..Ζωή..μάχη για ζωή..ζωή για μάχη..

ζώ..ζώ για να μάχομαι και μάχομαι για να ζώ..

Σα μια νότα απο την κιθάρα σου,ένα τραγούδι ταξιδιάρικο..

Μη μου γκρινιάξεις ξανά για την δουλειά..μη μου γκρινιάξεις για τα σημάδια των γηρατειών σου..για έρωτες και φιλίες..κοίτα λιγάκι τι δεν έζησες,κοίτα λίγο την ζωή..Σκοτώνεις..παιδί και μητέρα,πατρίδα..την σκοτώνεις την ζωή..γιατί κοιτάς να σχολιάσεις τα στραβά και δίνεις μια σπρωξιά στα αγαπημένα..γιατί θρηνείς και ζείς την απουσία..η λήθη δε σου επιτρέπει την χαρά,η λήθη η δική σου..Δε ξέρω αν ποτέ κατάλαβες τι γράφω..κρυφοκοιτάζεις και διστάζεις να βουτήξεις στη ζωή..έχεις χαμόγελα και τα κρατάς κρυμμένα..και σου έχω πεί πολλές φορές να μη το κάνεις..ίσως τότε η ζωή να είναι μια μάχη με το εγώ σου..ένα βαθύ κουράγιο..το ένα χέρι σου που βαστάει το άλλο..Δε ξέρω αν έζησα όλη μου τη ζωή σ'αυτά τα χρόνια..μα κατάλαβα καλά τι έχω ζήσει..χαλάς τον χρόνο και περνάει η ζωή..μα ξεχνάς το αίμα που έχει χυθεί!Ξεχνάς όλα αυτά που έχεις..το σπίτι σου που γκρινιάζεις οτι είναι μικρό,όμως ποτέ σου δε κοιμήθηκες στο κρύο..το φαγητό που είναι ανάλατο,μα ποτέ δεν έμεινες χωρίς αυτό..τα μαλλιά σου που φριζάρουν όμως ποτέ σου δε χτένισες κεφάλι αδειανό..γυρίζεις εύκολα τη πλάτη σε ό,τι σε σοκάρει..σε ό,τι δε θα ήθελες ποτέ να ζήσεις..όμως δε σκέφτεσαι πως η ζωή είναι ανάσα,ανάσα ελευθερίας..ίσως δε σου την έδινε κανείς..ίσως δεν σκέφτεσαι την αξία της..και γιαυτό δε την εκτιμάς..τιμωρείς τον εαυτό σου με κόλπα σκληρά,επιλέγεις τη φθορά!Λοιπόν ζωή είναι να σκέφτεσαι..να ανοίγεις μια αγκαλιά και να σφίξεις τις ελπίδες..τη θάλασσα ονείρων..το κρυφτό στη γειτονιά και τις φορές που έγδαρες τα γόνατά σου,έγδαρες το σώμα σου στο παιχνίδι..Αυτή η φθορά δε σε πειράζει..γιατί γίνεται ανάμνηση στο μέλλον σου..και πόσα ξεκαρδίσματα στους δρόμους!!Τρομακτικές ιστορίες και δε ξέρεις ακόμη να μετράς..Τότε ζωή είναι αναμνήσεις χαμογελαστές..το χτίσιμο του παρελθόντος..χαρούμενο τραγούδι που σιγοψιθυρίζεις..κι εσύ μου γκρινιάζεις για δουλειά,για έρωτες,γηρατειά και φιλίες..Μπράβο σ'εσένα που πολεμάς,μπράβο που ξετρυπώνεις τον ήρωα..Εσύ να μη γκρινιάζεις,να μη χωρίζεις απο τον εαυτό σου..ζωή είναι άγγελοι στη γή..μια στιγμή μονάχα στην αιωνιότητα,μονάχα μια στιγμή...Μα ποιός θα μιλήσει για όλα αυτά?