ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ.
Εδώ εκπέμπουμε ζωντανά τις δικές σας μουσικές επιλογές και αφιερώσεις!
Επιθυμία μας να καλύψουμε τις δικές σας μουσικές προτιμίσεις για αυτό και μόνο στον Lost Empire θα βρείτε μουσικές επιλογές από όλο τον κόσμο και όλα τα είδη.
Εδώ, κάθε εκπομπή έχει το δικό της ύφος.
Τις δικές σου μουσικές επιλογές σε rock, house, electro, jazz, soul, latin, pop (ελληνικά και ξένα) και λαικά είναι μερικές μόνο ενδεικτικές μουσικές προτάσεις μας.
Η ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΤΟ ΠΟΣΟ ΛΥΠΑΜΑΙ.....ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΣΕ ΠΑΕΙ ΠΙΣΩ ΣΕ ΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ.... ΠΟΣΟ ΛΥΠΑΜΑΙ Σπυρόπουλου-Παπαδούκα-Γιανίδη
Πολλές αγάπες γνώρισα Αγάπησα και χώρισα Μα όπου κι αν γυρνούσα Εσένα ζητούσα
Στα όνειρα τα χίλια μου Σε γύρευαν τα χείλια μου Σε γυρεύ' η ψυχή μου Κι οι πόθοι οι κρυφοί μου
Πόσο λυπάμαι Τα χρόνια που πήγαν χαμένα Πριν να γνωρίσω εσένα Που πρόσμενα καιρό
Μα πώς φοβάμαι Πως ίσως μια μέρα σε χάσω Γιατί να σε ξεχάσω Ποτέ δεν θα μπορώ
Γύρε κοντά μου αγάπη γλυκιά μου Θέλω ακόμα ξανά να σου πω
Στίχοι: Κοσμάς Μουσική: Στέλιος Ρόκκος Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Ρόκκος
Με τον πρώτο τον καφέ μου, πριν ακόμα ανοίξω μάτι σε θυμήθηκα κι η μέρα αρχίζει δύσκολα Χώθηκα στον καναπέ μου, μ' έχει πιάσει ένα γινάτι και μετράει το ρολόι πάλι ανάποδα Με τον πρώτο τον καφέ μου, πριν ακόμα ανοίξω μάτι σε θυμήθηκα κι η μέρα αρχίζει δύσκολα
Αχ και να 'ταν για λίγο να 'ρχόσουνα πως υπάρχω και 'γω να θυμόσουνα Αχ και να 'ταν για λίγο να 'ρχόσουνα Αχ και να 'ταν να ξαναγεννιόμουνα πάλι πίσω σε σένα θα 'ρχομουνα αχ και να 'ταν να ξαναγεννιόμουνα
Έχει πιάσει και νυχτώνει, και 'γω ρίχνω στο τασάκι την καρδιά μου στα σβησμένα αποτσίγαρα Την οργή μου τη πληρώνει 'κείνο το μικρό κουκλάκι που σου είχα πάρει δώρο και στο φύλαγα
Έχει πιάσει και νυχτώνει και 'γω ρίχνω στο τασάκι την καρδιά μου στα σβησμένα αποτσίγαρα
Πώς να σου πω ότι φταίω πως φταίω για όλα εγώ Πώς να στο πω αφού φταίω αφού τα λόγια να βρω δεν μπορώ
Γυρνάω τα βράδια στους δρόμους γυρνάω μήπως σε βρω γυρνάω στους δρόμους στα bar στα φαγάδικα σε κάθε στενό σε βαριά ξενυχτάδικα
Ρωτάω τους φίλους σου τους κολλητούς ρωτάω στους δρόμους κοινούς μας γνωστούς ρωτάω μη σε είδαν και δεν σε είδα εγώ ρωτάω τους τύπους που πουλάνε ξυστό
Και παίρνω τον δρόμο για τον γυρισμό το άδειο μου σπίτι να γεμίσω καπνό να πιω ένα μπουκάλι από άθλιο πιοτό και ύστερα μόνος μου να κοιμηθώ
Και τώρα θ αρχίσω να κλαίω να κλαίω ώσπου να κοιμηθώ και μόλις ξυπνήσω θα λέω γαμώτη μου δεν είναι εδώ