελούν τα χρέη των δημοσίων νοσοκομείων που προκαλούνται από τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων και τους αργούς ρυθμούς αποπληρωμής.

Ενδεικτικά, τα χρέη προς τα μέλη του ΣΦΕΕ από 1/1/2010 έως 31/3/2012 ανέρχονται σε €1,21 δισ. ενώ την εν λόγω περίοδο εισπράχθηκε μόνο το 58% των συνολικών πωλήσεων.

Οι οφειλές των προηγούμενων ετών ρυθμίστηκαν μέσω της έκδοσης άτοκων ομολόγων, η αξία των οποίων στη συνέχεια μειώθηκε σημαντικά στα πλαίσια του PSI. Εκτιμάται ότι οι εταιρείες του κλάδου λόγω της απομείωσης αυτής θα επωμιστούν συνολικό κόστος €1 δισ.

Πληρώνουν τα «σπασμένα»

Εξάλλου, όπως έχει καταγράψει έρευνα που δημοσίευσε το newsbomb.gr (βάσει στοιχείων του ΙΟΒΕ και της ICAP), ο κλάδος του φαρμάκου έχει επωμισθεί το βάρος της κρίσης σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από όλους τους άλλους τομείς της ελληνικής οικονομίας, ακόμη και από το εμπόριο, ακόμη και από την ίδια την οικοδομή!

Μάλιστα, με τα νέα μέτρα -όπως αυτό της υποχρεωτικής συνταγογράφησης δραστικής ουσίας χωρίς αναφορά επωνυμίας- ο κλάδος πλήττεται σφόδρα για μια ακόμη φορά και, πλέον, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία βρίσκεται αντιμέτωπη με το φάσμα του λουκέτου.

Αν κάτι τέτοιο συμβεί, οι 20.000 οικογένειες που απασχολούνται –άμεσα και έμμεσα- στον κλάδο θα μείνουν στο δρόμο, ενώ οι συνέπειες για τον κρατικό προϋπολογισμό θα είναι τεράστιες (χιλιάδες επιδόματα ανεργίας και απώλεια εσόδων από τη φορολόγηση εργαζομένων και επιχειρήσεων), σε μια εποχή που –υποτίθεται ότι- η αύξηση των εσόδων αποτελεί «νούμερο ένα» προτεραιότητα.