Main » 2013»Ιανουάριος»4 » Γιατί χρειαζόμαστε μια «Επιτροπή Σοφών για την Ελληνική Οικονομία»
10:16 PM
Γιατί χρειαζόμαστε μια «Επιτροπή Σοφών για την Ελληνική Οικονομία»
Του Κώστα Ροδινού Τον περασμένο Ιούνιο, ο Chief Economist του Ομίλου CITIGROUP προέβλεπε ότι οι πιθανότητες εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ την πρώτη.. Ιανουαρίου του 2013, ήταν 90%! Δηλαδή, η έξοδος ήταν σχεδόν βέβαιη.
Ήταν τότε που κάποιοι στη δευτερογενή αγορά πωλούσαν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου με απώλειες έως και 85%! Οι …έξυπνοι και οι ..ενημερωμένοι που τα αγόρασαν, τα μεταπώλησαν τον περασμένο Δεκέμβριο, στο πλαίσιο της …επαναγοράς για τη μείωση του ελληνικού χρέους, αποκομίζοντας θηριώδη κέρδη άνω του 100%! Όχι και άσχημα για έξι μήνες!
Στο μεταξύ η CITI ανέλαβε και …σύμβουλος αποκρατικοποιήσεων σε αρκετά ..projects στην Ελλάδα. Κανονικά έπρεπε να μηνυθεί για διασπορά ψευδών ειδήσεων, αλλά εμείς …τους επιβραβεύουμε!
Πριν από μια εβδομάδα, ο γνωστός …μάγος των προβλέψεων, Νουριέλ Ρουμπινί (αυτός που μπαινόβγαινε στου Μαξίμου επί Γιώργου) …προέβλεψε ότι ο Πρόεδρος Ομπάμα και το Κογκρέσο δεν θα κατάφερναν να βρουν συμβιβαστική λύση για το ζήτημα του «Fiscal Cliff» και θα άνοιγε ο ασκός του Αιόλου. Με ό,τι αυτό σήμαινε για τις αγορές.
Οι ΗΠΑ, που ο συμβιβασμός και οι εκατέρωθεν υποχωρήσεις μεταξύ Εκτελεστικής και Νομοθετικής εξουσίας, είναι θεμελιώδες στοιχείο της λειτουργίας του πολιτικού τους συστήματος, έστω και στο «και 5», κατέληξαν σε μια συμβιβαστική λύση και απέφυγαν τον …γκρεμό. Έστω προσωρινά, αλλά τον απέφυγαν! Ο … γκουρού έπεσε και πάλι έξω. Όπως έπεσε έξω και στις εκτιμήσεις του για την Ελλάδα. Τώρα ο …γκουρού, αερολογεί και πάλι. Όμως, αυτή είναι η δουλειά του. Δημιουργεί κλίμα από το οποίο κάποιοι κάνουν χρυσές δουλειές.
Διάβασα χθες αποσπάσματα από άρθρο του έτερου Νομπελίστα, Τζόζεφ Στίγκλιτζ στην γερμανική εφημερίδα Handelsblatt όπου επισημαίνει ότι «ο πραγματικός κίνδυνος για την παγκόσμια οικονομία βρίσκεται στην Ευρώπη. Η Ισπανία και η Ελλάδα βρίσκονται σε ύφεση από την οποία δεν εμφανίζεται κανένα σημείο εξόδου». Για το 2013, ο Αμερικανός οικονομολόγος δεν αποκλείει νέα αναταραχή στην ευρωζώνη. Προσέξτε ποιους στοχεύει: Ισπανία και Ελλάδα. Τυχαία…υποθέτω!
Βέβαια, για να είμαστε …δίκαιοι, ο Στίγκλιτζ εδώ και καιρό φωνάζει ό,τι αυτή η παράκρουση με τη λιτότητα όχι μόνο δεν είναι λύση, αλλά «έχει ως μόνη συνέπεια την επιδείνωση της κατάστασης του ασθενούς».
Που θέλω να καταλήξω: Προφανώς και έτσι παίζεται το παιχνίδι των αγορών. Και η κερδοσκοπία είναι μέρος αυτού του παιχνιδιού. Όμως, η ΕΕ πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσει να …αποδεσμευτεί από τον θανατηφόρο εναγκαλισμό των Οίκων Αξιολόγησης και των ..προφητών της καταστροφής, που …καταστροφολογούν με το αζημίωτο! Αλήθεια τι έγινε εκείνη η πρόταση για τη δημιουργία ευρωπαϊκού οίκου αξιολόγησης; Ναυάγησε στα ρηχά ή την κατάπιαν τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τους γνωστούς Οίκους; Το δεύτερο είναι το πιθανότερο.
Για να έρθουμε στα καθ΄ημάς. Η Ελλάδα, την τελευταία τριετία, ήταν το κατ΄ εξοχήν θύμα αυτών των Οίκων. Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που θησαύρισαν από τις …προβλέψεις τους. Επομένως, πρέπει να πιέζει για το θέμα και να το διατηρεί στην επικαιρότητα. Ποιός ξέρει, στο τέλος μπορεί να γίνει και κάποιο θαύμα!
Το δεύτερο, είναι μια πρόταση που έχουμε διατυπώσει και στο παρελθόν. Μπορεί αυτή τη στιγμή να …απολαμβάνουμε κάποιες …αλκυονίδες ημέρες, όμως, η κατάσταση είναι οριακή. Και οι κερδοσκόποι στις οριακές καταστάσεις στοχεύουν.
Καλόν θα ήταν η ελληνική κυβέρνηση να συγκροτήσει μια «Επιτροπή Σοφών» για την Ελληνική Οικονομία. Της Επιτροπής αυτής θα μπορούσε να ηγηθεί ο Νομπελίστας Οικονομολόγος Χριστόφορος Πισσαρίδης.
Και να κληθούν να συμμετάσχουν εξέχουσες προσωπικότητες που δεν έχουν σχέση με το πολιτικό, οικονομικό και επιχειρηματικό κατεστημένο της χώρας, ούτε έχουν ταυτιστεί με συγκεκριμένα συμφέροντα. Έργο της Επιτροπής αυτής θα είναι να παρακολουθεί την ελληνική οικονομία, να διατυπώνει προτάσεις και ιδέες και κυρίως να αρθρώνει αξιόπιστο λόγο στα ξένα ΜΜΕ, αλλά και στα διεθνή φόρα για το τι πραγματικά συμβαίνει στην Ελλάδα. Για να μην μονοπωλούν την ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης, τα κοράκια του ολέθρου.
